Gerçekler, beceriler veya nesneler gibi birisinin veya bir şeyin aşinalık, farkındalığı veya anlaşılması bilgi olarak bilinir. Çoğu hesaba göre, bilgi algı, akıl, bellek, tanık, bilimsel ‘, Â ve uygulama dahil ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere çeşitli şekillerde ve çeşitli kaynaklardan elde edilebilir. Epistemoloji bilginin felsefi çalışmasıdır.

Bir konunun teorik veya pratik kavramasına “bilgi” denir. Örtük veya açık olabilir; resmi veya resmi olmayan; sistematik veya spesifik.

Theaetetusta, filozof Platon ünlü bir şekilde, bilgi ve gerçek inanç arasında ayrım yapma ihtiyacını vurguladı ve birçoğunu ona bilginin tanımlanmasına yönelik bir bilgiye “haklı gerçek inanç” olarak kredi vermeye itti. Epistemologlar tartıştılar. Bu kavramla ilgili sorunlar, Gettier ikilemi tarafından vurgulandı.

Felsefenin çekirdeğinin “bilginin teorisi” olduğu fikri, bilimlerden ayrı bir teori olduğu için, temelleri olduğu için, felsefenin nihai olarak ayrılmasına izin veriyor ‘ – € filosofi, “bilme teorisi” kavramı olmadan çağdaş bilim çağında olabilir.

Richard Rorty, Felsefe ve ‘

Epistemolojinin ana odağı, bildiklerimizin, nasıl bildiğimizin ve bir şeyi bilmenin ne anlama geldiğinin incelenmesidir. Epistemolojide bilgiyi tanımlamak çok önemlidir, çünkü bir inanca sahip olmak yeterli değildir; Bu görüş için de güçlü bir gerekçeye sahip olmalıdır. Aksi takdirde, bir inancı diğerine tercih etmek için hiçbir neden olmazdı.

Epistemologlar uzun bir bilgi kavramını tartışıyorlar. Geleneksel tanıma göre, bir ifade, Platon’un tanımladığı ancak sonuçta onaylamadığı bilgi olarak kabul edilmek için üç gereksinimi yerine getirmelidir: haklı, doğru ve inanmalıdır. Birçok Gettier örneğinin gösterildiği düşünüldüğünden, bugün epistemologlar büyük ölçüde bu gereksinimlerin yetersiz olduğu konusunda hemfikirdir.

Robert Nozick’in tüm bilgi örneklerinin – gerçeği takip etmesi gerektiği ve Simon Blackburn’ün haklı bir orijinal inancı olan önerisi gibi alternatif tanımlar sunulmuştur – kusur veya başarısızlık bilmiyor. Richard Kirkham’a göre, bilgi kavramımız inancın gerçekliğini talep ediyor.

Moore’un paradoksunu takiben, Ludwig Wittgenstein, “buna inanıyor, ama öyle değil,” ama bilmiyor, ama bunu bilmiyor, ama öyle değil, ama Bu yöntemin aksine. Farklı zihinsel durumlar değil, mahkumiyet hakkında iletişim kurmanın çeşitli yöntemleri olduklarını söylüyor. Buradaki fark, konuşmacının zihinsel durumu değil, dahil oldukları faaliyettir.

Örneğin, kaynağın kaynadığını bilmek, belirli bir  içinde olduğunuzu değil, su ısıtıcısının kaynadığı ifadesiyle belirli bir etkinlik yaptığınız anlamına gelir. Wittgenstein, tanımdan kaçınmayı umuyordu, doğal dillerde nasıl kullanıldığına bakarak.

Bilgi, bir benzerliğe benzediğini düşündü. Bu mantığı takiben, “bilgi edinme”, hiçbir tanımın düzgün bir şekilde yakalamadığı temel özellikleri vurgulayan bir küme kavramı olarak yeniden inşa edilmiştir.
Bilgi png görüntüleri şeffaf galeri indirin.