En eski koltuk türlerinden biri dışkı. Birçok yönden Aâ  andırır. Bir kişi için sırt veya kol dayama ve bir tabure tabanında bir, iki, üç veya dört  olmayan tek bir koltuktan oluşur. Bir dışkı, kol veya sırtına sahip olmaması nedeniyle bir sandalyeden farklıdır. Bazıları bu farklı tabureleri bir, iki veya beş bacakları olduğu için “geri dönüş sandalyeleri” olarak adlandırır. Bazı çağdaş taburelerde sırtlar görülebilir. Katlanır tabureler, katlanır bacaklara paralel olacak şekilde koltuğu çevirerek düzleştirilebilir.

Dışkı, kökenleri bilinmemekle birlikte, ilk türlerden biri olduğu söylenir. Antik’te difros, hem sabit hem de katlanabilir varyantlarda gelen dört ayaklı bir dışkı idi. Percy Macquoid’e göre, döndürme dışkı Bizans’tan Varangian Muhafızları tarafından ve dolayısıyla İskandinav kültüründen Normanlar üzerinden İngiltere’ye ulaştı.
Sağım için dışkı
Ortaçağ döneminde oturma, tezgahlar, tabureler ve prestij sembolü olarak hizmet eden son derece nadir taht koltuklarından oluşuyordu. Biniş veya  tabure, uçlarında iki tahta benzeri ayağı olan küçük bir koltuk ve düz dönen dışkı popülerdi. Hem dönen sandalye hem de Windsor sandalyesinin kökenleri dönen dışkıda.

En basit dışkı, Windsor sandalyesine benzer şekilde, yuvarlak mortice ve tenon eklemleri olan üç bacağı olan sağlam bir tahta koltuğuna sahipti. Zaten kurutulmuş bacakları hala yeşil bir koltuğa sokmanın yeşil ahşap işleme yöntemi, büyük olasılıkla bu temel sandalyeleri yapmak için kullanılmıştır. Koltuk kururken ve büzülürken eklemler sıkı tutulur. Bu bacaklar ilk olarak temel bir veya direği kesilerek oluşturuldu ve daha sonraki sürümler dönüş formlarını üstlendi.

17. yüzyıla kadar uzanan eserlerde üç ayaklı dışkı ve aynı zamanda erken dönen bir dışkı görüntüsünde bulunmuştur. Üç ayaklı tabureler, örneğin inekleri sağan tarım işçileri için yararlıdır.

17. yüzyıldaki daha sonraki ilerlemeler, uzun ince iğleri ve rayları dik açılara bağlayarak mümkün olan en küçük miktardan daha büyük bir dışkı yaratmak için büyüyen doğrama yöntemlerini kullanan birleştirilmiş dışkı geliştirdi.

Arka fırın, geliştirme sürecinde dışkı ve sandalye arasında bir aşamadır. Kavşak pedli temel üç ayaklı bükülmüş tabure, arka bacağı dışa doğru uzatılır. Arka kollar her zaman üç ayaklı, arka bacak merkezde.

Döndü, arka kollar, ön bacak uzantılarına inen çapraz iğler tarafından desteklenen daha geniş bir sırtlık olan üç ayaklı dönüm sandalyesinin yolunu açtı. Bu diyagonal destekler zaman içinde daha büyük, daha uzun ve daha fazla seviyeye çıktıkça dönüştü.
Ahşap tabure png görüntüleri şeffaf galeri indirin.