ไนท์คลับซึ่งมักจะเป็นที่รู้จักกันในนามสโมสร, Discothã¨queหรือ Simply Club เป็นสถานบันเทิงและบาร์ในช่วงดึก ไนท์คลับมีความแตกต่างจากสโมสรอื่น ๆ ผับหรือโรงเตี๊ยมโดยการปรากฏตัวของเวทีดนตรีหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งส่วนหรือมากกว่าและบูธที่มีการเล่นดนตรีที่บันทึกไว้ ตัวละครสุดหรูของไนท์คลับอาจสังเกตได้ในการจัดหาส่วนวีไอพีสำหรับคนดังและแขกของพวกเขาที่ไนท์คลับบางแห่ง Bouncers มีแนวโน้มที่จะใช้ในไนท์คลับมากกว่าในผับหรือบาร์เพื่อตรวจสอบผู้ชมที่มีศักยภาพ ในฐานะส่วนหนึ่งของรหัส A â, ไนท์คลับบางคนปฏิเสธที่จะยอมรับใครก็ตามที่แต่งตัวในแบบสบาย ๆ หรือแก๊งค์ ตอนเย็นวันศุกร์และวันเสาร์เป็นคืนที่คึกคักที่สุดสำหรับไนท์คลับ สโมสรหรือคลับคืนส่วนใหญ่มีความเชี่ยวชาญในดนตรีประเภทเฉพาะเช่นAâหรือฮิปฮอป ในบางวันของสัปดาห์สโมสรหลายแห่งมีคืนคลับกำเริบ เพื่อจุดประสงค์ในการสร้างแบรนด์คืนสโมสรส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่ประเภทหนึ่งหรือ

นิวยอร์กได้กลายเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวและความบันเทิงของประเทศอย่างรวดเร็วใน โรงแรมแกรนด์ถูกสร้างขึ้นสำหรับนักท่องเที่ยวที่ร่ำรวย ในช่วงครึ่งศตวรรษนี้พื้นที่โรงละครของนิวยอร์กอพยพอย่างต่อเนื่องทางเหนือจาก Bowery Up Broadway ผ่าน Union Square และ Madison Square จนกระทั่งตั้งรกรากใน Times Square ในช่วงเปลี่ยนศตวรรษ Broadway Legendsâ Edwin Booth และ Lillian Russell เข้าร่วม โสเภณีให้บริการลูกค้าที่หลากหลายรวมถึงลูกเรือที่ลาและเพลย์บอย

McGlory และ Haymarket เป็นหนึ่งในไนท์คลับแรกสุดที่จะเปิดในนิวยอร์กซิตี้ในยุค 1840 และ 1850 พวกเขาเป็นที่รู้จักกันดีทั่วประเทศสำหรับการแสดงดนตรีสดการเต้นรำและการแสดงเพลง อนุญาตให้ดื่มเหล้าโดยไม่มีใบอนุญาตการค้าประเวณีเชิงพาณิชย์และการ์ดการพนันได้รับอนุญาตโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดย Faro ในเมืองห้ามการพนันเกือบทั้งหมดและต้องจ่ายเงินให้กับเจ้าหน้าที่และเจ้าหน้าที่บ่อยครั้ง ราคามีราคาแพงและพวกเขารองรับลูกค้าที่ร่ำรวย พวกเขาได้รับการขนานนามว่า“ไนท์คลับครั้งแรกโดย Timothy Gilfoyle ในทางกลับกัน Owney Geoghegan ได้จัดการไนท์คลับที่หยาบที่สุดของนิวยอร์กตั้งแต่ปี 1880 จนถึงปี 1883 มันรองรับลูกค้าระดับล่างและรวมถึงการสู้รบในยามค่ำคืน สำหรับการดื่มเหล้าการพนันและการค้าประเวณีที่ผิดกฎหมายโดยทั่วไป เว็บสเตอร์ฮอลล์ได้รับการยอมรับว่าเป็นไนท์คลับที่ทันสมัยคนแรกที่เปิดในปี 1886 ในฐานะ “ห้องโถงทางสังคม” และทำหน้าที่เป็นสถานที่สำหรับการเต้นรำและกิจกรรมการกระทำทางการเมือง

หลุยส์และเพื่อนร่วมงานของเขาวิลเลียมเอส. อาร์โนลด์ผู้จัดการทั้งสองของ บริษัท แปซิฟิกฟอนโคกราฟต์สร้างตู้เพลงในปี 2432 เมื่อ 23, 1889, ตู้เพลงแรกถูกวางไว้ใน Palais Royale Saloon ในซานฟรานซิสโกและกลายเป็นทันที ตี.

การประดิษฐ์ตู้เพลงสนับสนุนการเติบโตของสโมสรที่ผิดกฎหมายในระหว่างการห้ามซึ่งจำเป็นต้องมีเพลง แต่ไม่สามารถจ่ายได้กับวงดนตรีจริงและต้องการมีค่าสำหรับการจ่ายเงินให้ลูกค้า แม้จะมีข่าวลือเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของอัลคาโปนและสินบนของตำรวจเว็บสเตอร์ฮอลล์ยังคงเปิดอยู่

ชาวอเมริกันชนชั้นแรงงานรวมตัวกันที่ Honky-Tonks และ Juke Joints จากประมาณปี 1900 ถึง 1920 เพื่อเต้นรำกับดนตรีที่แสดงในAâหรือตู้เพลง ไนท์คลับเช่น 21 สโมสร 21 ของนิวยอร์ก, Copacabana, Elâและสโมสรเปิดขึ้นอีกครั้งเมื่อมีการยกเลิกการห้ามในเดือนกุมภาพันธ์ 1933 วงดนตรีขนาดใหญ่แสดงที่ไนท์คลับเหล่านี้
ดาวน์โหลด Nightclub PNG Images แกลเลอรีโปร่งใส