Terörizm, özellikle sivillere karşı siyasi hedeflere ulaşmak için amaçsız şiddetin yasadışı kullanımı olarak tanımlanır. Genellikle bu bağlamda barış zamanlarında veya çatışma bağlamında savaş dışı olmayanlara karşı şiddete yönelik olarak kullanılır.

“Türkiye” ve “Araştırma” ifadeleri, on sekizinci yüzyıl Fransız Devrimi sırasında üretildi. Yine de, uluslararası alanda kapsamlı bir şekilde kullanıldılar ve 1970’lerde Kuzey İrlanda, Bask Ülkesi ve İsrail’in Filistin çatışmaları sırasında yaygın bir ön plan aldılar. 2001’de 11 saldırı, Arlington ve Pennsylvania’ya saldırı 1980’lerden bu yana intihar saldırılarındaki artışı örneklendirdi.

Terörizm çeşitli şekillerde tanımlanır ve terörizmi neyin oluşturduğu konusunda evrensel bir anlaşma yoktur. Terörizm tartışmalı bir ifadedir. Sıklıkla “büyük ölçüde yanlış” olan bir şeyi belirtmek için kullanılır. Hükümetler ve devlet dışı kuruluşlar ifadeyi rakip grupları küçümsemek veya kınamak için kullanırlar.

Çeşitli siyasi örgütler hedeflerine ulaşmak için terör eylemleri yapmakla suçlanıyor. Bunlar arasında sağcı ve sol kanat siyasi partileri, milliyetçi ve dini örgütler, devrimciler ve iktidar rejimleri bulunmaktadır. Birçok eyalet, terörizmi cezai bir suç yapan mevzuattan geçmiştir. Ulus devletler terörizm yaptığında, onu sürdüren devlet onu terörizmi düşünmez ve yasallığı son derece belirsiz bir konu olarak bırakır. Terörizmin savaş olarak kabul edilip edilmeyeceği konusunda bir anlaşma yoktur.

2000-2014 yılları arasında, Maryland Park’taki küresel terörizm, 61.000’den fazla devlet dışı terörizm eylemi bildirdi ve bu da en az 140.000 ölümle sonuçlandı.

Terroriste, yani “Terörist” anlamına gelir, 1794’te Maximilien Robespierre’nin Jacobin yönetimini zulüm olarak kınayan Fransız bir filozof olan Franã§ois-Nol Babeuf tarafından kullanıldı. Brunswick manifestosu Paris’i “imparation, asla unutulmayacak intikamla tehdit etti:” Kraliyet, terör saltanatına kadar geçen yıllarda zarar görürse, askeri cezaya ve yıkıma maruz kalacaktı, ancak bu sadece Devrimin monarşiyi kaldırma arzusu.

Fransız monarşisi 1792’de çözüldükten sonra, Fransız Devrimi’ne birkaç yazarın görüşleri değişti. Kamu Güvenliği Komitesi, terör saltanatı sırasında toplu infazlar ve kamu tasfiyeleri uyguladı, bu da 1793’te başlayan ve on üç ay sürdü.

Fransız Devrimi’nden önce, eski düşünürler Tyrannistide hakkında konuştular, çünkü Greko-Romen medeniyeti için en büyük siyasi tehdit zulümdü. Zulüm kavramı da işgal etti ‘filozofları da, Thomas Aquinas gibi bazı teologlar, kasıtlı olarak, herkesin öldürebileceği, kimseyi kötüye kullanan meşru yöneticiler arasında ayırt etse de, ikincisi sadece bir Kamu Yetkilisi. İlk ortaçağ Hıristiyan bilgin, zulüm Salisbury John’du.

Bonaparte’deki Saint-Honorã © caddesi, Saint-Honorã © caddesi, 5 Ekim 1795’te Kraliyetçi ayaklanmayı dizin yönetimi için açarak indirdi.

Çoğu akademisyene göre, çağdaş terörizme tekniği-1. yüzyıl Filistin’de Romalılara ve Yahudilere saldıran sicarii zealotlarına kadar izlenecek. 19. yüzyıl anarşistlerine kadar Farsça Suikastçılar Düzeni’nden anarşizmi izlerler. “Terörün Sözleşmesi” nin genellikle etimolojik bir sorun olduğu düşünülmektedir. 19. yüzyıl anarşist hareketinden bu yana, terörizm hükümetler yerine devlet dışı gruplar tarafından yürütülen şiddeti karakterize etmek için kullanılmıştır.

Edmund Burke, yeni Fransız yönetiminin “Direktif” adlı “Diroristler” terimini tanıttı.

Uzun ve zorlu bir savaştan sonra, birlikler nihayet vatandaşları mağlup etti. Son devrimleri sırasında zulüm uyduları olarak hapsedildikleri binlerce terörist halka açıklandı.
Terörist PNG görüntüleri şeffaf galeri indirin.