Japonlar, yüzyıllar boyunca siyasi, ekonomik ve sosyal ayaklanma gelişen ülkenin bölgesel ve geleneksel yemeklerini ifade eder. Malzemeler. Deniz ürünleri yaygın olarak mevcuttur ve sık sık ızgara yapar, ancak Sashimi veya Inâ olarak da çiğ servis edilir. Tempura, bir hamurda deniz ürünleri ve sebzelerin derin kızartılmasını ifade eder. Japonya’da Oden veya Sukiyaki ve Nikujaga gibi birçok kaynamış öğün var.

Japonlar, geçmişte Çin mutfağından ilham aldı, ancak şu an batı mutfaklarından da etkilendi. Foods ‘ramen ve gyza, spagetti, köriler ve hamburgerler, yabancı mutfaklardan, özellikle Çin mutfağından etkilenen Japon zevklerine ve malzemelere uyarlanmıştır. 1880’lerden beri Tonkatsu ve Yakiniku gibi et bazlı yemekler popüler olmasına rağmen, Japonlar geleneksel olarak kaçındı. Japon yemeklerinin popülaritesi, özellikle suşi ve ramen, ‘üzerine yayıldı.

Japonya, 2011 yılında en çok 3-Michelin restoranlarıyla ülke olarak aştı, başkent 2018’de en 3 yıldızlı restoranlarla hala ‘ayrımına sahiptir. 2013.

Japon mutfağının temel yiyecekleri buğulanmış beyaz pirinç veya bir veya daha fazla Okazu ile servis edilen Gohan’dır veya “zıp” ya da “” yemeklerdir. Bu tsukemono ve berrak veya miso çorbası ile servis edilebilir. Ichij-sansai terimi, tipik bir akşam yemeğinin bileşimini ifade eder, ancak geleneksel Kaiseki, Honzen ve Yshoku mutfağında kökenleri vardır. Günümüzde, bu ifade genellikle geleneksel Kaiseki mutfağında sunulan ilke atıfta bulunmak için kullanılmaktadır.

Japon-bir çorba, üç tarafı ‘gıdasının kökenleri, 12 yüzyıl Kamakura dönemi sırasında kemer sıkma ve sadeliğini vurgulayan bir tür türü olarak kurulan Ichiju-Issai olarak bilinen bir diyet modeline kadar izlenir.

Her bireysel pirinç miktarı kendi küçüklerinde sunulur ve her ana yemek yemeği kendi küçük veya kasesinde servis edilir. Japon evlerinde bile bu yapılır. Bu, her bir insanın merkezindeki büyük servis yemeklerinden yiyeceklere yardım ettiği batı tarzı yemeklerin aksine. Japon mutfağında genellikle tek bir tabaktaki ayrı tat gıdalarından kaçınılır, bu nedenle farklı yemeklere kendi benzersiz plakaları verilir veya örneğin  kullanılarak bölümlenir. Geleneksel görgü kuralları ayrıca ana kursları pirincin üzerine yerleştirmeyi yasaklar, bu nedenle “sarkık”.

Bir Ryokan’da Kaminabe’de ızgara uskumru, Kansai Tarzı Dashimakiâ ve Tofu
Geleneksel Çin yeme görgü kurallarına geri dönen pirinç üzerine başka yemekler döşemekten kaçınma pratiği olsa da, özellikle Budist’in ritüellerinin tanıtımı ile Kamakura dönemi sırasında ve sonrasında en popüler ve yaygın hale geldi. Bu gelenek modern Çin yemeklerinde terk edilmiş olsa da, hala Japon mutfağında kullanılmaktadır. Topinglerin doğrudan pirinç üzerine yerleştirildiği popüler Donburi bir istisnadır.

Kelimenin tam anlamıyla ‘-tea kase’ anlamına gelen küçük pirinç kasesi, çay törenlerinde kullanılan muazzam çay kaselerine atıfta bulunmak için de kullanılır. Farklılaşma uğruna, içkiye ortak konuşmada Yunomi-jawan veya Yunomi olarak adlandırılır. Elit arasında orijinal olarak platformlu tepsiler veya minyatür yemek masaları olan Zen’de tam kursu Japon akşam yemeğinin her bir kısmı servis edilecektir. Faldstool tepsileri veya yığın tipi bacaklı tepsiler hala Zashiki veya Tatami-Mat odalarında, büyük ziyafetlerde veya mevcut dönemde Ryokan Type Inn’de kullanılmaktadır. İkincisi, bir lokantaya benzer bir Taish -shokud’da servis edilen bir kombinasyon yemeği için bir isim olduğundan, bazı restoranlar -Zen’i daha yaygın Teishoku için daha rafine ama antika bir yedek olarak kullanabilir. Teishoku, biraz yanlış bir isim olan Shokud veya Ryriten’de servis edilen sabit bir menüdür; Japon popüler kültürü yazar Ishikawa Hiroyoshi bunu Teishoku Yemek Salonlarında servis edilen ücret olarak tanımlıyor (Teish
Japon gıda png görüntüleri şeffaf galeri indir