Bazen kamp sahası olarak bilinen bir kamp alanı, geceyi geçirebileceği açık havada bir yerdir. Bir kamp alanı genellikle birkaç sahaya ayrılır, burada insanların bir gecede İngiltere İngilizcesinde çadır, kampvan veya karavan kullanarak; Kelimenin bu İngiliz kullanımı, ABD İngiliz dönemi kamp alanı ile eş anlamlıdır. Amerikan İngilizcesinde bir kamp alanı, bir kişinin, Aâ, Aâ veya askeri birimin bir kampçıya park edebileceği yerdir; Bir kamp alanında birkaç kamp alanı olabilir.

Tatil parkları içinde erişilebilen konaklama türleri boyut ve stil olarak değişir. Karavanlar tatilciler arasında popüler bir seçenektir ve çağdaş modellerin çift cam ve merkezi ısıtma, sobalar, dondurucular, duşlar, sıcak ve soğuk malzemeler ve elektrik ve şebeke girişi gibi olanakları vardır. Geleneksel  maksimum genişliğe sahip tek bir yapıdır.

Lodges ve park evleri, karavanlardan daha maliyetli ve daha fazla özelliklere sahip diğer evlerdir. Üst düzey localar, geleneksel tuğla ve harç yapıları ile aynı tekniklerden bazılarını kullanarak, alçı ve-ve oluk duvarları gibi malzemelerle, normale oldukça benzer bir bakış sunar.

Standart bir kulübede kullanılan malzemeler, ek genişlik hariç, normal bir karavanda kullanılanlarla karşılaştırılabilir. Lodges ve parkhomlar, 22 feet genişliğinde ve 45 feet uzunluğunda olabilecekleri için büyük aileler ve partiler arasında popülerdir.

Tatil evleri ihtiyaç duyduğu şekilde kiralanabilir veya sahip olunabilir; Karavanlar yaklaşık 30.000 £ ‘dan başlarken, Park Homes ve Lodges  100.000 £ ile 500.000 £ arasında değişiyor.

Satın alındıktan sonra, Â, site ücretleri, yerel otorite oranları, Â Â masrafları, kışlaştırma ve amortisman, evler için devam eden harcamalardır. Tatil mülküne ve parka bağlı olarak, bu ücretler yılda 1000 £ ila 40.000 £ arasında değişebilir.

Kamp alanları, Â Â kamp, ​​önden. 1901’de Kongre’ye yapılan bir adreste, Başkan Theodore Roosevelt federal mülk üzerine kamp kurmayı savundu. Yellowstone, Sequoia, Yosemite ve Rainier Dağı, kurulan ilk dört milli parktı. Amerika Kongresi tarafından 1916’da resmi olarak Milli Parkı oluşturdu.

Birkaç kamu ve özel kamp alanı yerlerde bulunabilirken, 1936’ya kadar bu parklara giden yol boyunca dinlenecek bir yer bulmak hala zordu. Bunun yerine, araçlar kendi kenarına çekilecek ve kamp kuracaktı özel arazide. Bu davranış sadece RV gezginlerinin kötü, güzergah görüntüsüne katkıda bulunmakla kalmadı, aynı zamanda römorkun genişlemesini de engelledi. Fragman Koç Üreticileri Derneği, hükümetleri hijyenik gereksinimler belirlemek için lobi yapmaya ve yeni kamp alanları geliştirmek için sivil ve kurumsal liderlerle birlikte çalışmaya başladı ve kasabalarında bir kamp alanına sahip olmanın ekonomik faydalarını vurguladı.

Denver Civic Association’a göre, bir kamp alanı Aâ  için de aynı derecede önemlidir. Fragman endüstrisinin çabaları olumlu sonuçlar elde etti. 1936’nın sonunda, römork   dizininde yer alan kamp alanlarının sayısı 1.650’ye katılmıştı ve 1937’nin sonuna kadar tekrar artması bekleniyordu.

Kamp alanlarının kendileri de gelişti. “Orijinal kamu kampları, ziyaretçilerin kalabalığını yoğunlaştırmak için ağaçlardan arınmış, geniş, atanmış açıklıklardan biraz daha fazlaydı” diye yazdı Martin Hogue. 1929’da Emilio Meinecke adlı bir bitki patoloğu, Redwoods’daki araç turizminin etkilerini araştırmak için işe alındı.

Meinicke’nin önerilerine göre, kampçıların bir parkın içine rastgele park etmesine izin vermek yerine, kampçıların çevresel etkisi, her kamp alanına yakın ayrı park spurları olan tek yönlü bir daire inşa ederek azaltılabilir. Daha sonra kampçıların 1935’te “fragman tehdidi tehdidine” ulusal hizmete olan etkisi hakkında yazacaktı. Yine de bugün kullanılan kamplar için temel kavramı geliştirmişti.
Şeffaf galeri kamp png resimleri indirin.