Kahraman, tehlike karşısında yaratıcılık, cesaret veya güçle zorluğun üstesinden gelen gerçek bir kişi veya ana edebi karakterdir. Â tarihsel olarak spesifik kelimeler, kahraman sık sık herhangi bir cinsiyete atıfta bulunmak için kullanılırken, sadece kahramanın sadece kahramanı kullanılır. kadınları ifade eder. Klasik Destanlar ‘ilk kahramanları, bu tür eylemleri gerçekleştirdi ve onur. Klasik ve modern kahramanlar, zenginlik, gurur ve zafer klasik hedefleri yerine genel iyilik için harika özellikler veya özverili eylemler yapar. Kötü adam kahramanın zıtlığıdır. İyi insan ve Beyaz Â, kahraman kavramıyla ilgili iki kelime daha.

Klasik literatürde, kahraman, bir insanın antik hikayeleri aracılığıyla onurlandırılan, tipik olarak sürekli hatalı bir kişisel onur kodu tarafından fethetmeyi ve yaşamayı hedefleyen kahraman epik şiirdeki ana veya saygın figürdür. Bir kahramanın tanımı gelişti. Merriam Webster’a göre, bir kahraman “büyük veya cesur eylemler veya güzel özellikler için saygı duyulan bir kişidir”. Kahramanlar arasında Gilgamesh, Achilles ve Iphigenia gibi mitolojik figürlerin yanı sıra Joan of Arc gibi tarihsel ve modern figürler , Giuseppe Garibaldi, Sophie Scholl, Alvin York, Audie Murphy ve Chuck Yeager ve aynı zamanda kurgusal “superheroes” Likeâ, Â, Â veÂ.

Klasik bir kahraman, ihtişamını “parlaklık ve etkinlikle öldürerek kanıtlayan onur peşinde yaşayan ve ölen” bir “fitcher”. Her geleneksel kahramanla, savaşın etrafında dönüyor savaş veya destansı bir yolculukta. Aşil gibi klasik kahramanlar bazen yarı divine ve olağanüstü yeteneklidir ve korkunç durumlarının bir sonucu olarak kahramanca insanlara dönüşür. Bu kahramanlar son derece becerikli ve yetkin olsa da, sık sık aptallar, felaket ararlar, önemsiz sorunlar için halklarının hayatlarını riske atarlar ve çocukça bir şekilde hareket ederler. Kahramanlar, destansı literatürdeki yaygınlıklarını açıklayan klasik dönemlerde en yüksek saygı ve önemde tutuldu. Bu ölümcül bireylerin ortaya çıkması, izleyicilerde ve yazarlarda ebedi tanrılardan uzakta bir değişim müjdeliyor ve kahramanca zafer anları soyundan gelenlerin anılarında miralarını uzatıyor.

Hector, Truva Savaşı’nın katına söyleyen Homer’in Iliad’ında Truva Prensi ve Troy için en iyi askerdi. Hyginus’a göre Hector, Truva atlarını ve müttefiklerini Troy’un savunmasında yönetti, “31.000 Yunan savaşçısını öldürdü”. Gerçekten de Homer, Hector’u, gizli bir gündemi olmayan harika bir oğul, eş ve ebeveyn olan barışı seven, zeki ve cesur bir genç olarak tasvir ediyor. Bununla birlikte, iliad’da, iç idealleri kahramanca hedefleriyle çatışır, çünkü hem Troy’un koruyucusu hem de çocuğuna bir baba olamaz. Hector, Athena’nın arkadaşı Deiphobus olarak kendini gizlediğinde ve onu Aşil ile yüzleşmeye ikna ettiğinde tanrılar tarafından ihanete uğrar ve üst düzey bir savaşçının ölümüne neden olur.

Aşil bir Yunan kahramanıydı ve Iliad’ın ana karakteri. Truva Savaşı’ndaki en zorlu askeri savaşçı olarak kabul edildi. Thetis ve Peleus’un oğlu olduğu için bir Demi’di. Ona, Superhuman’a sahipti ve tanrılarla güçlü bir temas kurdu. Aşil, Agamemnon tarafından onursuz edildikten sonra savaşmayı reddetti ve sadece Hector Pure Fury’den Patroclus’u öldürdükten sonra savaşa geri döndü. Aşil’in Hector’un Troy hakkında sürüklenerek tanımlanması gibi katil eylemlerin birçoğu kontrolsüz öfke ile karakterize edildi. İlyada’da Aşil, destansı boyunca sürekli insanlıktan çıkarılması sonucunda trajik bir rol oynar ve menisi felsefesini aştı.

Mitolojide, kahramanlar ve tanrılar sık ​​sık antagonistik olmasa da, ilişkileri sık sık gergindi. Heracles’ın adı, Yunan tanrılarının tüm hayatı Hera tarafından işkence görmesine rağmen, “koruyucu” ihtişamı anlamına gelir. Poseidon’un Athena’yı şehrin onun yerine patron tanrısı olarak seçtiği için duran Atinalı hükümdar Erechtheus belki de en muhteşem örnektir. Poseidon Erechtheus, Acropolis’te ona ibadet ettiklerinde Atinalılar tarafından Erechtheus’a verilen isimdi.
Kahraman Png görüntüleri şeffaf galeri indirin.