De Dodge Challenger is de naam gegeven aan drie generaties auto’s vervaardigd door de Amerikaanse automaker Dodge. De uitdagernaam werd voor het eerst gebruikt door Dodge in 1959 tot een ⠀ œValue-versie⠀ van de full-sized Coronetâ  Challenger.

De eerste generatie Dodge Challenger Pony werd geproduceerd van 1970 tot 1974 op het platform in hardtop en cabriolet, met belangrijke componenten gedeeld met de Plymouth Barracuda.

Van 1978 tot 1983 was de tweede generatie een Galant Lambda, een coupévariant van een goedkope kleine lambda.

De huidige derde generatie is een ponyauto die begin 2008 debuteerde als een concurrent van de geavanceerde vijfde generatie en de vijfde generatie Camaro.

De Challenger was een van de twee Chrysler E-Body-voertuigen die in oktober 1969 voor het jaar 1970 werden geïntroduceerd, de andere is de ietwat kleinere Plymouth Barracuda. Het was ⠀ œA een vrij late reactie⠀ op de Ford Mustang, die in april 1964 debuteerde, en was gepositioneerd om te concurreren tegen de Mercury Cougar en Pontiac Firebird in de bovenkant van het Pony -auto -marktsegment. Desondanks was Chrysler van plan de nieuwe uitdager de machtigste ponyauto ooit te zijn, en het was, de minder dure barracuda, beschikbaar in een duizelingwekkende reeks trim- en optieniveaus, evenals met vrijwel alles wat Chrysler had.

De term ⠀ œChallenger⠀ werd oorspronkelijk in 1959 gebruikt voor een trimpakket genaamd de Dodge Silver Challenger, die exclusief een twee- coupé was.

De lancering van de Mercury Cougar uit 1967, een grotere, luxere en duurdere ponyauto gericht op welvarende jonge Amerikaanse kopers, leidde tot de langere wielbasis van de Challenger, grotere afmetingen en meer luxueus interieur. De Dodge’s 110 in wielbasis was 2 in langer dan de Barracuda’s, en het bladmetal van de Dodge verschilde aanzienlijk van de korter-wielbase Mustang. Optionele functies waren onder meer airconditioning en een achterste defogger. Met uitzondering van 1971 hadden de Challenger en Barracuda verschillende front -uiteinden, waarbij de uitdager vier koplampen had en de Barracuda slechts twee had, een trend gevolgd door de concurrenten van Chrysler.

Carl Cameron, die eerder de buitenkant van de Dodge Charger uit 1966 ontwierp, was in de externe. Cameron baseerde de Challenger Grille uit 1970 op een eerder concept van een lader uit 1966 met een motor die nooit is gebouwd. Door de uitdager arriveerde de pony -autosegment al in verval. Na een scherpe daling van de omzetdaling na 1970, en ondanks een piek in de verkoop voor het modeljaar 1973, met meer dan 27.800 verkochte auto’s, eindigde de productie van Challenger in het midden van het modeljaar 1974. In totaal werden 165.437 uitdagers verkocht in de eerste generatie.
Download Dodge Challenger PNG Images Transparante Gallery.