Na een blessure is een litteken een gebied van vezelachtig weefsel dat de normale huid vervangt. Littekens vormen zich als gevolg van het organische wondgenezingsproces, dat optreedt in de huid en andere organen en weefsels. Als gevolg hiervan is littekens een onvermijdelijk aspect van het genezingsproces. Elke wond leidt in sommige littekens, met uitzondering van zeer kleine laesies. Dieren met volledige regeneratie, die weefsel zonder littekens opnieuw opbouwen, zijn een uitzondering.

Littekenweefsel bestaat uit hetzelfde eiwit als het weefsel dat het vervangt, maar de vezelsamenstelling van het eiwit is anders: in plaats van de willekeurige basketweave-vorming van collageenvezels gevonden in normaal weefsel, collageen cross-links en vormt een uitgesproken uitlijning inâ â bij fibrose. De functionele kwaliteit van deze collageen littekenweefseluitlijning is over het algemeen slechter dan die van de reguliere collageen willekeurig uitlijning. Littekens in de huid zijn bijvoorbeeld gevoeliger voor UVâ, en zweetklieren en follikels regenereren niet in littekenweefsels. Een hartinfarct, vaak bekend als een aanval, is een aandoening waarin littekenweefsel zich in het hart vormt, wat resulteert in spierzwakte en mogelijk hartfalen. Bepaalde weefsels kunnen echter herstellen zonder structurele of functionele schade te veroorzaken.

Littekens bestaat uit hetzelfde collageen als het weefsel dat het vervangt, maar de samenstelling van het littekenweefsel verschilt van die van normaal weefsel. Littekenweefsel mist ook elasticiteit, terwijl normaal weefsel vezelelasticiteit heeft verdeeld. Littekens variëren in de hoeveelheid collageen die tot overexpressie is gebracht. De discrepanties bij overexpressie hebben labels gekregen. Hypertrofisch en keloïde littekens zijn twee van de meest voorkomende soorten, beide omvatten overmatige stijve collageen opgerolde ontwikkeling die het weefsel overschrijden en beperkende weefselregeneratie. Atrrofische littekens is een andere soort die een overvloed aan collageen bevat die regeneratie voorkomt. Omdat de collageenbundels het weefsel niet overbelasten, lijkt dit litteken gezonken. Sommigen beschouwen striae als littekens.

Hoge melaninespiegels, evenals Afrikaans of Aziatisch erfgoed, kunnen het uiterlijk van littekens versterken.

Wanneer het lichaam collageen overproduceert, stijgt het litteken boven de omringende huid, wat resulteert in hypertrofische littekens. Voor de gekleurde huid verschijnen hypertrofische littekens als een rode verhoogde brok op de huid, terwijl een donkerdere gepigmenteerde huid als donkerbruin verschijnt. Ze verschijnen meestal 4 tot 8 weken na een wondinfectie of wondsluiting met overmatige spanning en/of andere traumatische huidschade.

Keloïde littekens zijn een meer gevaarlijk type overmatig littekens omdat ze zich kunnen ontwikkelen tot enorme, tumoristische neoplasmata die eindeloos groeien.

De afwezigheid van ontwikkeling buiten het initiële incisiegebied onderscheidt hypertrofische littekens van keloïde littekens, maar dit vaak onderwezen verschil kan misverstand veroorzaken.

Keloïde littekens kunnen iedereen beïnvloeden, maar ze komen vaker voor bij personen met een donkere huid. Chirurgie, een ongeval, acne en, in bepaalde gevallen, kunnen piercings ze allemaal veroorzaken. Keloïde littekens ontwikkelen zich spontaan bij bepaalde personen. Keloïde littekens zijn inerte massa’s collageen die absoluut onschadelijk en niet-kankerachtig zijn, ondanks het feit dat ze een probleem kunnen zijn. Ze kunnen bij bepaalde mensen echter irritant of ongemakkelijk zijn. Ze worden meestal op de schouders en borst gevonden. In wonden komen hypertrofische littekens en keloïden vaker voor. Chirurgische excisie van een keloïde is gevaarlijk, omdat het de oor verergert en ervoor zorgt dat de keloïde verslechtert.
Download littekens png afbeeldingen transparante galerij