ยาดับกลิ่นเป็นสารที่นำไปใช้กับการป้องกันหรือกลิ่นที่เกิดจากการสลายเหงื่อในรักแร้ขาหนีบและเท้ารวมถึงการหลั่งช่องคลอดในบางสถานการณ์ Antiperspirants เป็นชนิดของยาดับกลิ่นที่ทำงานโดยยับยั้งต่อมเหงื่อเพื่อป้องกันเหงื่อ

Antiperspirants ถูกนำไปใช้กับพื้นที่ร่างกายที่หลากหลายเช่นเดียวกับที่อื่น ๆ ที่เหงื่อออกอาจอึดอัดหรืออันตรายเพราะเหงื่อออกมากเกินไปอาจรบกวนความสะดวกสบายสายตาและการยึดเกาะ รูปแบบอื่น ๆ ของการระงับกลิ่นกายช่วยให้เหงื่อออก แต่ยับยั้งการทำงานของแบคทีเรียในเหงื่อเพราะเหงื่อของมนุษย์มีกลิ่นเมื่อแบคทีเรียลดลง

ยาดับกลิ่นส่วนใหญ่จัดเป็นเครื่องสำอางโดยสำนักงานคณะกรรมการยาและยาในขณะที่ยาต้านการยึดครองถูกจัดเป็นยาที่ขายตามเคาน์เตอร์

คุณแม่ยาดับกลิ่นแรกในเชิงพาณิชย์ถูกคิดค้นและจดสิทธิบัตรโดยเอ็ดน่าเมอร์ฟีย์นักประดิษฐ์จากฟิลาเดลเฟียเพนซิลเวเนียในช่วงปลายยุค 1800 ในสหรัฐอเมริกาผลิตภัณฑ์ถูกนำออกไปสั้น ๆ Jules Montenier คิดค้นองค์ประกอบการต่อต้านแรงบันดาลใจในปัจจุบันเมื่อวันที่ 28 มกราคม 1941

สิ่งนี้ถูกค้นพบครั้งแรกในสเปรย์ระงับกลิ่นกาย-สเปรย์ยาดับกลิ่นซึ่งได้รับการขนานนามว่า “ระงับกลิ่นกายที่ขายดีที่สุดในช่วงต้นทศวรรษ 1950

การใช้ยาดับกลิ่นอลูมิเนียมนั้นเชื่อมต่อกับเต้านมในอดีตแม้ว่าการวิจัยยังไม่ได้ยืนยันสิ่งนี้

เหงื่อผลิตโดยต่อมเหงื่อสองประเภทในร่างกายมนุษย์: ต่อมเหงื่อ eccrine ที่ปกคลุมผิวส่วนใหญ่และผลิตน้ำเหงื่อที่ไม่มีกลิ่นและต่อมเหงื่อ apocrine ในรักแร้และขาหนีบที่ผลิตมัน สัดส่วนของโปรตีนของเสียกรดไขมันและคาร์โบไฮเดรตที่สามารถเผาผลาญโดยแบคทีเรียเพื่อผลิตสารประกอบที่ทำให้เกิดกลิ่นของร่างกาย นอกจากนี้การหลั่งในช่องคลอดไม่ได้เหงื่อออกแม้ว่าพวกเขาอาจไม่เป็นที่พอใจและสามารถปลอมตัวโดยใช้ deodorants

โดยทั่วไปแล้วเหงื่อของมนุษย์นั้นไม่มีกลิ่นจนกระทั่งจุลินทรีย์ที่เจริญเติบโตในความร้อนและชื้นหมักส่วนประกอบอินทรีย์ ต่อมเหงื่อพร้อมให้ความชื้นที่มีสสารอินทรีย์เพียงสัดส่วนซึ่งเมื่อถูกขับออกมามีเอฟเฟกต์การระบายความร้อนที่สำคัญ ใต้วงแขนของมนุษย์เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่อบอุ่นที่สุดอย่างต่อเนื่องบนพื้นผิวของร่างกายมนุษย์และต่อมเหงื่อพร้อมให้ความชื้นที่มีส่วนของสารอินทรีย์ซึ่งเมื่อขับออกมามีผลต่อการระบายความร้อนที่สำคัญ

ผิวหนังสูญเสียเสื้อคลุมกรดป้องกันเมื่อรักแร้ผู้ใหญ่ได้รับการทำความสะอาดด้วยอัลคาไลน์ค่า pH ยกระดับค่า pH ของผิวหนังและทำลายสิ่งกีดขวางทางผิวหนัง แบคทีเรียจำนวนมากมีวิวัฒนาการมาในร่างกายมนุษย์เล็กน้อยดังนั้นพวกเขาจึงสามารถเจริญเติบโตได้ในสภาพแวดล้อมที่สูงกว่านี้ สิ่งนี้ทำให้ผิวมีความไวต่อการล่าอาณานิคมของแบคทีเรียมากกว่าปกติ

แบคทีเรียบนผิวหนังกินโปรตีนและกรดไขมันในเหงื่อจากต่อม apocrine เช่นเดียวกับผิวหนังที่ตายแล้วและเซลล์ผลิตกรด trans-3-methyl-2-hexenoic ซึ่งเป็นแหล่งที่สำคัญของกลิ่นร่างกาย

เส้นผมใต้วงแขนช่วยให้ผิวแห้งพอที่จะหลีกเลี่ยงหรือลดการตั้งอาณานิคมของแบคทีเรียโดยการดูดความชื้นออกจากผิวหนัง กลิ่นของแบคทีเรียลดลงเนื่องจากเส้นผมมีแนวโน้มที่จะพัฒนาแบคทีเรียน้อยลง ต่อมเหงื่อของ Apocrine นั้นอยู่เฉยๆจนกระทั่งวัยรุ่นซึ่งเป็นสาเหตุที่กลิ่นของร่างกายเป็นที่สังเกตได้ทั่วไปจนถึงตอนนี้

ผลิตภัณฑ์ DEODORANT หนึ่งในสองวิธี: พวกเขาอาจป้องกันไม่ให้เหงื่อออกจากการก่อตัวหรือปล่อยให้เหงื่อออก แต่ป้องกันไม่ให้แบคทีเรียสลายตัวบนผิวหนัง
ดาวน์โหลดแกลเลอรี PNG DEODORANT PRONSPARENT

“