Kuyruklu yıldız, ısınan küçük, buzlu bir Â’dır ve Gazlar olarak bilinen bir sürece yaklaşırken gazları sızdırmaya başlar. Bu, nadir durumlarda görünür bir atmosfer veya koma ile bir kuyruk ile sonuçlanır. Güneşin ve güneş enerjisinin kuyruklu yıldızın çekirdeği üzerindeki etkisi bu davranışlara neden olur. Kuyruklu yıldız çekirdekleri, birkaç yüz metreden on kilometreye kadar olan gevşek, Â ve küçük ‘Â Â koleksiyonlarından oluşur. Koma, büyüklüğünün 15 katına kadar olabilir ve kuyruk birden fazla astronomik birim uzun olabilir. Yeterince parlaksa yeryüzünden bir kuyruklu yıldız gözlemlenir ve gökyüzünde 30 ° ‘lik bir yay kaplayabilir. Birçok ülke ve inanç eski zamanlardan gelen kuyruklu yıldızları izledi ve belgeledi.

Kuyruklu yıldızlar, birkaç yıldan milyonlarca yıla kadar çok çeşitli yörünge süreleri olan son derece eksantrik eliptik yörüngelere sahiptir. Kısa periyod kuyruklu yıldızlar, Kuiper ‘ya da onunla ilişkili dağınık diskte Neptün’ün ötesinde doğar. Kuiper kemerinin dışından en yakınların yarısına kadar uzanan küresel bir bulut olan Oortâ, uzun süreli kuyruklu yıldızların kaynağı olduğu varsayılır. Geçiş ve kozmik gelgit ile indüklenen yerçekimi pertürbasyonları, oort bulutundan güneşe doğru uzun süreli kuyruklu yıldızları iter. Yıldızlararası olarak itilmeden önce, hiperbolik kuyruklu yıldızlar bir kez iç güneş sisteminden geçebilir. Görünüş, kuyruklu yıldızın görünümüne verilen isimdir.

Çekirdek çekirdeğini çevreleyen kapsamlı, yerçekimsel bağlı olmayan bir atmosferin varlığı, kuyruklu yıldızları asteroitlerden ayırır. Koma ve kuyruk bu atmosferin iki ayrı bölümüdür. Birçok kez güneşe yakın olan soyu tükenmiş kuyruklu yıldızlar, diğer tarafta, neredeyse tüm uçucu buzları ve tozlarını kaybetti ve küçük asteroitlere benzeyebilir.

Asteroitlerin, dış güneş sisteminden ziyade yörüngede oluştukları için kuyruklu yıldızlardan farklı olduğu kabul edilir. Ana-Belt Kuyruklu Yıldızlarının ve Aktif Centaur küçük gezegenlerin keşfi, asteroitler ve kuyruklu yıldızlar arasındaki çizgiyi giderek bulanıklaştırdı.

Uzun süreli kuyruklu yıldızlı birkaç küçük cismin bulunması, ancak yirmi birinci yüzyılın başlarında iç güneş sistemi asteroitlerinin özellikleri Manx Kuyruklu Yıldız olarak adlandırıldı. Kuyruklu Yıldızlar C/2014 S3 hala kuyruklu yıldız olarak kategorize edilmiştir. 2013 ve 2017 yılları arasında 27 Manx Kuyruklu Yıldızı keşfedildi.

Nisan 2021 itibariyle bilinen 4595 bilinen kuyruklu yıldız vardır, bu da daha fazlası keşfedildikçe sürekli büyüyen bir rakam keşfedilir. Bununla birlikte, dış güneş sistemindeki kuyruklu yıldız benzeri varlıkların rezervuarının bir trilyon olduğuna inanıldığından, bu toplam olası kuyruklu yıldız popülasyonunun sadece küçük bir kısmını temsil eder.

Her yıl, birçoğu loş ve ilgisiz olsa da, her yıl bir kuyruklu yıldız insan gözü tarafından görülebilir. “Büyük Kuyruklu Yıldızlar” çok parlak örneklerdir. Bir kuyruklu yıldız üzerine robotik bir robotik   iniş yapan ilk kişi olan Avrupa Uzay Ajansı’nın Rosetta gibi insansız problar, her ikisini de keşfetmek için Comet Tempel 1’de bir krater havaya uçuran derin etkisi .
Comet Png görüntüleri şeffaf galeri indirin.