สถาปัตยกรรมเป็นทั้งกระบวนการและผลิตภัณฑ์ของการวางแผนการออกแบบและการสร้างอาคารหรือโครงสร้างอื่น ๆ ในรูปแบบวัสดุของอาคารงานสถาปัตยกรรมมักถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมและเป็นงานของ อารยธรรมทางประวัติศาสตร์มักถูกระบุด้วยความสำเร็จทางสถาปัตยกรรมที่รอดชีวิตของพวกเขา

การฝึกฝนซึ่งเริ่มขึ้นในยุคก่อนประวัติศาสตร์ได้ถูกนำมาใช้เพื่อแสดงวัฒนธรรมเพื่ออารยธรรมในทั้งเจ็ดทวีป ด้วยเหตุนี้สถาปัตยกรรมจึงถือเป็นรูปแบบของศิลปะ ตำราเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมถูกเขียนมาตั้งแต่สมัยโบราณ ข้อความที่รอดชีวิตที่เร็วที่สุดในทฤษฎีสถาปัตยกรรมคือบทความโฆษณาในศตวรรษที่ 1 de Architectura โดยสถาปนิกโรมัน Vitruvius Goodâ ambodies firmitas, utilitas และ venustas

ศตวรรษต่อมา Leon Battista Alberti พัฒนาความคิดของเขาต่อไปโดยมองว่าความงามเป็นคุณภาพของอาคารตามวัตถุประสงค์ในสัดส่วนของพวกเขา Giorgio Vasari เขียนชีวิตของจิตรกรที่ยอดเยี่ยมที่สุดช่างแกะสลักและสถาปนิกและหยิบยกความคิดของสไตล์ในศิลปะในศตวรรษที่ 16 ในศตวรรษที่ 19 หลุยส์ซัลลิแวนประกาศว่า“ รูปแบบดังต่อไปนี้” â€â€œfunction” เริ่มเข้ามาแทนที่คลาสสิก“ ความเป็นอยู่” และถูกเข้าใจว่ารวมถึงการปฏิบัติและมิติทางจิตวิทยาและวัฒนธรรม แนวคิดของสถาปัตยกรรมที่ยั่งยืนได้รับการแนะนำในช่วงปลายศตวรรษที่ 20

สถาปัตยกรรมเริ่มต้นเป็นสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นในชนบทที่พัฒนาจากการทดลองและข้อผิดพลาดไปจนถึงการจำลองแบบที่ประสบความสำเร็จ สถาปัตยกรรมเมืองโบราณหมกมุ่นอยู่กับการสร้างโครงสร้างทางศาสนาและอาคารเป็นสัญลักษณ์ของการเมืองของผู้ปกครองจนกระทั่งสถาปัตยกรรมกรีกและโรมันเปลี่ยนโฟกัสไปสู่คุณธรรมของพลเมือง สถาปัตยกรรมอินเดียและจีนมีอิทธิพลต่อรูปแบบทั่วทั้งสถาปัตยกรรมและสถาปัตยกรรมทางพุทธศาสนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีรสชาติท้องถิ่นที่หลากหลาย

ในช่วงยุคกลางของยุโรปรูปแบบ Pan-European ของ Romanesque และวิหารและ Abbeys เกิดขึ้นในขณะที่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการสนับสนุนรูปแบบคลาสสิกที่นำมาใช้โดยสถาปนิกที่รู้จักกันในชื่อ ต่อมาบทบาทของสถาปนิกและวิศวกรก็แยกออกจากกัน สถาปัตยกรรมสมัยใหม่เริ่มต้นขึ้นหลังจากสงครามที่ 1 เป็นขบวนการเปรี้ยวจี๊ดที่พยายามพัฒนารูปแบบใหม่ทั้งหมดที่เหมาะสมสำหรับระเบียบทางสังคมและเศรษฐกิจหลังสงครามใหม่มุ่งเน้นไปที่ความต้องการของชนชั้นกลางและชนชั้นแรงงาน

เน้นเทคนิคที่ทันสมัยวัสดุและรูปแบบทางเรขาคณิตที่เรียบง่ายปูทางสำหรับโครงสร้างสูง สถาปนิกหลายคนเริ่มไม่แยแสกับความทันสมัยซึ่งพวกเขาเห็นว่าเป็น ahistorical และ anti-AESTETIC และสถาปัตยกรรมหลังสมัยใหม่และร่วมสมัยได้รับการพัฒนา

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาสถาปัตยกรรมได้แยกออกเพื่อรวมทุกอย่างตั้งแต่การตกแต่งภายใน

สถาปัตยกรรมอาจหมายถึง:

คำทั่วไปเพื่ออธิบายอาคารและโครงสร้างทางกายภาพอื่น ๆ
ศิลปะและการออกแบบอาคารและโครงสร้างที่ไม่ใช่การสร้าง
รูปแบบของการออกแบบและวิธีการก่อสร้างอาคารและโครงสร้างทางกายภาพอื่น ๆ
รูปแบบหรือโครงสร้างที่รวมกันหรือเชื่อมโยงกัน
ศิลปะวิทยาศาสตร์และมนุษยชาติ

กิจกรรมการออกแบบของสถาปนิกตั้งแต่ระดับมหภาคไปจนถึงระดับไมโคร การปฏิบัติของสถาปนิกที่สถาปัตยกรรมหมายถึงการเสนอหรือแสดงผลบริการระดับมืออาชีพที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบและการสร้างอาคารหรือสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้น
ดาวน์โหลดสถาปัตยกรรม PNG รูปภาพแกลเลอรี่โปร่งใส

“