Şahr edilmiş veya şaşırmış hissetmek, doğal olarak “O” şeklini almanıza neden olabilir. Bu olduğunda bir yaparsanız, doğal olarak bir vay gibi geliyor. “Vay” ın ilk kullanımı hiç bir dil değil, sadece bir kişinin şok edici bir şeye tepki olarak yaptığı bir ses olarak kabul edilebilir. Yüzümüz de vay dememizin nedeni olabilir.

“Vay” kelimesini yüksek sesle söyleyin. Şimdi tekrar yapın, ne yaptığınıza özellikle dikkat edin. Ağzınızın hareket eden tek kısmı, güzel yuvarlak bir şekle sahip olması gereken sizindir.

“W” en zahmetsiz seslerden biridir. Geliştirmede, neredeyse herkes kabul etmeden önce “W” sesleri yapabilir. “T” veya “S” gibi sesler, dilin daha ince bir şekilde ifade edilmesini gerektirirken, “w” mektubunu oluşturmak için bir dile ihtiyacınız yoktur. Aslında vay canına, hikayesinin bir parçası.

Doğal ünlem işareti, düşünmeden yaptığınız işaretidir. Ayak parmağınızı saplarken ve “Oh,” diye bağırdığınızda muhtemelen bu sesi düşünmediniz. Sadece çıkıyor. Farklı dillerde doğal ünlemlere bakan bir çalışma, aralarında ortak bir şey olduğunu gösterdi. İnsanların iğrenç, korktuklarında veya acı çektiklerinde kullandıkları sesli harfler genellikle benzerdir. Oyunda birçok değişken var, ancak doğal ünlemlerin tamamen rastgele olmadığını göstermek için yeterli kanıt var.

Rastgele değilse, doğal ünlemlere nasıl izin verilir? Yüzünüzün yaptığı şeyden. Kullandığınız sesli harfler çoğunlukla dilinizin ağzınızda olduğu yerde belirlenir. Tiksintiğinizde, ağzınız çoğunlukla kapalı kalacak ve kapalı sesli harfler üretecektir. Daha fazla şok olursanız, ağzınızı daha fazla açacaksınız, bu da daha açık sesli harflere yol açacaktır.

İlk “vay” nın ne zaman yüksek sesle söylendiğini bilmek imkansız. Ancak yazılı bir kayıt, insanlar tarafından kaydedilen ilk “vay” ı bulmayı kolaylaştırır.
Vay png görüntüleri şeffaf galeri indir.