Een naaimachine is een machine die gebruikt om doek en andere materialen samen te naaien. Tijdens de eerste industriële revolutie werden naaimachines ontworpen om de hoeveelheid naaien in kledingfabrieken te verminderen. Sinds de oprichting van de eerste naaimachine in 1790 heeft de naaimachine de efficiëntie en productie van de kledingindustrie aanzienlijk verbeterd. De naaimachine wordt meestal gecrediteerd aan de Engelsman Thomas Saint.

Eén persoon kan een naaimachine gebruiken om specifieke objecten te naaien met behulp van een enkel steek type bij A. De stikprocedure in een eigentijdse naaimachine is gemechaniseerd zodat het doek in en uit de machine stroomt zonder het gedoe van naalden, vingerhoedjes en andere hand naaimapparatuur. Vroege naaimachines werden aangedreven door een voetbedient loopwerkmechanisme of door continu Aâ te draaien. Later werden elektrisch aangedreven machines geïntroduceerd.

In vergelijking met binnenlandse naaimachines zijn industriële naaimachines groter, sneller en diverser in termen van grootte, kosten, look en werk.

In 1755 werd het eerste Britse patent voor een mechanisch apparaat om het naaien te verbeteren, verleend aan Charles Fredrick Wieshal, een in Duitsland geboren werk in Engeland. Een dubbele puntige naald met een oog aan één uiteinde was van hem.

Op de eerste volledige naaimachine voor lederen werk werd de steek van Thomas Saint gebruikt. De oognaald werd voorafgegaan door een AWL, die werd gebruikt om een ??voorbereiding op de draad te creëren.

Thomas Saint, een Engelse uitvinder, bedacht het eerste ontwerp van de naaimachine in 1790, maar hij slaagde er niet in of publiceerde het. Zijn apparatuur is ontworpen om te werken met leer en canvas. Saint was een competente bouwer, en hij had talloze nuttige functionele kenmerken: een overhangende, een voedingsmechanisme, een verticale naaldbalk en een looper.

De machine werd uitgevonden door Saint om de hoeveelheid handstrik op in het algemeen te minimaliseren, waardoor het naaien betrouwbaarder en nuttiger werd.

Zijn naaimachine gebruikte de kettingsteekmethode, waarbij de machine met een enkele draad kleine steken in de doek maakt. Een stiksel awl doorboorde de doek, en een gevorkte puntstaaf droeg de draad door het gat, haakte het eronder en verplaatste het naar de volgende stiksels, waar de cyclus zou worden herhaald, waarbij de steek werd vastgezet. De machine van Saint is gemaakt om te zijn in de productie van lederen items zoals zadels en boidles, maar het kon ook werken met canvas en werd gebruikt om zeilen te maken.

Ondanks het feit dat zijn machine voor die tijd technologisch geavanceerd was, zou het concept de komende decennia moeten worden verfijnd voordat het een haalbare optie zou kunnen worden. De ontwerpen van Saint werden in 1874 in het VK Patent ontdekt, en een naaimachine -maker, William Newton Wilson, bracht verbeteringen aan de Looper en produceerde een functionele machine, die nu in het museum in het museum is.

Thomasâ en James Henderson van Engeland produceerden een naaimachine in 1804, terwijl John Duncan van Schotland een borduurmachine bouwde in 1804. Josef Madermerger, een Oostenrijkse kleermaker, begon zijn eerste naaimachine in 1807 en demonstreerde het in 1814. De Oostenrijk Werkte aan zijn machine met behulp van zijn machine tot 1839, toen hij een machine bouwde die de kettingsteek gebruikte om het weefproces na te bootsen.

Barthà © Lemy Thimonnier, een Franse kleermaker, creëerde de eerste praktische en uitgebreid gebruikte naaimachine in 1829. Zijn machine, ‘saint’ s gestikte rechte naden met kettingsteek, en hij tekende een contract met Auguste Ferrand, een mijnbouwingenieur, een mijnbouwkundige ingenieur , in 1830, die de nodige tekeningen trok en een patent indiende. Op 17, 1830 ontving hij een patent voor zijn machine, en het volgende jaar richtte hij de eerste machine-gebaseerde kledingproductie-onderneming op in de, die soldaatuniformen voor de Fransen produceerde.

Na de uitgifte van het patent werd de fabriek echter afgebrand, naar verluidt door werknemers bang om hunâ te verliezen. Het Science Museum in Londen heeft een replica van het mechanisme te zien. De machine is gebouwd van ‘en gebruikt een naald om de draad te vangen en op te halen om een ??lus te vormen, die vervolgens wordt beveiligd door de volgende lus.

Walter Hunt creëerde de eerste Amerikaanse lockstitch -naaimachine in 1832. De bovenste draad werd gedragen door een naald met het oog en de punt op hetzelfde uiteinde, terwijl de onderste draad werd gedragen door een dalende shuttle. De gebogen naald reisde horizontaal door het doek en liet de lus achter terwijl deze zich terugtrok. De shuttle ging door de lus en bond de draad aan elkaar.

De feed was onstabiel en vereiste vele stops en herstart van de machine. Hunt verloor al snel in zijn machine en begon individuele eenheden te verkopen zonder de moeite te nemen om het te patenteren, uiteindelijk te patenteren in 1854. De eerste naaimachine in de ‘werd gepatenteerd door John Greenough in 1842. In 1841, Newton en Archibold, twee Britse partners, Gemaakte de ooggerichte naald en het gebruik van twee dringende oppervlakken om de stoffenstukken op hun plaats te houden.
Download naaimachine png afbeeldingen transparante galerij.