Ayrılmamış kaynaklar aracılığıyla gizli veya gizli bilgileri toplama ve daha sonra bilginin sahibinin rızası olmadan ifşa etme eylemi casusluk veya casusluk olarak adlandırılır. Bir casusluk ya da casus casusluk yapan bir kişidir. Casusluk herhangi bir kişi veya casus tarafından işlenebilir. Uygulama, tanım gereği istenmeyen olduğu için gizlidir. Bazı durumlarda, meşru bir kolluk silahı olabilir, ancak aynı zamanda yasadışı olabilir ve başkalarında yasalarla cezalandırılabilir.

Casusluk genellikle bir hükümet veya endişenin kurumsal çabasının bir parçasıdır. Bununla birlikte, kelime genellikle hükümetler tarafından potansiyel veya mevcut rakipler üzerindeki gözetim ile bağlantılıdır. Endüstriyel casusluk kurumsal casusluk terimidir.

Bir organizasyonun sıralamalarına sızmak, veri ve bilgi edinmenin en etkili tekniklerinden biridir. Bir casusun çalışması bunu gerektirir. Spies daha sonra düşman kuvvet numarası ve güç gibi zekayı aktarabilir. Ayrıca iç muhalifleri bulabilir ve daha fazla bilgi veya kusur sunmaya ikna edebilirler.

Casuslar çalar ve kriz zamanlarında rakipleri çeşitli şekillerde zayıflatır. Düşman casusluğu ve istihbarat toplama süreci karşı istihbarat olarak bilinir. Hemen hemen her ülkenin katı casusluk yasaları vardır ve keşfedilme cezaları tipik olarak şiddetlidir. Bununla birlikte, casusluk tarafından kazanılan faydalar, çoğu hükümet ve birçok büyük işletmenin bunu kullandığı o kadar önemlidir.

M.Ö. 1750 civarında ölen Mahkemesinde diplomatik bir elçi olarak maskelenen bir casus tarafından yazılan ve bilinen en eski gizli belgedir. Eski Mısırlılar iyi gelişmiş bir gizli hizmete sahipti ve casusluk Iliad, Â, Amarna Mektupları ve Eski Ahit anlatısında on iki casusa atıfta bulunuldu. Casuslar, Greko-Roman medeniyetinde casusluk yapmak için devlet dairelerinde okuma yazma bilmeyen konuları kullandı.

Savaş ve Arthashastra, casusluk ve zekanın hem savaşta hem de barışta kilit bir rol oynamasını öneren ilk kişiydi. Avrupa ülkeleri, heresy’yi ortadan kaldırmak için soruşturmaların yapıldığı zaman, Orta Çağ boyunca şu anda karşı subversion olarak bilinen şeyde başarılı oldular. Merkezi organize edilmiş kitle sorgulamaları ve titiz kayıt tutma, Engizisyonların ayırt edici özellikleriydi. Rönesans sırasında, Avrupa hükümetleri istihbarat toplamak için kullanan kod kırıcılarını destekledi. Rönesans sırasında, İtalyan-States, istihbarat toplamak için büyük kasabalara yerleşik elçileri yerleştirdiğinde, Batı casusluğu önemli ölçüde gelişti.

Rönesans Venedik, casuslukla o kadar meşgul oldu ki, güvenlik içinde olması gereken Ten Konseyi, resmi arşivlerden özgürce danışmanlıktan vazgeçti. Ten Konseyi, herhangi bir Venedik hükümeti çalışanının 1481’de büyükelçilerle veya yabancılarla iletişim kurmasını yasakladı. Devlet sırlarını açıklayanlar ölüm cezasıyla karşılaşabilir. Başarılı yabancı, şehir-yetenek devletinin ticari sırlarını korumasını gerektirdiğinden, Venedik casuslukla meşgul oldu. Francis Walsingham, I. Elizabeth tarafından Dış Sekreter ve İstihbarat Başkanı olarak atandı.

Nathan Hale ve Benedict Arnoldâ Â Amerikan Devrimi sırasında casus olarak ön plana çıkarken, casuslar Amerikan İç Savaşı boyunca her iki tarafta da yaygın olarak kullanıldı. George Washington, İngilizlere karşı casusluk yöntemleri kullanan Amerika’nın ilk Spymaster’ıydı.
Casus Png Görüntüler Şeffaf Galeri indir.