Un, çiğ taneler, kökler veya kemiklerin öğütülmesi ile yapılan bir tozdur. Un, çok çeşitli yemekler hazırlamak için kullanılır. Tahıl unu, çoğu kültürün temel gıdası olan ekmeğin ana bileşenidir. Un, okyanus, Avrupa, Güney Amerika, Kuzey Amerika, Orta Doğu ve Kuzey Afrika kültürlerindeki en önemli bileşenlerden biridir ve ekmek ve pişmiş mallarında belirleyici bir bileşendir. Eski zamanlardan beri, mısır unu Mesoamerican mutfağında önemli bir rol oynamıştır ve temel bir yiyecek olarak kalır. Çavdar unu, orta ve kuzeydeki ekmeğin ayrılmaz bir parçasıdır.

Buğday unu endosperm, mikrop ve kepek veya sadece endospermden oluşur. Gıda, biraz daha büyük bir parçacık boyutuna sahip olması veya un ile eş anlamlı olması nedeniyle undan farklıdır; Kelime her iki yönde de kullanılır. Örneğin, mısır unu genellikle daha kaba kıvam anlamına gelir ve mısır unu ince toz anlamına gelir, ancak burada kodlanmış bir bölme hattı yoktur.

İngilizce “un” kelimesi başlangıçta “çiçek” kelimesinin bir varyantıydı ve her iki kelime de eski Fransız “fleur” veya “un” dan türetilir, bu da “çiçek” nin gerçek anlamı ve “figüratif anlamı” en iyi “. Fleur de Farine terimi, öğütme sırasında tahıldan kaba ve istenmeyen maddeleri çıkarmanın sonucu olduğu için “yemeğin en iyi kısmı” anlamına gelir.

Buğday tohumları için en eski arkeolojik kanıtlar, M.Ö. 6000’e kadar un tarihleri ​​yapmak için basit değirmenler arasında zemindi. Romalılar, koni değirmenindeki tohumları öğüten ilk kişilerdi. 1779’da endüstriyel dönemin başında, ilk buhar fabrikası Londra’da inşa edildi. 1930’larda, bazı un demir, niasin, tiamin ve riboflavin ile zenginleştirilmeye başladı. 1940’larda un unu zenginleştirmeye başladı ve 1990’larda listeye folik asit eklendi.

Sanayi Devrimi’nde önemli bir konu un korumasıydı. Taşıma mesafesi ve nispeten yavaş dağılım sistemi doğal raf ömrüne aykırıdır. Sınırlı raf ömrünün nedeni, oksijene maruz kalma anından itibaren reaksiyona giren mikropun yağ asitleridir. Bu, tahıl öğütüldüğünde olur; Yağ asitleri oksitlenir ve un rancid dönmeye başlar. İklim ve tahıl kalitesine bağlı olarak, bu süreç altı ila dokuz ay sürer. 19. yüzyılın sonlarında, bu süreç bir endüstriyel üretim döngüsü ve dağıtım için çok kısaydı. Vitaminler, eser mineraller ve amino asitler 19. yüzyılın sonlarında tamamen veya nispeten bilinmemektedir; Çıkarma etkili bir çözümdü. Mikrop olmadan, un kokulu olamaz. Degermed un standart haline geldi.
Un indir png görüntüleri şeffaf galeri.