geçmişin bilimsel çalışmasıdır. Tarih öncesi, sistemlerin oluşturulmasından önce meydana gelen olayları ifade eder. “Tarih” terimi, önceki olayların yanı sıra onların hatırlanması, keşfi, toplama, organizasyonu, sunumu ve yorumlanmasını ifade eder. Tarihçiler, yazılı kayıtlar, sözlü anlatılar, ekolojik göstergeler ve geçmişi bağlam haline getirmek için sanat ve eserler gibi maddi şeyleri kullanıyorlar.

Tarih ayrıca, bir dizi tarihsel olayı tanımlamak, incelemek, sorgulamak ve analiz etmek için anlatıyı ve kendilerine bağlı neden ve sonuç modellerini de ifade eder. Tarihçiler geçmişi anlamak ve tasvir etmek için anlatıları kullanırlar. Anlatının bir olayı daha iyi tanımlayıp tanımlamadığını ve nedenlerinin ve sonuçlarının ilgisini sık sık tartışırlar. Tarihçiler ayrıca, disiplinin çalışmasını kendi başına bir hedef olarak ele alarak çağdaş işlere “perspektif” sunmanın bir yolunu ele alarak tarihin doğasına ve kullanımına itiraz ediyorlar.

Kültürel miras veya efsaneler, toplum için ortak olan ancak dış kaynaklar tarafından doğrulanmayan hikayelerdir. Tarih, gerçeklerle desteklenmesi gerçeğiyle mitten ayırt edilir. Öte yandan, eski etkiler, zaman içinde gelişen ve şimdi değişmeye devam eden tarihin doğasının birçok yorumunun ortaya çıkmasına yardımcı olmuştur. Tarihin çağdaş çalışması, hem coğrafi alanların incelenmesini hem de tarihsel soruşturmanın belirli konu veya tema yönlerinin incelenmesini kapsamaktadır. Tarih sıklıkla temel ve ortaokullarda öğretilir ve tarih üniversite çalışmalarında önemli bir alandır.

M.Ö. 5. yüzyıl Yunan tarihçisi olan Herodotus, “yalanların babası” olarak da adlandırılmasına rağmen, Batı geleneğinde genellikle “tarihin kurucusu” olarak adlandırılır. Çağdaş thucydides ile insanlık tarihinin mevcut çalışması için zemin hazırlamaya yardımcı oldu. Yazıları bugün hala okunuyor ve kültüre yoğunlaşan Herodotus arasındaki bölünme ve askeri işlere odaklanan Thucydides hala mevcut tarihsel yazımda tartışma veya yaklaşım konusu. Doğu Asya’da bir devlet tarihi olan Bahar ve Sonbahar Annals’ın M.Ö. 722 gibi erken bir tarihte üretildiğine inanılıyordu. Ancak M.Ö. M.Ö. el yazmaları hayatta kaldı.

Tarih terimi antik Yunanca’dan türetilmiştir, yani “soruşturma”, “soruşturma ile kazanılan bilgi” veya “yargı”. Hayvan tarihinde Aristotle terimi bu şekilde kullandı. Ata terimine erken referanslar Homeric Hymns, Heraclitus, Atina Ephebes yemini ve bootik yazıtlarda bulunabilir. Latin terimi tarihi “Sınav, Sorgulama, Araştırma, Hesap, Açıklama, Geçmiş Olayların Yazılı Hesabı, Tarihin Yazılması, Tarihsel Anlatı, Önceki Olaylar, Hikaye, Anlatı” ve Yunanca Historia kelimesinden türetilmiştir. Tarih Latince’den STR olarak eski İngilizceye ithal edildi, ancak bu terim geç eski İngiliz çağında kullanımdan çıktı. Bu arada Historia, Latin’in eski Fransızca olduğu Istorie, Estoire ve Historie gibi formlara dönüştü: “Bir insanın hayatı olaylarının, Chronicle, bir grup insan veya insanla ilgili olayların açıklaması. Tarihsel olayların genel, dramatik veya resimsel temsili.
Geçmiş Png görüntüleri şeffaf galeri indirin.