is de wetenschappelijke studie van het verleden. Prehistorie verwijst naar gebeurtenissen die plaatsvonden vóór het creëren van systemen. De term “geschiedenis” verwijst naar eerdere gebeurtenissen, evenals de herinnering, ontdekking, verzameling, organisatie, presentatie en interpretatie van hen. Historici gebruiken historische bronnen zoals geschreven records, mondelinge verhalen, ecologische indicatoren en materiële dingen zoals kunst en artefacten om het verleden in context te brengen.

Geschiedenis verwijst ook naar het academische veld dat een verhaal gebruikt om een ??reeks historische gebeurtenissen te beschrijven, te bestuderen, in vraag te stellen en te analyseren, evenals de patronen van oorzaak en gevolg die daarmee verbonden zijn. Historici gebruiken verhalen om het verleden te begrijpen en weer te geven. Ze beweren vaak of Narrative een gebeurtenis en de relevantie van de oorzaken en resultaten ervan beter beschrijft. Historici betwisten ook de aard van de geschiedenis en het gebruik ervan door de studie van de discipline aan te pakken als een doel op zichzelf, evenals een middel om ‘perspectief’ te bieden op hedendaagse zaken.

Culturele erfenis of legendes zijn verhalen die gemeenschappelijk zijn voor de samenleving, maar niet worden onderbouwd door externe bronnen. De geschiedenis onderscheidt zich van de mythe door het feit dat het wordt ondersteund door feiten. Oude invloeden daarentegen hebben geholpen bij de opkomst van vele interpretaties van de aard van de geschiedenis, die zich in de loop van de tijd hebben ontwikkeld en nu blijven veranderen. De hedendaagse studie van de geschiedenis is breed en omvat zowel de studie van geografische gebieden als de studie van bepaalde onderwerpen of thema -aspecten van historisch onderzoek. Geschiedenis wordt vaak onderwezen op basis- en middelbare scholen, en geschiedenis is een belangrijk gebied in universitaire studies.

Herodotus, een 5e-eeuwse BC-Griekse historicus, wordt over het algemeen de ‘oprichter van de geschiedenis’ genoemd in de westerse traditie, hoewel hij ook de ‘vader van leugens’ wordt genoemd. Hij hielp de basis te leggen voor de huidige studie van de menselijke geschiedenis met zijn hedendaagse Thucydides. Hun geschriften worden vandaag nog steeds gelezen, en de kloof tussen Herodotus, die zich concentreerde op cultuur, en Thucydides, die zich concentreerde op militaire zaken, is nog steeds een onderwerp van debat of benadering in het huidige historische schrijven. De Spring and Autumn Annals, een staatsschroniek in Oost -Azië, werd verondersteld al in 722 voor Christus te zijn geproduceerd. Slechts 2e eeuw BC-manuscripten hebben echter overleefd.

De term geschiedenis is afgeleid van het oude Grieks, wat ‘onderzoek’ betekent, ” kennis opgedaan door onderzoek ‘of’ oordeel ‘. In zijn geschiedenis van dieren gebruikte Aristoteles de term op deze manier. Vroege verwijzingen naar de voorouderterm kunnen worden gevonden in Homerische hymnes, Heraclitus, de Oed van de Atheense Ephebes en Boiotic inscripties. De Latijnse term historia betekent “onderzoek, onderzoek, onderzoek, account, beschrijving, schriftelijk verslag van gebeurtenissen uit het verleden, schrijven van geschiedenis, historisch verhaal, gedocumenteerde kennis van eerdere gebeurtenissen, verhaal, verhaal” en is afgeleid van het Griekse woord historia. Geschiedenis werd uit het Latijn geïmporteerd als STR in Oud -Engels, maar deze term ging uit gebruik in het late oude Engelse tijdperk. Ondertussen evolueerden Historia naar vormen zoals Istorie, Estoire en historie toen Latijn oud Frans werd, met nieuwe betekenissen: “Verslag van de gebeurtenissen in het leven van een persoon, Chronicle, een verslag van gebeurtenissen die zo relevant zijn voor een groep mensen of mensen in Algemene, dramatische of picturale weergave van historische gebeurtenissen.
Download geschiedenis PNG afbeeldingen transparante galerij.