Elektrik ağı, böyle bir sistemin elektrik bileşenlerini veya A’yı bağlayan bir sistemdir. Elektrik devresi, geçerli bir dönüş yolu sağlayan bir  döngüsüne sahip bir ağdır. Sinyaller, tamamen kaynaklardan, doğrusal toplu elementlerden ve doğrusal dağıtılmış elemanlardan oluşan doğrusal elektrik ağlarında doğrusal olarak üst üste binebilir. DC,  ve geçici yanıtları tanımlamak için sofistike ‘teknikler’  laplace dönüşümlerini kullanarak daha kolay incelenebilirler.

Dirençli bir devre, tüm bileşenlerin mükemmel akım ve voltaj kaynaklarına sahip dirençler olduğu bir devredir. Direnç devrelerinin, kapasitör ve indüktör devrelerinden daha az zordur. Kaynaklar sabit kaynaklar ise sonuç bir DC devresidir. Grafik ölçümleri ve geometrik özellikler, keyfi direnç ağlarının etkili direnci ve akım dağılım özelliklerini tanımlamak için kullanılabilir.

Aran  devresi, aktif elektronik bileşenleri içeren bir ağdır. Bu tür ağlar tipik olarak doğrusal olmadığından, daha sofistike ‘ve analiz tekniklerine ihtiyaç duyarlar.
Pasifliğe göre
Aktif bir ağ, ağa sürekli olarak teslim edebilen en az bir voltaj veya akım kaynağına sahiptir. Pasif bir ağda aktif kaynak yoktur.

Bir veya daha fazla elektromotif kuvvet kaynağı aktif bir ağda bulunabilir. Aâ veya aâ Â bu tür kaynakların iki pratik örneğidir. Aktif bileşenler kazanç sağlayabilir, devreye güç enjekte edebilir ve akım akışını düzenleyebilir.

Pasif ağlarda elektromotif kuvvet kaynağı yoktur. Dirençler ve kapasitörler gibi pasif bileşenlerden oluşurlar.
Doğrusallık ile
Bir ağdaki sinyaller süperpozisyon ilkesine uyuyorsa, doğrusaldır; Aksi takdirde, doğrusal değildir. Pasif ağların doğrusal olduğu için bazı istisnalar vardır. Demir çekirdeğe sahip bir indüktöre yeterince büyük bir akım uygulanırsa, doygunluğa itilebilir. İndüktörün davranışı bu alanda oldukça doğrusal değildir.
Toplu olarak
Ayrık pasif bileşenlerin tüm direnci, kapasitansı ve endüktansının bire yerleştirildiğine inanıldığından, topaklanmış elementler olarak adlandırılır. Yığınlı element modeli, bu tasarım felsefesine verilen addır ve onu kullanan ağlar toplu element devreleri olarak bilinir.

Bu, devre tasarımının geleneksel yöntemidir. Toplu varsayım artık geçerli değildir, çünkü yeterince yüksek frekanslarda veya yeterince uzun devreler için bileşen boyutları arasında bir dalga boyunun önemli bir oranı vardır. Bu koşullar için, dağıtılmış eleman modeli olarak bilinen yeni bir tasarım paradigması gereklidir. Dağıtılmış eleman devreleri, bu paradigmayı takip eden ağlardır.

Yarı toplu bir tasarım, bazı topaklı bileşenleri içeren dağıtılmış bir element devresidir. Combline filtresi, yarı toplu bir devrenin bir örneğidir.
Devre Png görüntüleri şeffaf galeri indirin.