Merkezi işlemci, ana işleme ünitesi veya basitçe bir işlemci olarak da adlandırılan A, bir bilgisayar programı oluşturan talimatları yürüten bir elektronik devredir. İşlemci, program talimatlarında belirtilen temel aritmetik, mantıksal, kontrol ve G/Ç işlemlerini gerçekleştirir. Bilgisayar endüstrisinde, “Merkezi İşleme Birimi” terimi 1955’ten beri kullanılmaktadır. Geleneksel olarak, “CPU” terimi, bir işlemciye, özellikle bir bilgisayarın bu temel unsurlarını ayırt ederek işlemcisine ve kontrol birimine atıfta bulunur. Ana bellek ve G/Ç devresi gibi harici bileşenlerden.

İşlemcilerin şekli, tasarımı ve uygulanması tarihleri ​​boyunca değişti, ancak temel çalışmaları çoğunlukla değişmedi. A’nın ana bileşenleri arasında aritmetik ve mantıksal işlemler gerçekleştiren bir aritmetik mantık ünitesi, ALU’ya işlenenleri teslim eden ve ALU operasyonlarının sonuçlarını depolayan işlemci kayıtları ve tutarlı işlemleri yöneterek talimatların getirilmesini ve yürütülmesini düzenleyen bir kontrol birimi içerir. alus, kayıtlar ve diğer bileşenler.

Modern işlemcilerin çoğu, işlemcinin metal oksit yarı iletken entegre devreli tek bir çipte yerleştirildiği mikroişlemcilerdir. İşlemciyi içeren IC ayrıca bellek, periferik arayüzler ve diğer bilgisayar bileşenleri içerebilir; Bu tür entegre cihazlar aksi takdirde mikrodenetleyici veya yonga sistemleri olarak adlandırılır. Bazı bilgisayarlar, tek bir çip olan çok çekirdekli bir işlemci kullanır veya “cores” olarak adlandırılan iki veya daha fazla işlemci içeren “cephane” kullanır.

Dizi işlemcileri veya vektör işlemcileri, birimlerin hiçbiri merkezi olarak kabul edilmeyen birden fazla işlemciye paralel olarak çalışır. Sanal işlemciler, dinamik olarak toplanmış bilgi işlem kaynaklarının bir soyutlamasıdır. Eniac gibi ilk bilgisayarların çeşitli görevleri gerçekleştirmek için fiziksel olarak yönlendirilmesi gerekiyordu, bu yüzden bu makinelere “sabit program bilgisayarları” deniyordu. “CPU” terimi genellikle yazılım yürütmek için bir cihaz olarak tanımlandığından, haklı olarak işlemciler olarak adlandırılabilen en eski cihazlar, depolanmış bir programla bilgisayarın gelişiyle ortaya çıktı.

Depolanmış bir programı olan bir bilgisayar fikri, John William Mauchly’nin J. Presper Eckert ve Eniac projesinde zaten mevcuttu, ancak daha erken bitebilmesi için başlangıçta düşürüldü. 30 Haziran 1945’te, Matematikçi John von Neumann, Eniac’ın oluşturulmasından önce “EDVAC hakkında ilk taslak rapor” başlıklı bir belge yayınladı. Sonunda Ağustos 1949’da tamamlanacak kaydedilmiş bir programa sahip bir bilgisayarın şematik bir diyagramıydı. EDVAC, bir dizi farklı talimat yapmak için tasarlanmıştır. Dikkat çekici bir şekilde, EDVAC için yazılan programların, bilgisayarın fiziksel kabloları ile belirtilmek yerine yüksek hızlı bilgisayarın hafızasında saklanması gerekiyordu.

Bilgisayar İşlemci PNG resimleri şeffaf galeri indirin.