Bir nesil, aynı dönemde doğan ve yaşayan, toplu olarak görülen “hepsi” olarak tanımlanır. , büyümek, yetişkin olun ve çocuk sahibi olmaya başlayın. ”Akrabalık terminolojisinde ebeveyn bağlantısını tanımlayan yapısal bir ifadedir. Biyolojide biyogenez, üreme veya üreme olarak adlandırılır.

Sosyal olarak, “belirli bir dönemde aynı kilit olayları yaşayan sınırlandırılmış bir nüfus içindeki insanlar” terimleri ve “kuşak” sıklıkla birbirinin yerine kullanılır. Bu anlamda, bazen “sosyal nesiller” olarak bilinen nesiller, yaygın olarak popüler kültürde kullanılır ve sosyolojik araştırmaların temeli olarak hizmet etmişlerdir. İnsanlar on dokuzuncu yüzyılda daha ciddi hale geldi, çünkü insanlar geri dönüşümsüz sosyal değişim ve genç isyan kavramının yerleşik sosyal düzene karşı daha fazla bilincinde hale geldi. Bazı uzmanlar, bir kuşağın AÂ’daki en önemli sosyal kategorilerden biri olduğunu düşünürken, diğerleri sınıf, Â,  ve  gibi diğerlerinin önemini gölgede bıraktığını söylüyor.

Sosyal nesiller, aynı zamanda doğan ve karşılaştırılabilir kültürel deneyimlere sahip olan insan gruplarıdır. Sosyal nesil kavramı, şimdi kullandığımız şekilde, on dokuzuncu yüzyılda popüler hale geldi. Daha önce, “kuşak” terimi, daha büyük sosyal gruplardan ziyade ailesel bağlara atıfta bulunmak için kullanılmıştır. Fransız bir sözlükbilimci olan Emile Littrã ©, bir kuşağı 1863’te “herhangi bir dönemde toplumda yaşayan tüm kişiler” olarak tanımladı: 19

On dokuzuncu yüzyıl ilerledikçe, birkaç gelişme farklı yaş gruplarına ayrılmış yeni bir toplum kavramını zorladı. Bu gelişmelerin tümü, on sekizinci yüzyılın ortalarından dönüşen modernizasyon, sanayileşme ve Batılılaşma süreçleriyle bağlantılıydı. Bunlardan biri, zaman ve toplumsal gelişime karşı tutumun değişmesiydi. Aydınlanma ideallerinin artan popülaritesi, insanlara toplumun değişebileceğine ve medeniyetin ilerleyebileceğine inanmaları için ilham verdi. Gençlik, bunun bir sonucu olarak toplumsal yenilenme ve dönüşümle ilişkiliydi. Youngâ, Youngâ, Sturm und Drang, Alman gençlik hareketi ve diğer gruplar, on dokuzuncu yüzyılda tipik olarak gençliğin yenilenen potansiyeline odaklanan siyasi söylemi etkiledi. Ondokuzuncu yüzyılın sonunda, Avrupa entelektüelleri kuşak isyan ve özgürleşme açısından  ‘ye eğilimliydi.

Toplumun ekonomik yapısındaki değişim, düşüncedeki değişime katkıda bulunanlardan biriydi. Özellikle genç erkekler, sosyal ve ekonomik değişimin bir sonucu olarak babalarına ve otoritesine daha az güveniyorlardı. Artan sosyal ve ekonomik hareketlilik nedeniyle otoritelerini geçmişe göre çok daha büyük ölçüde meydan okuyabildiler. Ayrıca, teknik ve toplumsal gelişim nedeniyle, babaların yetenekleri ve  genellikle eskisinden daha az değerliydi. Beyaz yakalanmaya giren birçok kişi için, normalde ya da in ‘görevinde harcanan yetişkinlik arasındaki aralık da bu dönemde uzatılmıştır. Bu kişilerin gençlik gençleşmesi kavramını yaymakta büyük bir şey vardı.

Geleneksel sosyal ve bölgesel kimliklerin dağılması bir başka önemli nedendi. Milliyetçiliğin büyümesi ve buna katkıda bulunan mekanizmaların birçoğu, yerel sadakatlerin ötesine uzanan bir aidiyet duygusu yarattı. İnsanlar kendilerini bir toplumun üyeleri olarak düşünmeye başladılar, bu da onları yakın çevresinin dışındaki gruplarla özdeşleşmeye itti. Auguste Comte, nesilleri metodik bir şekilde analiz etmek için ciddi bir çaba sarf eden ilk filozoftu. De felsefe pozitif derslerinde Comte, kuşak değişiminin, özellikle sonraki nesiller arasındaki çatışmanın toplumsal gelişimi belirlediğini savundu. Bir kuşağın üyeleri yaşlandıkça, “toplumsal koruma santralleri” daha da artıyor ve onları “gençliğin doğal özelliği” ile doğrudan muhalefet ediyor. John Stuart Mill ve Wilhelm Dilthey, 19. yüzyılın iki büyük filozofuydu.

Bir sosyolog olan Karl Mannheim, nesillerin çalışmasında çok önemli bir figürdü. 1923 makalesinde nesillerdir, bir nesil teorisi geliştirdi. O zamana kadar, iki temel nesil araştırmasına ayrıldığını iddia etti. Başlamak için, pozitivistler ‘Comte, önceden belirlenmiş yaşam sürelerinde toplumsal gelişimi değerlendirdi. Bu, Mannheim’a göre, “bir kronolojik” olarak indirgenir. ”Dilthey ve Martin Heidegger,“ Romantik-tarihsel ”rakibi temsil ettiler.” Bu okul, bireyin nitel deneyimiyle daha fazla ilgileniyordu. Sosyal ortam. Mannheim, gençlerin nesillerin gelişimindeki hızlı sosyal değişiminin önemini vurguladı ve her kuşağın kendisini ayrı olarak görmeye büyümeyeceğini belirtti. Bir neslin, hızlı toplumsal kargaşa dönemlerinde birleşik bir karakter oluşturma olasılığı daha yüksek olacaktır. Ayrıca birkaç ayrı alt nesil olabileceğini düşündü.
İndirâ Nesil Png Görüntüleri Şeffaf Galeri.