Bir çapa, yüzmesini önlemek için bir geminin dibine bir kap tutmak için kullanılan bir aygıttır. Terim, Yunan’dan türetilen Latin Ancora’dan kaynaklanmaktadır.

Geçici veya kalıcı çapalar mevcuttur. Kalıcı ankrajlar demirleme oluşturmak için kullanılır ve nadiren değiştirilir; Bunları taşımak veya sürdürmek genellikle bir profesyonelin yardımını gerektirir. Gemiler, çeşitli tasarım ve ağırlıkların bir veya daha fazla geçici çapası ile donatılmıştır.

Bir çapa, alt ile temas halinde olmayan ve bir geminin suya göre kaymasını azaltmak için kullanılan bir sürükleme cihazıdır. Drogu, denizde bir veya sollamada bir barı geçerek Aâ Â yaklaşan bir gemiyi yönlendirmek veya yönlendirmek için kullanılan bir sürükleme cihazıdır. ”

Ankrajlar, tutma güçlerini dibe, kütle veya her ikisinin bir kombinasyonuyla “hile” ile alırlar. Kalıcı demirleme, deniz tabanında yatan büyük kitlelerden oluşur. Büyük ‘ankrajları ve yarı kalıcı demirleme ankrajları, tutma gücünün büyük bir kısmını, altta kancalar veya yerleştiren toplularından alır. Daha küçük gemiler için modern ankrajlar üzerindeki metal flütler, alttaki kayalara yakalanır veya kendilerini deniz tabanına gömür.

Rode, kabı ankraj halatına bağlar, Â veya bir halat ve zincir karışımı kullanılabilir. Kapsam, rode uzunluğunun su derinliğine oranı olarak tanımlanır.

Bir çapanın tutulduğu deniz tabanının yanı sıra ilişkili gemi oranın alanı tutma alanı olarak bilinir. Farklı ankrajların çeşitli tutma zeminde tutulması amaçlanmıştır. Firma gibi bazı alt malzemeler diğerlerinden daha iyi tutun; Örneğin,   kötü durur. Engeller zemini zorlaştırabilir. Tutma alanı için bir demirleme seçilebilir. Sadece bir çapanın ağırlığı kötü tutma zeminde sayılır; Mükemmel tutma zeminde kazabilir ve tutma  çok daha yüksek olabilir.

İlk çapalar büyük olasılıkla kayalardı ve Bronz Çağı’na geri dönen birkaç çapa keşfedildi. Avrupa öncesi Maori Waka için çapalar, keten halatlarıyla bağlantılı oyuk taşlardı. Birçok çağdaş demirleme hala ana yapısal özellik olarak büyük bir kaya kullanır. Bununla birlikte, fırtına kuvvetlerine dayanmak için saf kütleyi kullanmak sadece kalıcı bir demirleme olarak çalışır; Yeterince büyük bir kayayı farklı bir yere taşımak neredeyse imkansız olurdu.

Eski Yunanlılar, sepetler, kum yüklü büyük çuvallar ve kurşunla dolu ahşap kütükleri kullandı. Athenaeus’a göre, Apollonius Rhodius ve Bizans’tan Stephen’a göre çapalar taştan yapılmıştı ve aynı zamanda ondan da yapılmışlardı. Damar sadece ankrajların ağırlığı ve alttaki sürtünme ile ayakta tutuldu.
Anchor Png görüntüleri şeffaf galeri indirin.