Leontopodium Nivale, vaak bekend als Edelweiss, is een bloem in de Asteraceae, waaronder madeliefjes enâ. De fabrieken voorstander van kalksteengebieden tussen 1.800 en 3000 meter boven het niveau. Het is niet giftig en het is in traditionele gebruikte maag- en ademhalingsproblemen gebruikt.

Het heeft dikke haren op zijn en bloesems die de plant lijken te verdedigen tegen kou, droogheid en UVâ. Het is een zeldzame, kortstondige bloem gevonden in geïsoleerde alpiene plaatsen die heeft gediend als een symbool voor alpinisme, ruige schoonheid en zuiverheid geassocieerd met de Alpen en Karpaten, evenals een nationaal embleem voor Roemenië, Oostenrijk, Bulgarije, Mongolië, Slovenië, â, enâ. Van deze bloem aan een geliefde geven wordt volgens folklore een gelofte van toewijding.

De populaire naam voor de bloem komt uit het Duitse woord ⠀ œedelweiãÿ, ⠀ dat een combinatie is van de woorden Edel ⠀ œNoble⠀ en Weiãÿ ⠀ œWhite.⠀ Het staat bekend in Roemenië als Floare de Colè › , wat zich vertaalt naar de bloem van Cliffhanger. De bloem is bekend in de Italiaans sprekende Alpen als ⠀ œStella Alpina⠀ en in de Franstalige Alpen als ⠀ œÃ ‰ toile des Alpes, ⠀ die beide ‘van de Alps.’ betekenen ‘van de Alps.’ €

Edelweiãÿ was een van de vele regionale namen voor de plant die populair werden in de context van het vroege Alpine Tourism in de eerste helft van de negentiende eeuw. Chatzen-Talpen en de oudere Wullbluomen zijn twee alternatieve namen.

De wetenschappelijke naam is afgeleid van de Griekse Leontopódion, wat betekent ⠀ œâ € ™ s poot.⠀

Sinds 1822 is Leontopodium geclassificeerd als een afzonderlijk geslacht binnen de stam Gnaphalieae, in plaats van als onderdeel van het geslacht Gnaphalium. Leontopodium nivale werd opnieuw geclassificeerd als een ondersoorten van Leontopodium alpinum in 2003. Leontopodium nivale subsp. Alpinum Greuter en Leontopodium Nivale subsp. Nivale zijn de twee ondersoorten van Alpine Edelweiss die momenteel worden erkend.

Witte haren bedekken de bladeren en bloemen van de plant, waardoor ze een wollige uitstraling krijgen. In het wild kunnen bloeiende stengels van Edelweiss 3⠀ ³20 centimeter lang of tot 40 centimeter in teelt bereiken. In een dubbele star-opstelling heeft elke bloei vijf tot zes kleine geel geclusterde aartjes-floraten omgeven door fuzzy wit ⠀ œPetals⠀. Tussen en de bloemen bloeien.

In het midden van de negentiende eeuw ontstond een passie voor Edelweiss, die eerder over het hoofd was gezien. De focus ligt op een aflevering uit 1856, toen keizer Franz Joseph I van Oostenrijk en zijn vrouw Sisi op een berg ging – naar de Pasterzen Glacier op de Groãÿglockner.

⠀ œDe eerste in mijn â â dat ik mezelf koos, ⠀ ™ zei de keizer terwijl hij een Edelweiss koos voor zijn – vanuit de highâ. De gerenommeerde voorliefde voor Edelweiss was goed gedocumenteerd, en dit bekende verhaal trok naar deze bergplant.

De fabriek werd bekend als een embleem van keizerin Elisabeth van Oostenrijk. Empress Elisabeth heeft negen kunstmatige Edelweiss – in haar in een ‘in een franz Xaver Winterhalter gemaakt in 1865. Alexander Emanuel Köchert, de toenmalige hof en kamerjuwelier, ontwikkelde de kostbare en’ sieraden in de jaren na 1850.
Download Edelweiss PNG Images Transparante Gallery.