X-ışınları, yüksek enerjili elektromanyetik bir tür olan X-Radiation’ı oluşturur. Çoğu röntgen, 30 Petahertz ve 30 Exahertz arasındaki frekanslara ve 100 eV ve 200 keV arasındaki enerjilere karşılık gelen 0.1 ila 10 nanometre arasında değişen bir dalga boyuna sahiptir. X-ışınlarının dalga boyları UV ışınlarından daha kısadır ve genellikle gama ışınlarından daha uzundur. Birçok dilde, X-ışını radyasyonuna, 8 Kasım 1895’te keşfeden Alman bilim adamı Wilhelm Rã¶ntgen’den sonra Rã¶ntgen radyasyonu denir. Bilinmeyen bir radyasyon türünü belirtmek için X-ışını olarak adlandırdı. X-ışınlarının İngilizce yazımı, X-Ray, Xray ve X Ray varyantlarını içerir.

1895’teki keşiflerinden önce, X-ışınları deneysel deşarj tüplerinden kaynaklanan sadece bir tip tanımlanmamış radyasyondu. 1869’da ilk kez gözlemlenen enerjik elektron kirişleri olan bu tüpler tarafından üretilen katot ışınlarını araştıran bilim adamları tarafından fark edildiler. İlk Crookes tüplerinin çoğu, herhangi bir şüphesiz X-ışınlarından yayıldıkları için, erken araştırmacılar etkileri fark ettikleri için fark edildi. aşağıda ayrıntılı olarak belirtildiği gibi onlara atfedilebilirdi. Crookes tüpleri, tüp içindeki artık havanın iyonizasyonu ile serbest elektronlar, birkaç kilovolt ve 100 kV arasında herhangi bir yerde yüksek bir DC voltajı ile yarattı. Bu voltaj, katottan elektronları, tüpün anotuna veya duvarına çarptığında röntgen oluşturacak kadar yüksek bir hıza hızlandırdı.

X-ışınları üreten ilk deneyci aktüer William Morgan’dı. 1785 yılında, Londra Kraliyet Derneği’ne, kısmen boşaltılmış bir cam tüple elektrik akımlarının geçişinin etkilerini açıklayan ve X-ışınları tarafından oluşturulan bir parıltı üreten bir makale sundu. Bu çalışma Humphry Davy ve asistanı Michael Faraday tarafından daha da araştırıldı.

Stanford Üniversitesi Fizik Profesörü Stanford Üniversitesi “Elektrikli Fotoğrafçılığını” oluşturduğunda, X-ışınlarını da bilgi olmadan oluşturdu ve tespit etti. 1886’dan 1888’e kadar Berlin’deki Hermann Helmholtz Laboratuvarı’nda okudu ve burada daha önce Heinrich Hertz ve Philipp Lenard tarafından incelendiği gibi ayrı elektrotlar aracılığıyla bir voltaj uygulandığında vakum tüplerinde üretilen katot ışınlarına aşina oldu. 6 Ocak 1893 tarihli fiziksel inceleme mektubu usulüne uygun olarak yayınlandı ve lens veya ışıksız bir makale, San Francisco muayenesinde Plaka ve Nesne ile çekilen fotoğraflar ortaya çıktı.

1888’den başlayarak Philipp Lenard, katot ışınlarının Crookes tüpünden havaya geçip geçemeyeceğini görmek için deneyler yaptı. Sonunda ince bir alüminyum “pencere” ile bir Crookes tüpü inşa etti, katotla baktı, böylece katot ışınları vurdu. Fotoğraf plakalarını açığa çıkaracak ve floresansa neden olacak bir şey olduğunu keşfetti. Bu ışınların penetrasyon gücünü farklı malzemelerle ölçtü. Bu “lenard ışınlarının” en azından bir kısmının aslında X-ışınları olduğu ileri sürülmüştür.
X-Ray Png Görüntüleri Şeffaf Galeri indir.