Fabricage, de naam klinkt facetious. Maar we zijn schizofrenie met betrekking tot de staat van productie in de Verenigde Staten. Het lijkt erop dat alle natuurlijke producten die we in de uitgebreide apotheek kopen naar de grote boxwinkels uit ontwikkelingslanden in Azië en Latijns -Amerika komen, dus we zijn van mening dat de productie het land heeft verlaten en nooit zal terugkeren. Desalniettemin horen we onlangs rapporten over een ‘wedergeboorte’ van de productie, gebaseerd op anekdotes over de beslissing van een bedrijf om een ??fabriek thuis en opiniepeilingen te verplaatsen. De pers meldt ook dat “productie leidt tot herstel.” Geen wonder dat er verwarring is!

Dus wat is de waarheid van de productie? Het feit is dat het nooit is vertrokken, hij veranderde vanwege de fusie van de twee belangrijkste trends – globalisering en wat economen het ‘vergelijkende voordeel’ noemen. Globalisering is gemakkelijk te begrijpen, hoewel niet zo lang geleden het ons zou doen denken dat India ooit betrokken zou zijn bij de staal- en automobielindustrie. Het vergelijkende voordeel tussen landen gaat vooral over arbeidskosten. Dit manifesteert zich in producten met een hoog werkgehalte, dat nu in het buitenland wordt vervaardigd, zoals sneakers, kleding, elektronica en zelfs computers. Deze producten zijn vervaardigd in fabrieken met lage kapitaalkosten, ontworpen om te profiteren van de tijdelijke lage lonen in een bepaald land. Wanneer de lonen onvermijdelijk in deze landen beginnen te stijgen, kunnen deze fabrikanten snel naar een andere staat verhuizen waar de lonen nog steeds laag zijn. Naarmate deze trends evolueren, is het economische en sociale landschap veranderd, zodat de gemeenschappen die ooit in een drukke fabriek waren verankerd, nu lijken af ??te wijken van bewoners die lange afstanden reizen om in diffuse bedrijven te werken.

De productie in de arbeidsindustrie meer dan zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog is in absolute termen met tweeëntwintig procent gedaald en van tweeëndertig procent van de totale niet-agrarische beroepsbevolking tot negen procent. Niet-productie-werkgelegenheid groeide dienovereenkomstig. Deze werkgelegenheidstrends volgen de structuur van het BBP, maar de werkgelegenheid voor productie is ook beïnvloed door voortdurende automatisering, waardoor de neerwaartse trend wordt verergerd. Het BBP is in de jaren na de Tweede Wereldoorlog sterk gestegen en de productie is met ongeveer de helft van het totale bbp gegroeid.

Download Fabricage PNG Images Transparante Gallery.