A, sürükleme oluşturarak bir nesnenin atmosferdeki hareketini yavaşlatmak için kullanılan bir cihazdır. Paraşütler genellikle hafif, dayanıklı kumaş, başlangıçta ipek, şimdi çoğu zaman naylondan yapılmıştır. Genellikle kubbelidirler, ancak dikdörtgenler, ters kubbeler, vb. Olurlar.

Drogue Chute, sabit kanatlı uçaklar ve drag yarışçıları da dahil olmak üzere araçların yatay yavaşlamasını desteklemek için kullanılır, bazı hafif uçak türlerinin büzülme serbest düşüşünde tandem olarak yardımcı olmak için istikrar sağlar; ve daha büyük bir paraşütün konuşlandırılmasını başlatan bir pilot olarak.

Gerçek bir paraşüt için en eski kanıt Rönesans dönemine dayanmaktadır. En eski paraşüt tasarımı, İtalyan Rönesansının 1470’lerinden anonim bir el yazmasında görünür, bu da konik bir gölgeye bağlı bir çapraz çubuk çerçeveyi tutarak serbest asılı bir adamı tasvir eder. Bir güvenlik önlemi olarak, dört kayış çubukların uçlarından bel kemerine koştu. Tasarım, diğer folio üzerinde önemli bir gelişmedir, bu da elleriyle kavradığı iki basamaka bağlı iki uzun tuval kayışını kullanarak düşüşünün gücünü kırmaya çalışan bir kişiyi tasvir eder. Paraşüt yüzeyi etkili hava direnci sağlamak için çok küçük görünse de ve ahşap destek çerçevesi gereksiz ve potansiyel olarak tehlikeli olsa da, çalışan bir paraşütün temel kavramı açıktır.

Kısa bir süre sonra, polimat Leonardo da Vinci, Codex Atlanticus’ta c tarihli daha karmaşık bir paraşüt çizdi. 1485. Burada paraşütün ölçeği, jumper’ın ağırlığı ile daha uygun bir orandadır. Leonardo’nun gölgelikleri, paraşüt şeklini konikten piramidal olarak değiştiren bir kare ile açıldı. İtalyan mucitinin önceki tasarımı etkileyip etkilemediği bilinmemektedir, ancak zamanın sanatçıları arasındaki yoğun sözlü iletişim yoluyla fikri öğrenmiş olabilir. Leonardo piramidinin uygunluğu 2000 yılında Briton Adrian Nicholas tarafından ve yine 2008’de İsviçre paraşütçü Olivier Vietti-Teppa tarafından başarıyla test edildi. Teknoloji tarihçisi Lynn White’a göre, bu konik ve piramidal yapılar, sert şemsiyelerle erken sanatsal paraşüt atlamalarından çok daha sofistike, “bildiğimiz gibi paraşütün” kökenini işaret ediyor.

Venedik polimeri ve mucit Fausto Veranzio, Da Vinci’nin paraşüt eskizini inceledi ve kare çerçeveyi korudu, ancak gölgelikleri, düşüşü yavaşlatmada daha etkili olduğunu fark ettiği bir tuval gibi çıkıntılı bir bez parçasıyla değiştirdi.
Paraşüt Png görüntüleri şeffaf galeri indirin.