Standen waden met lange benen, meestal gevonden rond rivieren en meren, evenals in wetlands over de hele wereld. Sommige soorten ooievaars brengen hun tijd door in ondiep water op zoek naar voedsel. Standen hebben rechte, lange rekeningen die worden gebruikt om prooi te vangen, zoals vissen, kikkers en padden, knaagdieren en insecten zoals sprinkhanen. Een grote Marabou -ooievaar in Afrika voedt de overblijfselen van dode dieren. De meeste ooievaars jagen liever alleen, maar ze verzamelen zich ‘s nachts in de bomen of tijdens het fokken.
Witte ooievaar
De witte ooievaar is een grote wadende vogel van de familie: Ciconiidae.

Er zijn twee ondersoorten van de White Stork: de Afrikaanse witte ooievaar wordt gevonden in het noordwesten van en Zuid -Afrika en de Europese witte ooievaar, gevonden in Europa.

Witte ooievaars nestelen in Midden- en Oost -Europa, overwinteren in Afrika. Ongeveer een kwart van de bevolking van de witte ooievaar wonen in Polen.

De witte ooievaar heeft een sterk lichaam dat 100 – 115 cm van de punt van de snavel naar de staart meet en 2,5 € “4,4 kg weegt. Het heeft een vleugelbreedte van 195 – 215 centimeter.

De witte ooievaar is een duidelijk grote vogel met wit verenkleed met zwart vliegen en vleugels op het dak. De pigment melanine en carotenoïden veroorzaken zwarte kleuring in hun dieet.

Volwassen witte ooievaars hebben lange, puntige rode snavels, lange rode benen met benen gedeeltelijk geweven aan het einde en een lange dunne nek. Ze hebben een zwarte huid rond de ogen en de nagels zijn saai en vergelijkbaar met de nagels. Mannen en vrouwen zijn identiek van uiterlijk, maar mannen zijn iets groter. De borstveren zijn lang en vormen een kruis, dat soms wordt gebruikt bij de productie van rechtbanken voor weergave.

De vleugels van de witte ooievaar zijn lang en breed, waardoor de vogel gemakkelijk in de lucht kan stijgen. De vleugels van ooievaars hebben een langzaam maar regelmatig patroon. Net als de meeste vogels zijn witte ooievaars een spektakel wanneer ze de lucht in gaan, hun lange banden naar voren gebogen zijn en hun lange benen worden teruggegaan voorbij de rand van een korte staart. Ze verwijderen hun enorme brede vleugels zo min mogelijk om te behouden.

Op de grond loopt een witte ooievaar langzaam, gelijkmatig, met zijn hoofd omhoog. Bij het rusten buigt het zijn hoofd naar zijn schouders. De White Stork is jaarlijks de belangrijkste vliegende veer en verandert tijdens het broedseizoen.
Download Stork PNG Images Transparante Gallery.