Mossel is een populaire term voor leden van verschillende tweekleppige weekdieren groepen die zowel in zoutwater als in zoetwateromgevingen. In vergelijking met andere eetbare kokkels, die vaak min of meer bolvormig of zijn, hebben deze groepen een langwerpig en asymmetrisch.

De tweekleppigen van de Marineâ â Mytilidae, waarvan de meeste leven op blootgestelde kustlijnen in de intertidale zone en zijn gekoppeld aan een hard substraat door hun sterke byssale draden, worden gewoonlijk aangeduid als ⠀ œMussels.⠀ Hydrothermische ventilatoren gekoppeld met diepe oceaan. Ridges zijn gekoloniseerd door een paar soorten.

De meeste mariene mosselen hebben een wigvormige of asymmetrische schaal die langer is dan breed. De buitenkant van de schaal is vaak donker, zwartachtig of bruin, terwijl de binnenkant zilver en lustig is.

Veel zoetwaterbivalven, vooral zoetwatermosselen, hebben de gemeenschappelijke naam ⠀ œMussel.⠀ Ondanks enkele schijnbare overeenkomsten in uiterlijk, leven zoetwatermosselsoorten in meren, vijvers, rivieren, stromen en kanalen, en ze zijn geclassificeerd in een aparte Subklasse van bivalven.

Mosselen en hun neven en nichten in de familie Dreissenidae zijn niet gerelateerd aan de eerder beschreven groepen, ondanks het feit dat ze een vergelijkbare vorm hebben als veel Mytilus -soorten en leven verbonden aan rotsen en andere harde oppervlakken via een byssus. Ze behoren tot de heterodonta taxonomisch ‘, die bestaat uit het merendeel van de tweekleppigen, meestal bekend als ⠀ œClams.⠀

De buitenschaal van de mossel bestaat uit twee scharnierende delen, of ⠀ œValves.⠀ Een ligament verbindt de kleppen aan de buitenkant, en krachtige interne spieren afdichten ze indien nodig. Mosselschalen dienen een reeks doelen, waaronder het bieden van zachte weefsels, bescherming tegen roofdieren en het voorkomen van uitdroging.

De schaal bestaat uit drie lagen. De binnenste iriserende laag van hacre samengesteld uit calciumcarbonaat, dat continu wordt uitgescheiden door de mantel; De prismatische laag, een middelste laag van kalkachtige witte calciumcarbonaatkristallen in een eiwitmatrix; en het periostracum, een buitenste gepigmenteerde laag die lijkt op een huid, zijn allemaal aanwezig in parelachtige mosselen. Het periostracum bestaat uit een eiwit genaamd conchine, dat de prismatische laag beschermt tegen slijtage en zure oplossing.

Mosselen, andere bivalven, bevatten een enorm orgaan genaamd een voet. De voet van zoetwatermosselen is groot, gespierd en bijlachtig. Het wordt gebruikt om het dier door het gedeeltelijk bedekte substraat te slepen. Dit wordt bereikt door de voet continu door het substraat te duwen, het uiteinde te vergroten om als een te fungeren, en dan de rest van het dier naar voren met zijn schaal. Wanneer het dier onbeweeglijk is, fungeert het ook als een vlezig anker.

De voet van mariene mosselen is kleiner, zoals in vorm, en heeft een groef aan de ventrale kant die parallel aan de byssus-put loopt. Een viskeuze vloeistof wordt in deze put geproduceerd, de groef binnengaat en geleidelijk stolling bij contact met ‘. Dit resulteert in zeer stoere, robuuste en elastische byssale draden die de mossel aan zijn substraat bevestigen en toestaan ??dat deze zitt in high-flow zones. Mosselen gebruiken ook de byssal – als een verdediging, die roofzuchtige weekdieren vastbindt, zoals ‘whelks die mosselbedden binnendringen, ze immobiliseren en hongeren tot de dood.

De ⠀ œBeard⠀ van de mossel is bekend in het kookwerk als de byssus van de mossel en wordt tijdens de voorbereiding verwijderd, vaak nadat de mossel is geopend.
Download Mussel PNG Images Transparante Gallery