เป็นกระสุนปืนที่มีความเสถียรในครีบที่เปิดตัวผ่านคันธนูและมักจะประกอบด้วยเพลายาวตรงและแข็งที่มีความคงตัวที่เรียกว่าเฟลติ้งเช่นเดียวกับหัวลูกศรหนักที่ติดอยู่กับปลายด้านหน้าและสล็อตที่ปลายด้านหลังเรียกว่า Nock เพื่อมีส่วนร่วมกับธนู การใช้คันธนูและลูกศรโดยผู้คนนำหน้าประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้และเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับวัฒนธรรมส่วนใหญ่ ช่างฝีมือที่ทำลูกศรเป็นเฟลตเชอร์และคนที่ทำลูกศรเป็นลูกศร

หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของขีปนาวุธหินที่อาจจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งหรือไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยธนูลงวันที่ 64,000 ปีที่แล้วพบในถ้ำ Sibudu ปัจจุบันอยู่ในแอฟริกาใต้ หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของการใช้คันธนูสำหรับการยิงลูกศรย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 10,000 ปีที่แล้ว; มันขึ้นอยู่กับลูกศรสนที่พบในหุบเขา Ahrensburg ทางตอนเหนือของฮัมบูร์ก พวกเขามีร่องเล็ก ๆ บนฐานแสดงว่าพวกเขาถูกยิงจากธนู ธนูที่เก่าแก่ที่สุดที่พบว่ามีอายุประมาณ 8,000 ปีถูกพบใน Holmegard Swamp ในเดนมาร์ก ปรากฏว่าการยิงธนูมาพร้อมกับประเพณีอาร์กติกของปืนเล็กเมื่อประมาณ 4,500 ปีที่แล้ว

ขนาดของลูกศรแตกต่างกันอย่างมากในวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน – ตั้งแต่สิบแปดถึงหกฟุต อย่างไรก็ตามลูกศรที่ทันสมัยส่วนใหญ่มีความยาว 75 ซม. ถึง 96 ซม. ลูกศรต่อสู้ส่วนใหญ่จากภาษาอังกฤษที่จมลงในปี 1545 คือ 76 ซม. มีการใช้ลูกศรสั้นมากยิงผ่านไกด์ที่แนบมากับธนูหรือข้อมือของอาร์เชอร์ พวกเขาสามารถบินได้ไกลกว่าลูกศรที่หนักกว่าและศัตรูที่ไม่มีอุปกรณ์ที่เหมาะสมอาจไม่สามารถส่งคืนได้

เพลาเป็นองค์ประกอบโครงสร้างหลักของลูกศรที่ติดตั้งส่วนประกอบอื่น ๆ เพลาลูกศรแบบดั้งเดิมทำจากไม้ที่แข็งแรงและมีน้ำหนักเบาไม้ไผ่หรือกกในขณะที่เพลาที่ทันสมัยสามารถทำจากอลูมิเนียมคาร์บอนไฟเบอร์หรือการรวมกันของวัสดุ เพลาดังกล่าวมักจะทำจากแกนอลูมิเนียมที่ห่อหุ้มอยู่ในส่วนนอกของคาร์บอนไฟเบอร์ วัสดุพรีเมี่ยมแบบดั้งเดิมคือพอร์ต Orford Cedar

ความแข็งของเพลาเป็นที่รู้จักกันในชื่อกระดูกสันหลังซึ่งอ้างถึงความโค้งของเพลาในระหว่างการบีบอัดดังนั้นจึงมีการกล่าวกันว่าลูกศรซึ่งโค้งงอน้อยกว่านั้นมีกระดูกสันหลังมากขึ้น เพื่อที่จะโจมตีอย่างสม่ำเสมอกลุ่มลูกศรจะต้องคล้ายกัน ธนู “กึ่งกลางช็อต” ซึ่งลูกศรผ่านแกนแนวตั้งกลางของโบว์ไรเซอร์สามารถให้ผลลัพธ์ที่สอดคล้องกันจากลูกศรที่มีหนามที่หลากหลาย
ดาวน์โหลด Tribal Arrow PNG รูปภาพแกลเลอรี่โปร่งใส