E, is de vijfde letter van het Semitische, dat een geluid vertegenwoordigt dat lijkt op Engels, Grieks îµ en Latijn. Het originele Semitische karakter is mogelijk afkomstig van een eerder pictogram dat een roostervenster of hek vertegenwoordigt. Vanaf de eeuw werden zowel onuitputtelijke als cursieve vormen afgerond. Ze vormen de vorm van caroling, waaruit het moderne miniatuurelement wordt genomen.

Het geluid, vertegenwoordigd door de letter was een duidelijke vocaliseerd front, dat overeenkomt met, hoewel onnauwkeurig, het geluid van de Engelse A in take. De laatste is Diphthong, maar het is een gemengde stem, vergelijkbaar met die gehoord in Franse Tête of à © tà ©. In het Grieks was er een korte, nauwe klinker, in tegenstelling tot degene wiens geluid lang en open was, hoewel in alle lokale alfabetten, vooral in de vroege dagen, dit onderscheid niet precies werd waargenomen. In het Latijnse alfabet voldeed de letter e aan de verplichting voor alle nuances van geluid, lang of kort, dicht of open.

In het Engels zijn er enorme veranderingen geweest in het geluid van lange zang tijdens en na het einde van de Midden -Engelse periode. Net zoals het geluid wordt weergegeven door vooruit te gaan, en nu bedekt het de basis van de vorige, die erdoor wordt weergegeven, zodat het omhoog beweegt, het territorium van het geluid van I indringt en bezet, dat een diphthong werd. Het geluid van de Engelse lange E is nu een dichte hoge voorste klinker, omdat wanneer een double wordt geschreven of vergezeld door een aangenaam en stil eindigend e, het geluid kort is, dat grotendeels niet is verschoven dat dat de oorspronkelijke positie kan worden genoemd .

Download e letter png afbeeldingen transparante galerij.