Siyah Mamba, Elapidae’ye ait son derece zehirli bir yılandır. Sahra altı parçaları bu tür içindir. Bu sonra ikinci en uzun zehirli yılandır ve olgun bireyler genellikle 2 m’yi aşar ve genellikle 3 m’ye kadar büyür. İlk olarak 1864’te Albert Gã¼nther tarafından resmi olarak tanımlanmıştır. 4,3 ila 4,5 metre arasında değişen örneklerin raporları vardır. Cildinin ‘griden koyu kahverengiye değişir. Yetişkin siyah mambas, yaşla derinleşmelerine rağmen çocuklardan daha var.

Türler hem karasal hem de arborealdır ve bazı alanlarda Savannah, ormanlık, yamaçlar ve derinlerde bulunur. Gece ve kuşlar ve küçük hayvanlar üzerinde beslenir. Kısa mesafeler için uygun yüzeylerde 16 km/s’ye kadar hızlarda gidebilir. Siyah Mambas’ın yetişkin olarak çok az doğal yırtıcısı var.

Siyah Mamba tehdit edildiğinde, mürekkepli siyah çenelerini açar, kısa boyun kanalını uzatır ve tıslar. Uzun bir mesafeden vurabilir ve hızlı bir şekilde bir dizi ısırık sağlayabilir. Çoğunlukla 10 dakika kadar az bir hastalığa neden olabilecek ve antivenom ile tedavi edilmezse ölümcül olabilen nörotoksinlerden oluşur. Kara Mamba, korkunç ve şiddet içeren bir hayvan olarak itibarına rağmen, sadece tehdit edildiğinde veya tuzağa düştüğünde insanlara saldırır. Uluslararası Koruma Birliği’nin tehdit altındaki türlerinin kırmızı listesinde, “yüksek endişe” olarak listelenir.

Alman doğumlu bir İngiliz biyolog olan Albert Gã¼nther, 1864’te siyah Mamba’nın ilk resmi tanımını yayınladı. Bir yılanın tek bir örneği, 1858’den 1864’e kadar ikinci Zambesi seferinde David Livingstone’a eşlik eden bir doğa bilimci John Kirk tarafından kurtarıldı. Bu türün holotipi, doğal müzede tutulur. Türlerin jenerik adı, antik Yunanca kelimelerden türetilir Dendron – ve aspis – Âpis -, belirli epithet polylepis, antik Yunanca kelimelerden türetilirken œScale. ”Zulu kelimesi-Â œimba ‘İngilizcenin kaynağıdır.

Dendraspis Antinorii, 1873 yılında Almanların Wilhelm Peters tarafından, şu anda kuzey Eritre’de olan İtalyan maceracı Orazio Antinori tarafından elde edilen bir örneğe dayanan 1873 yılında adlandırıldı. Bu daha sonra bir alt tür olarak sınıflandırıldı ve artık ayrı kabul edilmiyor. 1896’da Belçikalı-İngiliz doğa bilimci George Albert Boulenger, Dendroaspis Polylepis türlerini, Güney Afrikalı herpatolog Vivian Fitzsimons onları tekrar böldüğü 1946’ya kadar süren bir sınıflandırma olan doğu yeşil Mamba ile birlikte topladı. 2016 genomicâ’sına göre siyah ve doğu yeşil mambas, birbirlerinin en yakın akrabalarıdır ve aşağıdaki kladogramda görüldüğü gibi Jameson’un Mamba ile daha uzak ilişkilidir.

Siyah Mamba, uzun, ince ve silindirik bir yılandır. Orta büyüklükte bir göz ve güçlü bir kaş sırtına sahip tabut şeklindeki bir kafaya sahiptir. Yetişkin yılanı normalde 2 ila 3 metre uzunluğa kadar büyür, ancak örnekler 4.3 ila 4.5 metreye yükselmiştir. Afrika’daki en uzun zehirli yılan türleri ve sadece Kral Cobra tarafından uzunca aşılan ikinci en uzun zehirli yılan türleridir. Siyah mamba, 6,5 mm kadar uzun ve maksilla önünde bulunan dişli proteroglif bir yılandır. Türlerin kuyruğu uzun ve ince, kaudal omurlar toplam uzunluğunun% 17’sini oluşturuyor. Yedi siyah mambas üzerinde yapılan bir çalışma, toplam 1.01 m’lik bir numune için 520 g arasında, toplam 2.57 m’lik bir numune için 520 g arasında değişen ortalama 1.03 kg bulsa da, siyah mambas’ın vücut kütlesinin olduğu bildirilmiştir. yaklaşık 1,6 kg.
Black Mamba Png görüntüleri şeffaf galeri indirin.