ยัติภังค์เป็นเครื่องหมายวรรคตอนที่ใช้ในการเชื่อมต่อคำและแยกพยางค์ออกจากคำเดียว การใช้ยัติภังค์เรียกว่ายัติภังค์ Non-Hyphenated เป็นตัวอย่างของคำยัติภังค์ ยัติภังค์ไม่ควรสับสนกับขีดกลางซึ่งยาวกว่าและมีจุดประสงค์ที่แตกต่างกันหรือลบ -ซึ่งยาวขึ้นและมีศูนย์กลางในแนวตั้งมากขึ้นในบางประเภท

ในฐานะที่เป็นแนวคิดเกี่ยวกับการผ่าตัดยัติภังค์ยัติภังค์เป็นนิติบุคคลเพียงอย่างเดียว ในแง่ของการเข้ารหัสอักขระและการแสดงผลเอนทิตีจะแสดงด้วยหนึ่งในหลายอักขระและร่ายมนตร์ขึ้นอยู่กับบริบทของการใช้งาน

ในขณะที่ยัติภังค์ไม่ควรสับสนกับขีดกลางและสัญญาณลบ แต่ก็มีบางส่วนที่ทับซ้อนกันในการใช้งานและในการพิมพ์อย่างไม่เป็นทางการ

คำนี้มาจากภาษากรีกโบราณ Á½‘ï †á¾½á¼•î½ประกอบด้วย á½‘ï €ïœá¼•î½, “ในหนึ่ง” คำว่าÁ½’ï†îî½hyphã© n ใช้สำหรับสัญญาณเช่นเดียวกับ‿เครื่องหมายที่เขียนไว้ด้านล่างในจดหมายสองฉบับติดต่อกันเพื่อระบุว่าพวกเขาเป็นคำเดียวกันเมื่อจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงความคลุมเครือก่อนที่พื้นที่ ‘ ตัวละคร ‘อยู่ในการใช้งานปกติ

ไม่มีกฎที่ชัดเจนสำหรับการยัติภังค์ในภาษาอังกฤษแม้ว่าคู่มือสไตล์ที่แตกต่างกันจะให้แนวทางโดยละเอียดสำหรับการใช้งานและทับซ้อนกันในระดับใหญ่ในสิ่งที่พวกเขาให้คำแนะนำ ยัติภังค์ส่วนใหญ่จะใช้เพื่อแบ่งแต่ละคำออกเป็นส่วน ๆ หรือรวมคำแต่ละคำเป็นคำเดียว ช่องว่างจะไม่ถูกวางไว้ระหว่างยัติภังค์และองค์ประกอบใด ๆ ที่เชื่อมต่อเว้นแต่จะใช้ยัติภังค์ห้อยหรือ “แขวน” เพื่อปกป้องคำซ้ำ ๆ รูปแบบทั่วไปที่ใช้กับยัติภังค์ได้พัฒนาขึ้นเพื่อให้การสร้างที่ซับซ้อนง่ายต่อการอ่าน บรรณาธิการมักจะยอมรับการเบี่ยงเบนเมื่อพวกเขาช่วยมากกว่าขัดขวางความเข้าใจ

การใช้ยัติภังค์ในคำนามและคำกริยาภาษาอังกฤษโดยทั่วไปลดลงอย่างต่อเนื่อง ชิ้นส่วนที่เคยเป็นยัติภังค์จะถูกทิ้งไว้มากขึ้นด้วยช่องว่างหรือรวมกันเป็นคำเดียว สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในการใช้งานในปี 2550 พจนานุกรม Oxford English ฉบับที่หกของ Oxford ได้ลบยัติภังค์จาก 16,000 รายการเช่นใบมะเดื่อ, หม้อ-บอลและหลุมนกพิราบ
ดาวน์โหลด Hyphen PNG Images Transparent Gallery