Deniz feneri, lambalar ve lens sisteminden yayılan ve deniz pilotları için veya iç su yollarında navigasyon yardım görevi gören Aâ veya Aâ gibi bir yapıdır.

Deniz fenerleri tehlikeli kıyıları, tehlikeli sürüler, resifleri, kayaları ve güvenli liman girişlerini tanımlamak ve hava navigasyonuna yardımcı olmak için kullanılır. İşleyen fenerlerin sayısı, maliyetler nedeniyle azalmıştır ve daha ucuz ve genellikle çok daha etkili navigasyon ekipmanlarının tanıtımı ile ekonomik değildir.

Denizciler, açıkça belirlenmiş limanların oluşturulmasından önce tepeler üzerine yerleştirilen alevler tarafından yönetildi. Bir platformda ayarlamak görünürlüğü artıracağı için, deniz fenerinin ” olmasına yol açan bir uygulama haline geldi. Birçok modern fenerden farklı olarak, Antik Deniz Feneri, tehlikeler ve burslar için bir uyarı sinyali yerine bağlantı noktalarına bir giriş markeri olarak hizmet etti. İskenderiye’nin Pharos’ları, antik çağdan en ünlü deniz feneri yapısıydı ve 956 ile 1323 arasında bir dizi depremle yok edildi.

Halen bir Corua’da duran  Kulesi, eski deniz feneri hakkında fikir verir; Deniz fenerleri için, çoğu Ostia’daki deniz fenerini tasvir eden  ve mozaiklerdeki görüntülerde bulunur. Suriye İskenderiye, Ostia ve Laodicea’dan ek paralar var.

Modern fenerler dönemi, 18. yüzyılın başında, inşa edilen ışık sayısının büyüyen transatlantiklerin bir sonucu olarak dramatik bir şekilde genişlediği zaman başladı. Daha büyük ve daha güçlü deniz fenerleri, özellikle denize maruz kalanlar, yapısal mühendislikteki ilerlemeler ve daha iyi ve daha verimli ”ile mümkün oldu. Deniz fenerleri, portlar belirlemekten kayalar ve resifler gibi deniz tehlikeleri hakkında görsel bir uyarı sağlamaya kadar gelişti.

İngiliz kanalı boyunca seyahat eden denizciler için Eddystone kayaları büyük bir gemi enkazı tehlikesiydi. Henry Winstanley, 1696 ve 1698 yılları arasında tutulan 12 demir dikiş tarafından tutulan sekizgen bir kereste kulesi olan ilk deniz fenerini dikti. Deniz fenerinin ilk kulesi tamamen açık denize maruz kaldı.

1756’dan 1759’a kadar sivil – John Smeaton deniz fenerini inşa etti; Kulesi, Deniz Feneri mimarisinde önemli bir adımdı ve 1877’ye kadar faaliyet gösteriyordu. Anâ Â ‘da bir deniz feneri oluşturmak için granit bloklar kullandı.

Yetiştirdi ve “hidrolik kireç”, altına ayarlanan bir Roma dönemi betonu, granit blokları bir arada tutma yöntemi tasarladı. Smeaton kulenin kalınlığını üste doğru azaltmak zorunda kalmasına rağmen, kuleyi kademeli bir gradyanla içe doğru kavurdu, kırlangıç ​​elemanı yapısal stabiliteyi arttırdı.

Bu da, dalgaların bir kısmının duvarlarla çarpıştıkça dağılmasını sağlama avantajı da vardı. Deniz feneri, modern deniz fenerinin şablonu olarak sonraki tüm mühendisleri etkiledi.
İndir Lighthouse Png Görüntüler Şeffaf Galeri.