เป็นสิ่งที่สวมใส่บน เสื้อผ้ามักจะสร้างขึ้นจากผ้าหรือสิ่งทอ แต่ก็รวมถึงเสื้อผ้าที่สร้างขึ้นจากผิวสัตว์และวัสดุบาง ๆ ของวัสดุและสินค้าธรรมชาติที่มีอยู่ในที่ซึ่งได้รับการเย็บเข้าด้วยกัน เสื้อผ้าเป็นองค์ประกอบของทุกวัฒนธรรมของมนุษย์และถูก จำกัด อยู่ที่มนุษย์เป็นหลักอิทธิพลของร่างกายอิทธิพลทางสังคมและการพิจารณาในระดับภูมิภาคล้วนมีอิทธิพลต่อปริมาณและรูปแบบของการสวมใส่

เสื้อผ้าเป็นอุปสรรคระหว่างผิวหนังและสิ่งแวดล้อมนำเสนอการป้องกันจากพื้นผิวที่ขรุขระหินที่คมชัด, ผื่นที่เกิด, กัด, สแตนเทอร์, หนามและหนาม เสื้อผ้านำเสนอฉนวนกันความร้อนจากความเย็นหรือความร้อนรวมทั้งทำหน้าที่เป็นอุปสรรคสุขาภิบาลรักษาสิ่งของที่ติดต่อได้และเป็นอันตรายออกไปจากร่างกาย มันสามารถปกป้องเท้าของคุณจากความเสียหายและความรู้สึกไม่สบายในขณะเดียวกันก็ช่วยให้คุณสามารถนำทางในเงื่อนไขที่หลากหลาย เสื้อผ้ายังป้องกันคุณจากอันตราย ในสภาวะที่รุนแรงเช่นหมวกปีกสามารถใช้เพื่อลดแสงจ้าหรือปรับปรุงการมองเห็น ในความเชี่ยวชาญและอาชีพการต่อสู้เสื้อผ้าจะสวมใส่เพื่อป้องกันความเสียหาย เสื้อผ้าที่มีกระเป๋าเข็มขัดหรือลูปสามารถใช้ในการพกพาสิ่งของในขณะที่ปลดปล่อยหนึ่ง€™

เสื้อผ้ามีความหมายทางสังคมมากมาย เสื้อผ้าเป็นบรรทัดฐานทางสังคมที่อาจมีการเปลี่ยนแปลง มันอาจหมายถึงความสุภาพเรียบร้อย มันอาจจะน่าอับอายที่จะถอดเสื้อผ้าของคุณต่อหน้าคนอื่น ในหลาย ๆ สถานที่ของโลกการไม่สวมใส่เสื้อผ้าในที่สาธารณะที่เปิดเผยอวัยวะเพศหน้าอกหรือก้นถือว่าเป็นการสัมผัสที่ไม่เหมาะสม ขั้นต่ำข้ามวัฒนธรรมและสภาพภูมิอากาศที่พบบ่อยที่สุดคือพื้นที่หัวหน่าวหรืออวัยวะเพศที่ครอบคลุมแสดงให้เห็นว่าการประชุมทางสังคมเป็นรากฐานของประเพณี เสื้อผ้าอาจถูกนำมาใช้เพื่อแสดงสถานะทางสังคมความมั่งคั่งความร่วมมือและความเป็นปัจเจกนิยม

สังคมมนุษย์บางแห่งเช่นประชาชนของวงกลมอาร์กติกได้แต่งกายในอดีตอย่างเต็มที่ในขนสัตว์และสกินที่ได้รับการเตรียมและตกแต่ง ผ้าทอถักหรือบิดจากสัตว์ต่าง ๆ และเส้นใยเช่นผ้าขนสัตว์ผ้าลินินâ, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â, â

แม้ว่าลูกค้าสมัยใหม่อาจใช้เสื้อผ้าที่ได้รับ แต่ผ้าวูฟเวนเป็นกระบวนการที่ใช้เวลานานและใช้แรงงานมากซึ่งเกี่ยวข้องกับการสร้างเส้นใยการปั่นและการทอผ้า ในระหว่างการปฏิวัติอุตสาหกรรมภาคสิ่งทอเป็นครั้งแรกที่เป็นระบบอัตโนมัติโดยมีการประดิษฐ์เครื่องทอผ้า

อารยธรรมที่แตกต่างกันได้พัฒนาวิธีการของตัวเองในการทำเสื้อผ้าจากผ้า วัสดุอาจถูกพาดในหลากหลายวิธี dhoti สำหรับผู้ชายและส่าหรีสำหรับผู้หญิงในอนุทวีปอินเดีย, สก็อตคิลต์และผ้าโถชวาเป็นเพียงตัวอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเสื้อผ้าที่ทำด้วยผ้าสี่เหลี่ยมห่อให้พอดี เสื้อผ้าสามารถผูกปมหรือพินหรือเข็มขัดสามารถใช้เพื่อให้อยู่ในสถานที่ ผ้าถูกทิ้งไว้ไม่ได้เจียระไนดังนั้นจึงอาจถูกสวมใส่โดยบุคคลทุกขนาด

อีกทางเลือกหนึ่งคือการใช้Aâหรือมือเพื่อตัดและเย็บผ้า เสื้อผ้าสามารถทำได้โดยใช้รูปแบบการเย็บผ้าและปรับให้เข้ากับข้อกำหนดของผู้สวมใส่ ในการผลิตเสื้อผ้าแบบฟอร์มที่เหมาะสมจะใช้รูปแบบการเย็บผ้าหรือแบบฟอร์ม หากผ้ามีราคาแพงช่างตัดเสื้อจะพยายามใช้สี่เหลี่ยมทุก ๆ นิ้วในเสื้อผ้าของเสื้อผ้าเช่นการตัดส่วนสามเหลี่ยมจากมุมหนึ่งและแทรกเป็น gussets ที่อื่น นี่คือการออกแบบเสื้อเชิ้ตและเคมีแบบยุโรปแบบดั้งเดิม กระเป๋าเงินเย็บปะติดปะต่อกัน, หมวก, แจ็คเก็ตและกระโปรงทั้งหมดอาจทำโดยใช้เศษซากเหล่านี้

ชาวยุโรปสมัยใหม่มีความระมัดระวังน้อยกว่าเมื่อพูดถึงผ้ามักจะตัดในลักษณะที่เศษวัสดุที่มีรูปแปลก ๆ ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง สิ่งเหล่านี้ขายเป็นถังขยะโดยการดำเนินการเย็บผ้าอุตสาหกรรม ท่อระบายน้ำในครัวเรือนสามารถใช้พวกเขาเพื่อทำผ้าห่ม

มนุษย์ได้ผลิตสไตล์ที่หลากหลายที่น่าทึ่งตลอดหลายพันปีหลายพันปีซึ่งหลายแห่งได้รับการสร้างขึ้นใหม่จากเสื้อผ้าที่รอดชีวิตรูปภาพภาพวาดโมเสคและสิ่งประดิษฐ์อื่น ๆ รวมถึงบัญชีที่เขียน นักออกแบบแฟชั่นในปัจจุบันเช่นเดียวกับ Costumiers สำหรับการเล่นภาพยนตร์และการยืนยันทางประวัติศาสตร์อาจได้รับแรงบันดาลใจจากเครื่องแต่งกาย
ดาวน์โหลด Garment PNG Images แกลเลอรีโปร่งใส

“