Een digitale reflex met één lenzen combineert de optica en mechanica van een reflexcamera met één lens met een digitale beeldsensor om een ??digitale reflexcamera met één lenzen te maken.

Het grote onderscheid tussen een DSLR en andere digitale camera’s is de reflexbenadering. Wanneer de ontspanknop wordt ingedrukt, gaat  door de lens en vervolgens naar A, wat afwisselt tussen het verzenden van de afbeelding naar een prisma, dat de afbeelding weergeeft in de zoeker of de beeldsensor. De zoeker van een DSLR toont een afbeelding die bijna identiek is aan wat wordt verzameld door de sensor van de camera, omdat het het beeld toont als een directe optische weergave via de primaire in plaats van door een afzonderlijke secundaire lens.

In de jaren 2000 vervangen DSLR’s in het algemeen op SLR’s op basis van de op DSLR’s.

DSLRS, SLR’s, zijn uitgerust met verwisselbare lenzen en een eigen lensbevestiging. Een beweegbaar mechanisch spiegelsysteem wordt naar beneden verplaatst naar het licht van de lens over een matte focussscherm via een condensorlens en een pentaprism/pentamirror naar een optisch bijkomende oculair. De meeste DSLR’s op instapniveau maken gebruik van een pentamirror in plaats van het standaard pentaprisme.

Handmatige focus wordt bereikt door de focus op de lens te roteren; Automatisch focus wordt bereikt door halverwege op de sluiterafgifte te drukken of een speciale autofocusknop te gebruiken. De spiegel zwaait omhoog in de richting van de afbeelding om een ??beeld te nemen, de focale sluiter opent en de afbeelding wordt geprojecteerd en vastgelegd op de beeldsensor, waarna de sluiter sluit, de spiegel keert terug naar de 45-gradenhoek, en het ingebouwde aandrijfmechanisme herstelt de sluiter voor de volgende belichting.

Deze spiegel/prisma is het onderscheidende kenmerk in vergelijking met het hedendaagse idee van spiegelloze verwisselbare lenscamera’s, waardoor directe, nauwkeurige optische preview met onafhankelijke autofocus- en blootstellingsmeter-sensoren mogelijk wordt. Elektronica zoals als versterkers, analoog-naar-digitale converters, beeldverwerkers en andere microprocessors zijn essentiële componenten van alle digitale camera’s voor het verwerken van digitale afbeeldingen, gegevens en/of het besturen van een weergave.

Autofocus op DSLR’s is meestal gebaseerd op fasedetectie. In tegenstelling tot autofocus op basis van contrastmaximalisatie, kan deze aanpak de beste lens worden berekend in plaats van ⠀ œ ontdekt.⠀ € ™ andere passieve autofocusbenaderingen zijn vaak langzamer dan fasedetectie autofocus. Het was voorheen alleen denkbaar met een SLR -ontwerp, omdat de fasenensor hetzelfde licht vereiste dat naar de beeldsensor ging. Met To achen echter, Fuji, Olympus en Panasonic’s introductie van fase-vlakfase detecteren autofocusering in spiegelloze verwisselbare lenscamera’s, gebruiken camera’s nu beide fasen detecteren en contrast-detect AF-punten.

Een modusknop is te vinden op de meeste digitale SLR-camera’s, evenals de meeste andere digitale camera’s, om toegang te krijgen tot reguliere camera of geautomatiseerde scènemodusinstellingen. Ze bevatten vaak modi zoals As Program, Aperture-Priority, Shutter-Priority en Full Manual, en worden soms een ⠀ œPasm⠀ wijzerplaat genoemd. Scène -instellingen verschillen van camera tot camera, en deze modi zijn standaard minder verstelbaar. Landschap, portret, beweging, macro, nacht en zijn slechts enkele voorbeelden. Deze vele instellingen en opnametechnieken die ⠀ œScene⠀ modus aan de andere kant biedt, kunnen worden verkregen door bepaalde cameraparibreren te kalibreren. Automatische scènemodi worden zelden gezien in professionele DSLR’s omdat ze zelden worden gebruikt.
Download DSLR Camera PNG Images Transparante Gallery.