Dit is een van de meest fundamentele vragen in de neurowetenschappen: hoe? Tot voor kort leek het ons dat er geen enkel antwoord was. Wetenschappers van het Max Planck Institute for Cognitive and Brain Sciences in Leipzig, Duitsland en het Kavli Institute for Systemic Neurology in Trondheim, Noorwegen, inclusief Nobelprijswinnaar Edvard I. Moser, doen een nieuw voorstel in de huidige uitgave van de Journal Science – Mensen denken het gebruik van het navigatiesysteem van hun hersenen.

Wanneer we door ons navigeren, zijn twee belangrijke soorten cellen actief in onze. Plaats de cellen in de hippocampus en rastercellen en het rooster in de aangrenzende entorhinale cortex vormt een patroon waarmee u kunt navigeren. Het team van wetenschappers suggereert dat ons interne navigatiesysteem veel meer doet. Ze suggereren ook dat dit systeem de sleutel is tot ‘denken’ en legt uit waarom onze kennis ruimtelijk georganiseerd lijkt te zijn.

Wij geloven dat de hersenen informatie opslaan over de omgeving in zogenaamde cognitieve ruimtes. Dit geldt niet alleen voor geografische gegevens, maar ook voor de relatie tussen objecten en ervaringen “, legt Christian Doereller uit, senior auteur van het artikel en nieuwe directeur van MPI CBS.

De term “cognitieve ruimtes” verwijst naar de mentale kaarten waarin we onze ervaringen organiseren. Alles wat we tegenkomen heeft fysieke eigenschappen, of het nu menselijk of object is, en kan daarom in verschillende dimensies worden gevestigd. “Als ik aan auto’s denk, kan ik ze bijvoorbeeld bestellen op basis van motorvermogen en gewicht. We zullen raceauto’s hebben met krachtige motoren en een laag gewicht, evenals caravans met zwak en hoog gewicht, en alle combinaties ervan,” zegt Doereller. “We kunnen aan onze en op dezelfde manier bedenken; bijvoorbeeld op basis van hun lengte, humor of inkomen, ze coderen als lang of kort, humoristisch of zonder gevoel voor humor, of min of meer rijk.” Afhankelijk van de grootte Van de interesses van mensen, kunt u mensen mentaal dichterbij of verder van hen afhouden.

In hun voorstel combineren Doereller en zijn team afzonderlijke strengen van bewijsmateriaal om een ??theorie van het menselijk denken te vormen. De theorie begint met Nobelprijswinnende ontdekkingen van plaats en raster in knaagdierhersenen, waarvan is aangetoond dat ze bij mensen bestaan. Beide soorten cellen vertonen activiteitspatronen die de positie van het dier in de ruimte weerspiegelen, bijvoorbeeld bij het voeden met voedsel. Elke positie in de ruimte wordt weergegeven door een uniek activiteitsmodel. Samen maakt de activiteit van sites en rastercellen de vorming van een mentale kaart van de omgeving mogelijk, die wordt bewaard en geactiveerd bij latere bezoeken.

Een zeer regelmatig patroon van activering van roostercellen kan ook worden waargenomen bij mensen, maar dit is niet alleen belangrijk bij het navigeren door geografische gebieden.
Download Think PNG Images Transparante Gallery.