Instellingen zijn “stabiele, gevestigde, terugkerende actiepatronen”, aldus Samuel P. Huntington. Instellingen zijn systemen die het gedrag van een groep van een samenleving beheersen en worden geassocieerd met een sociale, overstijgende individuen en intenties door de wetten te bemiddelen die live -activiteiten regeren. Het is onjuist om te impliceren dat een instelling een soort gedrag is, volgens Geoffrey M. Hodgson. In plaats daarvan zijn instellingen volgens Hodgson ‘geïntegreerde systemen van normen die sociale relaties regelen’.

De term “instelling” beschrijft beide informele instellingen, zoals tradities of belangrijke gedragspatronen in A, en formele instellingen, zoals wet of gewoonte, die specifieke duurzaamheid hebben bij het regelen van sociale activiteiten. Primaire of meta-instellingen zijn instellingen die breed genoeg zijn om andere instellingen op te nemen, zoals de.

Instellingen worden uitgebreid bestudeerd in sociale wetenschappen zoals politieke, antropologie, economie en sociologie. Wet, het juridische proces voor politieke regelgeving en handhaving, en historici houden zich beide bezig met instellingen.

Instellingen worden op verschillende manieren gedefinieerd. Er zijn verschillende niveaus van formaliteit en organisatorische complexiteit in deze definities. De breedste definities kunnen informeel maar geregulariseerd gedrag zoals handdrukken omvatten. De meest beperkende kunnen alleen zeer gestructureerde organisaties zijn.

In de breedste zin worden instellingen gedefinieerd door Wolfgang Streeck en Kathleen Thelen “Ze zijn de bouwstenen van sociale orde omdat ze sociaal gesanctioneerde, of collectief afgedwongen, verwachtingen vertegenwoordigen over het gedrag van specifieke categorieën actoren of de prestaties van specifieke activiteiten. meestal inhoudt de wederzijds gerelateerde rechten en plichten van actoren. ” Informele instellingen zijn opgenomen in de opvattingen van sociologen en antropologen van instellingen. Instellingen zijn op formele manieren beschreven door politieke wetenschappers, waar derden consequent en voorspelbaar de normen moeten handhaven die de transacties van eerste en tweede partijen reguleren.

Een opmerkelijke rationele keuze is dat institutionalisten instellingen definiëren als “een verzameling regels die sociale interacties op bepaalde manieren organiseren” en “Kennis van deze regels moet worden gedeeld door de leden van de relevante gemeenschap of samenleving”, aldus Jack Knight. De definities van Knight en Randall Calvert elimineren eenvoudig persoonlijke eigenaardigheden en douane.

Volgens Douglass North zijn instellingen “regels van het spel in een samenleving” en “menselijk gecreëerde beperkingen die politieke, economische en sociale relaties reguleren”, aldus Douglass North. “Een evenwicht van gedrag in een onderliggend spel”, aldus Randall Calvert. Dit geeft aan dat “het voor bijna elk individu logisch moet zijn om bijna altijd de gedragsvoorschriften van de instelling te volgen, gezien het feit dat bijna iedereen dat doet.”

Avner Greif en David Laitin definiëren instellingen als “exogeen voor elk individu wiens gedrag het beïnvloedt, als een systeem van door mensen gemaakte, niet-fysieke componenten-normen, overtuigingen, organisaties en wetten-dat gedragsregels creëert.

“Ze stellen ook dat organisaties moeten” institutionele factoren zijn die van invloed zijn op een reeks zelfafhankelijke attitudes en normen in de discussie over de transactie. Regels zijn gedragsrichtlijnen die mensen helpen met de cognitieve inspanningen om te beslissen over een manier van handelen door de omstandigheid te definiëren en hun acties te organiseren. ”
Download instelling PNG Afbeeldingen Transparante galerij.