Pterodactyl is een algemene term voor gevleugelde reptielen, correct pterosauriërs genoemd, die behoren tot de taxonomische orde van Pterosauria. Wetenschappers vermijden meestal het gebruik van deze term en concentreren zich op individuele geslachten, zoals pterodactylus en pteranodon.

Volgens David Hone, een paleontoloog aan de Queen Mary University of London, zijn er minstens 130 geldige geslachten pterosauriërs. Ze waren wijdverbreid en woonden op veel plaatsen over de hele wereld, van China tot Duitsland en Amerika.

Pterosauriërs verscheen voor het eerst in de late Trias -periode en zwierven over de hele wereld aan het einde van de Krijt, volgens een artikel gepubliceerd in 2008 in het Duitse wetenschappelijke tijdschrift Zitteliana. Pterosaurus leefde rond de en uitgestorven rond dezelfde tijd, maar ze waren geen dinosaurussen. In plaats daarvan vlogen de pterosauriërs reptielen.

Moderne vogels zijn niet afgedekt van pterosauriërs; De voorouders van de vogels waren klein geveder.

De eerste Pterosaur ontdekte was Pterodactylus, geïdentificeerd in 1784 door de Italiaanse wetenschapper Cosimo Collini, die gelooft dat hij een zeedier had ontdekt dat zijn peddels gebruikt.

Gebouwd om te vliegen

Net als andere vliegende dieren tillen pterosaurussen met hun vleugels. Ze moesten dezelfde soorten bewegingen uitvoeren als vogels en vleermuizen, maar hun vleugels ontwikkelden zich onafhankelijk van elkaar en ontwikkelden hun eigen afzonderlijke aerodynamische structuur.

Pterosaurussen vlogen met hun voorpoot. Hun lange, dunne vleugels ontwikkelden zich uit hetzelfde deel van het lichaam als onze handen. Terwijl de botten van de armen en handen van de pterosauriërs zich ontwikkelen om te vliegen, verlengen ze en worden de botten van één vinger – het equivalent van onze ringvinger – buitengewoon lang. Net als de mast van een schip ondersteunden deze botten het oppervlak van de vleugel, een dunne huidflap die de vorm had van een zeil.

Download pterosaurus png afbeeldingen transparante galerij.