Mierikswortel is een vaste plant uit de familie Brassicaceae. Het is een wortel die wordt gebruikt als kruiden en bereid als een specerij.

De plant is waarschijnlijk inheems in zuidoostelijke en westelijk. Het wordt vaak gebruikt. Het groeit tot 1,5 meter hoog en wordt voornamelijk gekweekt vanwege de grote, slanke witte wortel.

De intacte mierikswortel heeft weinig smaak. Wanneer gesneden of geraspt, verteren enzymen in plantencellen sinigrine om allylisothiocyanaat te produceren, die de slijmvliezen van de sinussen irriteert en. Eenmaal blootgesteld aan lucht of warmte, verliest mierikswortel zijn scherpte, donkerder en ontwikkelt een bittere smaak.

Mierikswortel is waarschijnlijk inheems in het gematigde Oost -Europa, waar de Slavische naam Khren Pyramus van Candolle primitiever leek dan enig westers synoniem. Mierikswortel is sinds de oudheid gekweekt. Volgens de Griekse mythologie vertelde de Delphic Oracle Apollo dat mierikswortel zijn gewicht in goud waard was. Dioscorides vermeldden mierikswortel ook als Persicon Sinapi of Sinapi Persicum, die de natuurlijke geschiedenis van Plinius meldde als Persicon Napy; Cato bespreekt de plant in zijn verhandelingen over de landbouw, en een muurschildering in Pompeii toont de plant. Mierikswortel is waarschijnlijk de plant die door Plinius de oudste wordt genoemd in zijn natuurlijke geschiedenis onder de naam Amoracia, en door hem aanbevolen vanwege zijn medicinale kwaliteiten, en misschien de wilde radijs, of agrios raphanos van de Grieken. De eerste Renaissance -kruiders Pietro Andrea Mattioli en John Gerard toonden het onder Raphanus. Zijn moderne Linnaean -geslachts Armoracia werd er voor het eerst op toegepast door Heinrich Bernhard Ruppius, in zijn flora jenensis, 1745, maar Linnaeus zelf noemde het Coclearia Armoracia.

De wortels en bladeren werden in de middeleeuwen als traditioneel gebruikt. De wortel werd gebruikt als een specerij voor vlees in Duitsland, Scandinavië en Groot -Brittannië. Het werd geïntroduceerd in Noord -Amerika tijdens de Europese kolonisatie. George Washington en Thomas Jefferson noemen allebei mierikswortel in tuinrekeningen.

Mierikswortel is meerjarig in hardheidzones 2⠀ “9 en kan worden gekweekt als een jaarlijkse fabriek in andere gebieden, maar niet zo goed als in gebieden met zowel een lang groeiende als temperaturen koud genoeg om de rust van planten te waarborgen. Na de eerste herfstvorst die de bladeren doden, wordt de wortel gegraven en verdeeld. De hoofdwortel wordt geoogst en een of meer belangrijke uitlopers van de hoofdwortel worden herhaald om het gewas van volgend jaar te produceren.
Download mierikswortel PNG afbeeldingen Transparante galerij.