การเล่นสเก็ตลีลาเป็นกีฬาที่บุคคลคู่หรือกลุ่มมีส่วนร่วมในการเล่นสเก็ตลีลา มันเป็นกีฬาแรกที่รวมอยู่ในการแข่งขันในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1908 สาขาวิชาโอลิมปิกทั้งสี่คือซิงเกิ้ลของผู้ชายซิงเกิ้ลผู้หญิงการเล่นสเก็ตลีลาและการเต้นรำน้ำแข็ง สาขาวิชาที่ไม่ใช่ Olympic รวมถึงการเล่นสเก็ตที่ซิงโครไนซ์โรงละครน้ำแข็งและสี่รองเท้าสเก็ต จากการแข่งขันระดับกลางถึงระดับสูงนักสเก็ตมักจะแสดงสองโปรแกรมซึ่งขึ้นอยู่กับวินัยอาจรวมถึงสปินกระโดดการเคลื่อนไหวของสนามลิฟท์การกระโดดกระโดดเกลียวความตายและองค์ประกอบหรือการเคลื่อนไหวอื่น ๆ

ฐานสเก็ตลีลามีร่องในส่วนล่างที่สร้างขอบสองขอบที่แตกต่างกัน: ด้านในและด้านนอก ผู้พิพากษาชอบสเก็ตเพื่อเลื่อนที่ปลายด้านหนึ่งของใบมีดมากกว่าทั้งคู่ในเวลาเดียวกันซึ่งเรียกว่า “ขอบแบน” รองเท้าสเก็ตที่ใช้ในซิงเกิ้ลและการเล่นสเก็ตคู่มีฟันฟันหยักขนาดใหญ่ที่ด้านหน้าของใบมีดแต่ละใบที่เรียกว่า“Toepick†การเลือกนิ้วเท้าส่วนใหญ่จะใช้เพื่อช่วยให้นักเล่นสเก็ตบินขึ้นไปในอากาศเมื่อทำการกระโดด ใบมีดเต้นน้ำแข็งมีขาขนาดเล็กกว่ามีดที่ใช้ในสาขาอื่น เมื่อหมุนนักสเก็ตใช้ “จุดหวาน” ของใบมีดเรียกอย่างเป็นทางการว่าโยกซึ่งเป็นส่วนที่ยาวที่สุดของใบมีดด้านหลังนิ้วเท้าและใกล้กลางใบมีด

นักสเก็ตแข่งขันกันหลายระดับตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในการแข่งขันระดับท้องถิ่นระดับภูมิภาคกลุ่มระดับชาติและระดับนานาชาติ สหภาพสเก็ตนานาชาติควบคุมการแข่งขันการตัดสินระหว่างประเทศและการแข่งขันสเก็ต สิ่งเหล่านี้รวมถึงการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาว, การแข่งขันชิงแชมป์โลก, การแข่งขันชิงแชมป์โลกจูเนียร์, การแข่งขันชิงแชมป์ยุโรป, สี่คอนติเนนตัลแชมเปี้ยนชิพ, ซีรีส์ Grand Prix และ ISU Challenger Series

กีฬายังเกี่ยวข้องกับธุรกิจการแสดง การแข่งขันที่สำคัญมักจะจบลงด้วยงานกาล่าโชว์เคสซึ่งนักสเก็ตที่ดีที่สุดในแต่ละวินัยดำเนินการโปรแกรมนอกการแข่งขัน นักสเก็ตหลายคนทั้งในระหว่างและหลังอาชีพการแข่งขันของพวกเขาก็เล่นสเก็ตบนน้ำแข็งที่เกิดขึ้นในช่วงฤดูแข่งและนอกฤดูกาล
ดาวน์โหลดรูปสเก็ต PNG รูปภาพแกลเลอรี่โปร่งใส