Asteroitler küçük gezegenlerdir. Tarihsel olarak, bu ifadeler, A’da bir diske çözülmeyen ve kuyruk gibi aktif özellikler sergilemeyen herhangi bir astronomik nesneyi tanımlamak için kullanılmıştır. Kuyruklu yıldızlarla karşılaştırılabilir uçucu-yüzeylere sahip dış güneş sistemindeki küçük gezegenler keşfedildikçe, ana asteroidde bulunan nesnelerden ayırt edildi. “Defasoid” kelimesi, iç güneş sisteminin küçük gezegenlerini, özellikle de etrafında olanları ifade eder. Planetoidler daha büyük asteroitlere verilen isimlerdir.

Birçok asteroit, erken güneşin güneşinde gezegen olacak kadar büyümeyen şeylerin parçalanmış parçalarıdır. Bilinen asteroitlerin büyük çoğunluğu, Mars ve Jüpiter’in yörüngeleri arasında yer alan ana asteroit kemerinin içinde Jüpiter veya ‘ile birlikte orbital’dir. Diğer yörünge grupları, yakın nesneler gibi, önemli popülasyonlara sahiptir.

Bireysel asteroitler spektral özelliklerine göre sınıflandırılır, çoğunluk üç kategoriden birine düşer: C-Tipi, M-Tip veya S-Tip. Bunlar, rich, Â ve silikat bileşimleri için çağrıldı ve genellikle onlarla ilişkilidir. Asteroitler boyutu değişir; En büyük Ceres, yaklaşık 1.000 kilometre genişliğinde ve bir gezegen olarak sınıflandırılacak kadar muazzam.

Asteroitler kuyruklu yıldızlardan ve meteoroidlerden oldukça keyfi bir şekilde ayırt edilir. Asteroitler ve kuyruklu yıldızlar arasındaki ayrım kompozisyondan biridir: asteroitler çoğunlukla mineral ve  ‘dan oluşurken, kuyruklu yıldızlar çoğunlukla’ ve ” den oluşur. Buna ek olarak, asteroitler güneşe daha yakın gelişti ve toplayıcı buzun oluşmasını önledi.

Asteroitler ve meteoroidler arasındaki temel ayrım boyuttur: Meteoroidler bir metreden daha az bir çapa sahiptir, oysa asteroitlerin çapı birden fazla metreye sahiptir. Son olarak, meteoroidler asteroid veya bir araya getirilen elementlerden oluşabilir.

Orta derecede parlak bir yüzeye sahip sadece bir asteroit, 4 vesta, genellikle çıplak gözle görülebilir ve sadece son derece karanlık gökyüzünde elverişli olduğunda. Dünyaya yakın seyahat eden küçük asteroitler – kısa bir süre için çıplak gözle görülebilir.

Minor Planet Center, Mart 2020 itibariyle iç ve dış güneş sistemlerinde 930.000 küçük gezegende verilere sahipti ve yaklaşık 545.000 kişi sayı atanmak için yeterli bilgiye sahipti.

Asteroitler hakkında farkındalığı artırmak için Birleşmiş Milletler 30 uluslararası asteroit günü olarak adlandırdı. 30 Haziran 1908’de Rusya Federasyonu Sibirya üzerindeki Tunguska Asteroit etkisinin yıldönümü Uluslararası Asteroit Günü’nde anılıyor.

“Hedefleneceğimiz için yüzde 100 garanti ediliyor,” B612 Vakfı Nisan 2018’de dedi ki, “ama ne zaman yüzde 100 kesin değiliz.” Finalinde, yayınlanmış büyük sorulara kısa cevaplar 2018’de   Stephen Hawking, asteroit etkisinin Dünya için en büyük tehlike olduğuna inanıyordu.

ABD Ulusal Bilimi ve  Konseyi Haziran 2018’de ABD’nin asteroit etkisi için hazırlıksız olduğu konusunda uyardı ve “ulusal dünyaya yakın nesne hazırlık” eylem planını yazdı ve yayınladı. 2013’teki ABD Kongresi’nden önce uzmana göre, bir asteroiti engellemek için Aâ  başlatmadan önce en az beş yıl planlamaya ihtiyaç duyacaktı.

İlk asteroit olan Ceres’in bir zamanlar yeni bir gezegen olduğu düşünülüyordu. Bunu, çok az veya hiç gezegensel diske sahip olmayan, ancak o zaman mevcut ekipmanı kullanarak, görünür hareketleri nedeniyle yıldızlardan kolayca tanımlanabilir gibi görünen  noktaları gibi görünen birkaç benzer cismin keşfi izledi.

Bu, bir gökbilimci olan Sir William Herschel’in, Yunanca O olarak üretilen-Asteroidler veya Asteroeids adını “ASTEROID” adını önermesine neden oldu. Yunan Astr ıt – Gezegen.
Asteroid PNG görüntüleri şeffaf galeri indirin.