Alle bekende soorten van de basisstructurele, functionele en biologische eenheid van soorten is de cel. Omdat cellen de kleinste eenheden van zijn, worden ze soms ⠀ œâ œâ œ levensblokken genoemd.⠀ celbiologie, cellulaire biologie of cytologie zijn verschillende termen voor de studie van cellen.

Cellen bestaan ??uit cytoplasma en een membraan dat verschillende biomoleculen zoals eiwitten en nucleïnezuren omvat. Met diameters variërend van 1 tot 100 micrometer, zijn de meeste planten- en diercellen alleen te zien onder eenâ Â.

Elektronenmicroscopie heeft een aanzienlijk grotere resolutie, waardoor een veel grondiger onderzoek van de celstructuur mogelijk is. Organismen worden gecategoriseerd als eencellig of meercellig. Micro -organismen zijn de meest voorkomende eencellige organismen.

Planten en dieren hebben verschillende aantallen cellen, afhankelijk van hun soort; Men denkt dat mensen ongeveer 40 biljoen cellen hebben. Ongeveer 80 miljard van deze cellen worden gevonden in de mens.

Cellen werden in 1665 ontdekt door Robert Hooke, die ze belde nadat de cellen bezet door christelijke monniken in een klooster. Celtheorie zegt dat alle wezens uit een of meer cellen bestaan, dat cellen de fundamentele eenheid van structuur zijn en in alle levende wezens, en dat alle cellen afkomstig zijn van reeds bestaande cellen. Het werd aanvankelijk in 1839 voorgesteld door Matthias Jakob Schleiden en Theodor Schwann. Minstens 3,5 miljard jaar geleden verschenen cellen voor het eerst opâ.

Er zijn twee soorten cellen: eukaryotische cellen met een kern- en prokaryotische cellen zonder één. Eukaryoten kunnen eencellig of meercellig zijn, terwijl prokaryoten eencellige wezens zijn.

Bacteriën en Archaea, twee van de drie koninkrijken van het leven, zijn prokaryoten. Prokaryotische cellen waren de eerste vorm van leven op aarde, en ze werden onderscheiden door de aanwezigheid van belangrijke biologische processen zoals celsignalering. Ze missen een kern en andere membraangebonden organellen, waardoor ze eenvoudiger en kleiner zijn dan eukaryotische cellen.

Een prokaryotische cel -DNA omvat een enkel circulair chromosoom in nauw contact met zijn cytoplasma. De nucleoid is het nucleaire gebied in het cytoplasma. Prokaryoten zijn de kleinste van alle wezens, met diameters variërend van 0,5 tot 2,0 m.

Een prokaryotische cel heeft drie regio’s:

De cel omsluit de cel en bestaat uit een plasmamembraan, een celwand en, in bepaalde bacteriën, een derde laag genoemd. Hoewel de meeste prokaryoten zowel een celmembraan als een celwand hebben, zijn mycoplasma en thermoplasma uitbijters die alleen de celmembraanlaag hebben.

De envelop van de cel biedt stijfheid en dient als een beschermend filter door zijn interieur van zijn omgeving te scheiden. In bacteriën is de celwand peptidoglycan en fungeert als een extra barrière tegen externe druk. Het voorkomt ook dat de cel zwelling en barst door de osmotische druk van een hypotone. Planten- en schimmelcellen bevatten celwanden, evenals specifieke andere eukaryotische cellen.

Het cytoplasmatische deel van de cel bevat het genoom, ribosomen en verschillende insluitsels. In het cytoplasma wordt genetisch materiaal vrij verdeeld. Extrachromosomale DNA -elementen die plasmiden worden genoemd, die over het algemeen cirkelvormig zijn, kunnen worden gedragen door prokaryoten.

Verschillende soorten spirochete bacteriën, waaronder leden van het geslacht Borrelia, waaronder Borrelia burgdorferi, die Lyme veroorzaakt, is aangetoond dat ze lineaire bacteriële plasmiden dragen. Het DNA is gecondenseerd in een nucleoïde, hoewel het geen kern vormt. Antibioticaresistentiegenen worden bijvoorbeeld gecodeerd via plasmiden.
Download body cell png afbeeldingen transparante galerij.