เป็นการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ในอดีต ก่อนประวัติศาสตร์หมายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนการสร้างระบบ คำว่า “ประวัติ” หมายถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้รวมถึงความทรงจำการค้นพบการรวบรวมการจัดระเบียบองค์กรการนำเสนอและการตีความเกี่ยวกับพวกเขา นักประวัติศาสตร์ใช้แหล่งประวัติศาสตร์เช่นบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรการเล่าเรื่องปากเปล่าตัวชี้วัดทางนิเวศวิทยาและสิ่งต่าง ๆ เช่นศิลปะและสิ่งประดิษฐ์เพื่อนำอดีตไปสู่บริบท

ประวัติศาสตร์ยังหมายถึงสาขาวิชาการที่ใช้การบรรยายเพื่ออธิบายการศึกษาคำถามและวิเคราะห์ชุดของเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์รวมถึงรูปแบบของสาเหตุและผลกระทบที่เชื่อมโยงกับพวกเขา นักประวัติศาสตร์ใช้เรื่องเล่าเพื่อทำความเข้าใจและแสดงให้เห็นถึงอดีต พวกเขามักจะโต้เถียงกันว่าการเล่าเรื่องอธิบายเหตุการณ์และความเกี่ยวข้องของสาเหตุและผลลัพธ์ที่ดีกว่าหรือไม่ นักประวัติศาสตร์ยังโต้แย้งธรรมชาติของประวัติศาสตร์และการใช้งานโดยการกล่าวถึงการศึกษาของวินัยเป็นเป้าหมายในตัวของมันเองรวมถึงวิธีการเสนอ “มุมมอง” เกี่ยวกับกิจการร่วมสมัย

มรดกทางวัฒนธรรมหรือตำนานเป็นเรื่องราวที่พบได้ทั่วไปต่อสังคม แต่ไม่ได้รับการพิสูจน์จากแหล่งข้อมูลภายนอก ประวัติศาสตร์มีความแตกต่างจากตำนานโดยความจริงที่ว่ามันได้รับการสนับสนุนจากข้อเท็จจริง ในทางกลับกันอิทธิพลโบราณได้ช่วยในการเกิดขึ้นของการตีความหลายประการของธรรมชาติของประวัติศาสตร์ซึ่งได้พัฒนาไปตามกาลเวลาและดำเนินการต่อไปในขณะนี้ การศึกษาร่วมสมัยของประวัติศาสตร์นั้นกว้างครอบคลุมทั้งการศึกษาพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และการศึกษาเรื่องหรือหัวข้อบางอย่างของการสอบถามทางประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ได้รับการสอนบ่อยครั้งในโรงเรียนขั้นพื้นฐานและมัธยมศึกษาและประวัติศาสตร์เป็นสาขาที่สำคัญในการศึกษาของมหาวิทยาลัย

Herodotus นักประวัติศาสตร์กรีกในศตวรรษที่ 5 โดยทั่วไปเรียกว่า “ผู้ก่อตั้งประวัติศาสตร์” ในประเพณีตะวันตกแม้ว่าเขาจะถูกเรียกว่า “บิดาแห่งความเท็จ” เขาช่วยวางรากฐานสำหรับการศึกษาประวัติศาสตร์ของมนุษย์ในปัจจุบันด้วย Thucydides ร่วมสมัยของเขา งานเขียนของพวกเขายังคงอ่านอยู่ในปัจจุบันและการแบ่งแยกระหว่าง Herodotus ผู้จดจ่อกับวัฒนธรรมและ Thucydides ที่มุ่งเน้นไปที่กิจการทหารยังคงเป็นเรื่องของการอภิปรายหรือแนวทางในการเขียนทางประวัติศาสตร์ในปัจจุบัน พงศาวดารฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงซึ่งเป็นพงศาวดารของรัฐในเอเชียตะวันออกเชื่อกันว่ามีการผลิตเร็วเท่าที่ 722 ปีก่อนคริสตกาล อย่างไรก็ตามต้นฉบับ BC ในศตวรรษที่ 2 เท่านั้นที่รอดชีวิตมาได้

ประวัติคำศัพท์มาจากกรีกโบราณซึ่งหมายถึง “การสอบสวน” “ความรู้ที่ได้รับจากการสอบสวน” หรือ “การตัดสิน” ในประวัติศาสตร์ของสัตว์อริสโตเติลใช้คำนี้ด้วยวิธีนี้ การอ้างอิงถึงคำศัพท์บรรพบุรุษอาจพบได้ในเพลงสวดของโฮเมอร์, เฮอรัคลิทัส, คำสาบานของเอเธนส์เอเธนส์และจารึก boiotic คำศัพท์ภาษาละตินหมายถึง “การตรวจสอบการสอบถามการวิจัยบัญชีคำอธิบายบัญชีที่เป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาการเขียนประวัติศาสตร์การบรรยายทางประวัติศาสตร์ความรู้ที่บันทึกไว้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เรื่องราวการบรรยาย” และมาจากคำภาษากรีก ประวัติศาสตร์นำเข้าจากภาษาละตินเป็นภาษาอังกฤษเก่า แต่คำนี้ออกจากการใช้งานในยุคภาษาอังกฤษเก่าแก่ตอนปลาย ในขณะเดียวกัน Historia พัฒนาเป็นรูปแบบเช่น Istorie, Estoire และ Historie เมื่อภาษาละตินกลายเป็นภาษาฝรั่งเศสเก่าที่มีความหมายใหม่: “เรื่องราวของเหตุการณ์ในชีวิตของบุคคล, พงศาวดาร, เรื่องราวของเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มคนหรือคนใน การเป็นตัวแทนทั่วไปละครหรือภาพเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์
ดาวน์โหลดประวัติ PNG รูปภาพแกลเลอรี่โปร่งใส