Vallen gebeurt wanneer een mens of dier zijn ‘verliest en in een lagere positie landt, meestal op de grond. Het is de tweede toonaangevende oorzaak van onbedoelde sterfte en een belangrijke bron van persoonlijke schade, met name onder ouderen. Vallen bij ouderen zijn een veel voorkomend soort verwondingen die worden vermeden. Fall -verwondingen komen veel voor bij roepingen zoalsâ, elektriciens, mijnwerkers en schilders.

Op lange termijn lijkt het aantal valpartijen bij ouderen te verminderen. In 2015 waren er ongeveer 226 miljoen incidenten van ernstige onbedoelde valpartijen. Een totaal van 527.000 ‘stierf als gevolg van deze gebeurtenissen.

Een mens die uit een lage hoogte valt, bereikt een terminale snelheid van 190 km/u na ongeveer 12 seconden en daalt 450 meter. Het individu handhaaft zijn huidige ‘zonder wijzigingen aan te brengen in hun aerodynamisch’. Omdat naar de dunnere atmosfeer en verminderde luchtweerstand op hogere hoogten, de terminale snelheid hoger is.

Vesna Vulovi, een jat-stewardess, overleefde een val van 10.000 meter op 26 januari 1972, opgesloten onder de beschadigde romp van Jatâ 367’s DC-9. De jet werd neergeschoten boven Srbská Kamenice in Old Tsjechoslowakije door explosieven. De Servische stewardess had haar geslagen, drie wervels beschadigd en was 27 dagen in coma. Ze verklaarde in eenâ â â dat, volgens de ‘die haar ontdekte, ⠀ œâ € ¦Ik was in het middengedeelte van het midden. Ik werd ontdekt met mijn hoofd gebogen en een collega bovenop me. Mijn been was in het vliegtuig, maar mijn hoofd was er buiten. Mijn wervelkolom was vastgelopen tegen een trolley, die me in het vliegtuig hield. Ik was echt geluk, volgens de man die me ontdekte. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij als een ‘in het Duits’. Op het toneel van de ‘begreep hij hoe ik me moest behandelen.⠀

Verschillende gevallen van het overleven van de luchtgenoten die werden uitgestrekt door zwaar beschadigde – opgedoken tijdens de Tweede Wereldoorlog: vluchtsergeant Nicholas Alkemade viel zonder een hoogte van 5.500 meter en overleefden na botsen met bomen en zachte. Hij had zijn been verstuikt. Sergeant Alan Magee van het personeel sprong zonder parachute uit zijn vliegtuig op 6.700 meter en landde op het dak van een station. Op 7.000 meter trok luitenant Ivan Chisov zich terug. Hij had een parachute, maar hij was van plan het later te openen sinds hij midden in een luchtoorlog zat en was bang om te worden neergeschoten terwijl hij onder de parachute bungelend. Vanwege een gebrek aan lucht viel hij flauw en viel bewusteloos over een met sneeuw bedekte helling. Ondanks zijn ernstige verwondingen was hij in staat om drie maanden later weer.

Twee van de slachtoffers van Bombie -bombie zouden hebben geleefd voor een korte tijd nadat ze de grond hadden geraakt, maar stierven aan hun verwondingen voordat Rescue arriveerde.

Juliane Koepcke overleefde een lange val in het Peruaanse regenwoud nadat Lansa Flight 508 op 24, 1971 neerstortte. Tijdens een zware regenbui werd het vliegtuig getroffen door ‘en barstte in de lucht in de lucht, 3,2 kilometer boven de grond. Köpcke, die toen 17 was, werd op de grond gegooid terwijl hij nog steeds in haar stoel was vastgebonden. De Duitse Peruaanse adolescente leed alleen een gebroken sleutelbeen, een snee aan haar rechts en een gezwollen rechteroog als gevolg van het ongeval.

Een skydiver uit Staffordshire werd verondersteld 1.800 meter zonder parachute te hebben gedaald en overleefd inâ, als een voorbeeld van ⠀ œFreefrefall Sourvival⠀ dat niet zo dramatisch was als soms afgebeeld in de pers. Een andere skydiver was bedoeld om hem een ??signaal te sturen om zijn parachute in te zetten, maar het arriveerde twee seconden te laat, volgens James Boole. Boole viel op met sneeuw bedekte rotsen en brak zijn rug en ribben terwijl hij de andere skydiver voor een programma. Hoewel hij het geluk had om te zijn, was hij niet in echte vrije val omdat hij een vleugelpak droeg, wat zijn verticale snelheid enigszins verminderde. Hij beïnvloedde terwijl zijn parachute begon te openen over het afnemende terrein met dikke sneeuwbedekking. Andere skydivers hebben incidenten overleefd waarin de pers beweerde dat geen parachute open was, terwijl ze in feite werden vertraagd door een klein gebied van parachute. Ze kunnen nog steeds het geluk hebben om te ontsnappen, maar een botsing van 130 km/u is aanzienlijk minder schadelijk dan een staking van 190 km/u in typische vrije val.
Download vallende PNG -afbeeldingen Transparante galerij.