วอลรัสเป็นนาวิกโยธินขนาดใหญ่ที่มีการกระจายอย่างเป็นหย่อม ๆ ในมหาสมุทรอาร์กติกและน่านน้ำ subarctic ของซีกโลกเหนือรอบขั้วโลกเหนือ ใน Odobenidae และสกุล Odobenus วอลรัสเป็นสายพันธุ์ที่รอดชีวิตเพียงอย่างเดียว แอตแลนติกวอลรัสซึ่งอาศัยอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติกและมหาสมุทรแปซิฟิกวอลรัสซึ่งอาศัยอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกเป็นสองสายพันธุ์ย่อยของสายพันธุ์นี้

วอลรัสผู้ใหญ่มีความโดดเด่นด้วยเขี้ยวและหนวดขนาดใหญ่ของพวกเขาเช่นเดียวกับขนาดของพวกเขา: ตัวผู้ผู้ใหญ่ในมหาสมุทรแปซิฟิกมีน้ำหนักมากกว่า 2,000 กิโลกรัมและมีขนาดเกินขนาดสองสายพันธุ์ของแมวน้ำในหมู่ pinnipeds วอลรัสใช้เวลาส่วนใหญ่ในการหาหอยจับหอยสองตัวดินหน้าปัดและพวกเขาอาศัยอยู่ในทะเลตื้นส่วนใหญ่เหนือหุบเขาคอนติเนนตัล วอลรัสเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นกันเองที่มีอายุการใช้งานยาวนานและพวกมันได้รับการยกย่องว่าเป็นเผ่าพันธุ์ที่สำคัญในทะเลอาร์กติก

ชนพื้นเมืองอาร์กติกหลายคนตามล่าวอลรัสสำหรับมันไขมันผิวงาและและวอลรัสได้มีบทบาทสำคัญในสังคมของพวกเขา วอลรัสถูกล่าอย่างสม่ำเสมอและสังหารเพราะนกงาช้างวอลรัสและเนื้อหนังในช่วงศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ประชากรวอลรัสได้ลดลงอย่างรวดเร็วในแถบอาร์กติก แม้ว่าประชากรของมหาสมุทรแอตแลนติกและ Laptev Walruses ได้ฟื้นตัวอย่างมีนัยสำคัญตั้งแต่นั้นมาพวกเขายังคงแยกย้ายกันไปและในระดับต่ำเมื่อเทียบกับก่อนการแทรกแซงของมนุษย์

คำว่าวอลรัสมาจากภาษาเยอรมันและได้รับมอบหมายส่วนใหญ่ให้กับภาษาดัตช์หรือภาษานอร์สเก่า องค์ประกอบแรกควรได้มาจากคำภาษานอร์สเก่าเช่น Valr ในขณะที่ส่วนที่สองนั้นคิดว่ามาจากคำภาษานอร์สเก่า ชื่อนอร์สเก่า hrossvalr ซึ่งหมายถึง “horse-whale” ได้รับการพิจารณาว่าได้รับการส่งกลับไปที่ทั้งภาษาดัตช์และภาษาเยอรมันตอนเหนือเป็นวอลรอสและวอลรอส สมมติฐานอีกประการหนึ่งคือมันได้มาจากคำภาษาดัตช์วอล“shoreâ€และ reus “giantâ€â€â€

Rosmarus เป็นชื่อสแกนดิเนเวีย วอลรัสเรียกว่า“Rosmhvalrâ€ในไอซ์แลนด์และ“rostungrâ€ในกรีนแลนด์ในนอร์เวย์ Konungsskuggsja ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นวันที่ประมาณปี 1240 ชื่อสถานที่หลายแห่งในไอซ์แลนด์กรีนแลนด์และนอร์เวย์อาจมีต้นกำเนิดมาจากพื้นที่เพาะพันธุ์วอลรัส: Hvalfjord, Hvallatrar และ Hvalsnes พูดถึงไม่กี่คน

คำภาษาอังกฤษเก่าสำหรับวอลรัสมอร์สสันนิษฐานว่ามีต้นกำเนิดในภาษาสลาฟซึ่งใช้มันผ่านภาษาฟินโน-อูกรริคและในที่สุดก็มาจากภาษาพื้นผิวก่อนหน้าของยุโรปตอนเหนือ ในรัสเซียใช้ð¼ð¾p; ในภาษาฟินแลนด์ใช้ mursu; ในภาคเหนือของซามิมีการใช้โมรา; และในภาษาฝรั่งเศสมีการใช้มอร์ส วอลรัสถูกเรียกว่า Ros Marus ในขั้นต้นอาจเป็นภาษาละตินของ Mor โดย Olaus Magnus ซึ่งแสดงให้เห็นใน Carta Marina ในปี ค.ศ. 1539 และนี่เป็นที่ยอมรับโดย Linnaeus ในระบบการตั้งชื่อทวินามของเขา

ชื่อเสียงของวอลรัสในฐานะ“ ความน่าเชื่อถือ” ได้รับการกล่าวขานว่าเกิดจากความคล้ายคลึงกันโดยบังเอิญระหว่างมอร์สและคำภาษาละติน Morsus

Odobenus มาจากคำภาษากรีก Odous และ Baino และขึ้นอยู่กับการสังเกตของวอลรัสโดยใช้งาของพวกเขาเพื่อลากตัวเองออกจาก งาของพวกเขาเรียกว่า divergens ในภาษาละตินซึ่งหมายถึง “แยกออกจากกัน”
ดาวน์โหลดแกลเลอรี่ภาพโปร่งใสวอลรัส PNG

“