A, vaak bekend als een film, film of bewegend beeld, is een visuele ‘die bewegende foto’s gebruikt om ervaringen zoals ideeën, verhalen, percepties, gevoelens, schoonheid of ambiance te repliceren.â en, in zeldzame gevallen , extra sensorische stimulaties vergezellen deze visuals. De term ⠀ œ, ⠀ short voor ⠀ œcinematografie, ⠀ wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar zowel filmmaken als de filmâ, evenals de kunstvorm die het gevolg is van beide.

De bewegende foto’s van een film worden gemaakt met behulp van een motion-picture, conventionele technieken, CGI en computeranimatie, of een mix van sommige of al deze technieken, evenals extra visuele effecten.

Films werden traditioneel opgenomen op celluloid -filmstock met behulp van een fotochemisch proces en vervolgens op een enorm scherm geprojecteerd met behulp van een film. Hedendaagse films zijn vaak volledig digitaal tijdens de creatie-, distributie- en tentoonstellingsprocessen, terwijl films die op film zijn opgenomen meestal een equivalente optische soundtrack hebben.

Films zijn culturele artefacten die zijn geproduceerd door verschillende samenlevingen. Ze vertegenwoordigen die culturen en hebben als gevolg daarvan een impact op hen. Film wordt gezien als een belangrijke kunstvorm, een populaire bron van entertainment en een krachtige ‘voor het opleiden van’ of indoctrinerende burgers. Film heeft een wereldwijde capaciteit van ‘vanwege de visuele basis. Vanwege het gebruik van nasynchronisatie of ondertitels om de toespraak in andere talen te vertalen, zijn verschillende films internationale attracties geworden.

Frames zijn de individuele foto’s die een film vormen. Een roterende sluiter veroorzaakt intervallen van duisternis, omdat elk wordt verplaatst naar positie om te worden geprojecteerd in traditionele celluloid -filmprojectie, maar de kijker merkt de onderbrekingen niet op vanwege een effect dat bekend staat als persistentie van, waarin het oog een visueel beeld voor een fractie van een seconde nadat de bron verdwijnt. Het PHI -fenomeen is een psychologische impact die bijdraagt ??aan het gevoel van beweging.

Fotografische film is van oudsher het medium geweest voor het opnemen en tonen van bewegingsbeelden, dus de term ⠀ œFilm.⠀ Een film kan ook worden genoemd als een foto, een fotoshow, een bewegende foto, een fotoplay of een film . In deâ is de meest populaire term ⠀ œmovie, ⠀ hoewel inâ, ⠀ œmovie⠀ is de voorkeur. Het grote scherm, het scherm, de films en cinema zijn allemaal typische woorden voor de in het algemeen; De laatste hiervan wordt vaak gebruikt als een zin in wetenschappelijke werken en kritische artikelen. Het woordblad werd af en toe gebruikt in plaats van het scherm in de beginjaren. Over het algemeen is de term ⠀ ˜film⠀ ™ geen nuttige zin om te gebruiken om een ??lange typische commerciële productie te beschrijven, omdat deze dubbelzinnig is en daarom context vereist voor de juiste interpretatie.

De Phà © Nakisticope vestigde het stroboscopische animatieconcept in 1833, en het werd vervolgens gebruikt in de Zoetrope in 1866, de flipâ in 1868 en de Praxinoscoop in 1877 voordat hij de basis werd voor cinematografie.

Al minstens 1843 werden experimenten met vroege fenakisticope-gebaseerde animatieprojectoren uitgevoerd. Tussen 1853 tot de jaren 1890 verkocht Jules Duboscq Phà © nakisticope projectieapparaten inâ.

In 1839 werd  uitgevonden, maar de emulsies vereisten zulke lange blootstellingen dat het fotograferen van bewegende scènes onmogelijk leken. Fotografische series van onderwerpen die zich voordoen in verschillende houdingen zijn sinds minstens 1844 ontwikkeld om een ??bewegingsvolgorde aan te geven of om een ??verscheidenheid aan verschillende kijkperspectieven te beschrijven. Met vroege proeven in de jaren 1840 en commercieel in het begin van de jaren 1850, leidde stereoscopische fotografie aan bij het voltooien van het fotografische medium door technieken toe te voegen om op te nemen en beweging.

Joseph Plateau presenteerde in 1849 in 1849 en beschreef zijn plan om zijn phà © nakisticope te combineren met de stereoscoop, zoals gesuggereerd door stereoscoop -maker Charles Wheatstone, en gebruikte foto’s van gips sculpturen in verschillende oriëntaties om te worden geanimeerd in het gecombineerde instrument. Jules Duboscq heeft een apparaat gepatenteerd dat bekend staat als de ⠀ œstà © rà © Oscope-Fantascope, ou boscope⠀ in 1852. Hij publiceerde het zojuist aan de rand voor een korte 4. Hoewel de bioscoop een commerciële mislukking was en er nog geen compleet apparaat is gevonden, is één bioscoopschijf bewaard gebleven bij de plateau -verzameling van Gentâ. Het bevat stereoscopische afbeeldingen van een machine.
Download film png afbeeldingen transparante galerij