การบรรยายอย่างเป็นทางการเป็นหัวใจสำคัญของมหาวิทยาลัย นักเรียนจำนวนมากจากผู้ชมในขณะที่อาจารย์ใช้เวทีกลางและถ่ายทอดภูมิปัญญาของเขา/เธอ การบรรยายนั้นยังคงอยู่ตราบเท่าที่วิธีการศึกษาที่สำคัญเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงประสิทธิภาพของพวกเขา อย่างไรก็ตามการบรรยายแบบดั้งเดิมมีข้อเสียบางประการ

เวลาสมาธิของมนุษย์โดยทั่วไปคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 15 นาที หลังจากช่วงเวลานี้จิตใจของประชาชนมีแนวโน้มที่จะอยู่ในสิ่งอื่น ๆ อีกมากมายนอกเหนือจากเรื่องที่อยู่ระหว่างการศึกษา การบรรยายโดยทั่วไปเป็นประสบการณ์ที่แฝงอยู่ไม่ได้ช่วยให้เกิดปัญหาการมีสมาธิ บุคลิกภาพของอาจารย์ยังส่งผลกระทบต่อความสนใจของประชาชน โดยทั่วไปอาจารย์จะได้รับการคัดเลือกสำหรับความเชี่ยวชาญของพวกเขามากกว่าประสิทธิภาพที่น่าสนใจ

อาจารย์มักจะให้ข้อเท็จจริง ธรรมชาติของสื่อไม่สามารถให้เวลาที่เพียงพอสำหรับการไตร่ตรองและแม้แต่นักเรียนที่ตื่นตัวที่สุดก็จะไม่สามารถดูดซับหรือเข้าใจทุกอย่างในครั้งแรก ทุกคนได้รับการประชุมเดียวกันโดยไม่คำนึงถึงความสามารถความรู้ก่อนหน้าของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องหรืออื่น ๆ สำหรับบางคนมันอาจจะง่ายเกินไปสำหรับคนอื่น ๆ ยากอย่างไม่น่าเชื่อ การบรรยายมักจะเป็นเหตุการณ์ครั้งเดียว นักเรียนอาจพลาดงานนำเสนอด้วยเหตุผลหลายประการเช่นความเจ็บป่วยความล่าช้าในการจราจร ฯลฯ

นักเรียนมีโอกาสตรวจสอบการบรรยายเมื่อใดและอย่างไรและมักจะได้รับสิ่งใหม่ ๆ ทุกครั้งที่พวกเขาดู สถาบันยังสามารถใช้ประโยชน์จากการบรรยายเช่นการจัดทำวัสดุให้กับผู้เรียนระยะไกลซึ่งจะได้รับประโยชน์จากเนื้อหาที่น่าสนใจมากกว่าหมึกบนกระดาษ สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถามว่ามีบทบาทอย่างต่อเนื่องสำหรับการบรรยายแบบดั้งเดิมหรืออาจจะใช้เวลาสองสามชั่วโมงต่อหน้ากล้องวิดีโอที่บันทึกบทเรียนของพวกเขาตลอดทั้งปี?
ดาวน์โหลดการบรรยายภาพ PNG แกลเลอรีโปร่งใส