เพลงคลาสสิกที่สร้างขึ้นหรือก่อตั้งขึ้นในประเพณีทางวัฒนธรรมตะวันตกและเป็นความคิดอย่างกว้างขวางว่าเกิดขึ้นหลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันตะวันตกในช่วงปลายศตวรรษที่ห้า CE และยังคงดำเนินต่อไปจนถึงทุกวันนี้ ประเพณีดนตรีตะวันตกถือว่าแตกต่างจากหรือการปรับแต่งของชาวตะวันตกหรือประเพณีดนตรียอดนิยมเรียกว่าดนตรีคลาสสิก

ยุคกลาง, ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา, บาร็อค, คลาสสิก, â, สมัยใหม่, และยุคหลังสมัยใหม่/ยุคปัจจุบันเป็นช่วงเวลาสำคัญ ช่วงเวลาเหล่านี้และเป็นการประมาณการทั้งหมด แต่พวกเขาบ่งบอกถึงการพัฒนาที่ก้าวหน้าซึ่งแตกต่างกันไปในความเข้มและความสำคัญทั่วทั้งตะวันตก

คำว่า “ดนตรีคลาสสิก” ถูกนำมาใช้ในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้าเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างโยฮันน์เซบาสเตียนบาคและลุดวิกแวนเบโธเฟนในยุคทอง พจนานุกรมภาษาอังกฤษของอ็อกซ์ฟอร์ดบันทึกการกล่าวถึงครั้งแรกของ “ดนตรีคลาสสิก” ในประมาณปี 1829

ระบบสัญกรณ์พนักงานซึ่งมีการใช้งานมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 11 แยกแยะดนตรีศิลปะยุโรปจากสไตล์ดนตรีคลาสสิกและความนิยมที่ไม่ใช่ยุโรปอื่น ๆ อีกมากมาย เพื่อรวมการสวดมนต์ตลอดทั้งพระสงฆ์ได้สร้างสัญกรณ์ดนตรียุโรปสมัยใหม่รุ่นแรก นักแต่งเพลงใช้สัญลักษณ์พนักงานตะวันตกเพื่อสื่อสารสนามและระยะเวลาของเพลงให้กับนักแสดง

มันมีเพลงศักดิ์สิทธิ์และฆราวาส ดนตรีคลาสสิกได้รับการบันทึกไว้สำหรับการพัฒนารูปแบบที่มีความซับซ้อนสูงของดนตรีบรรเลงเช่น Symphony, Concerto, Fugue, Sonata และรูปแบบเสียงผสมและรูปแบบการเล่นเช่น Opera, Cantata และ Mass ตรงกันข้ามกับสไตล์ที่เป็นที่นิยมมากที่สุด รูปแบบเพลงหรือการหารูปแบบนี้

เมื่อพิจารณาถึงสไตล์ที่หลากหลายในดนตรีคลาสสิกของยุโรปตั้งแต่ Monastic Plainchant ไปจนถึง Symphonies คลาสสิกและโรแมนติกสำหรับวงออเคสตร้าตั้งแต่ยุค 1700 และ 1800 ไปจนถึงองค์ประกอบ atonal Avant-garde จากปี 1900 ผลงานทั้งหมดของประเภทนั้น อย่างไรก็ตามสำหรับองค์ประกอบทั้งหมดและประสิทธิภาพที่แม่นยำวิธีการมาตรฐานของสัญกรณ์บุรุษที่แน่นอนได้ถูกนำมาใช้ในดนตรีคลาสสิกตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 13

อีกประการหนึ่งคือการพัฒนาและการผลิตงานเดี่ยวที่ซับซ้อน ซิมโฟนีแรกถูกแต่งขึ้นในช่วงคลาสสิกและซิมโฟนีและการแต่งเพลงเป็นแง่มุมที่สำคัญของเพลงคลาสสิคในช่วงกลางศตวรรษที่สิบแปด

การใช้ orchestration, counterpoint, ความสามัคคี, การพัฒนาดนตรี, จังหวะ, การใช้ถ้อยคำ, พื้นผิวและรูปแบบในการทำงานของละครคลาสสิกมักจะซับซ้อน ดนตรีคลาสสิกเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการสร้างแนวดนตรีบรรเลงขั้นสูงเช่นคอนแชร์โต้ซิมโฟนีและโซนาต้าในขณะที่สไตล์ที่ได้รับความนิยมส่วนใหญ่มักผลิตในรูปแบบเพลง ดนตรีคลาสสิกยังเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการใช้แนวเสียงที่ซับซ้อนและแนวเพลงเช่นโอเปร่า ในโอเปร่านักร้องเสียงและนักร้องประสานเสียงแสดงฉากละครที่มีวงออเคสตรา
ดาวน์โหลดภาพเพลงคลาสสิก PNG แกลเลอรี่โปร่งใส

“