ตลกเป็นประเภทของนิยายที่ประกอบด้วยวาทกรรมหรืองานที่ตั้งใจจะตลกหรือสนุกสนานโดยการหัวเราะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องตลกขบขัน, นวนิยาย, นวนิยายหรือความบันเทิงประเภทอื่น ๆ วลีนี้มาจากโบราณเมื่อการเสียดสีทางการเมืองดำเนินการโดยกวีในโรงภาพยนตร์ส่งผลกระทบต่อความคิดเห็นของประชาชนของผู้มีสิทธิเลือกตั้งในระบอบประชาธิปไตยของเอเธนส์ การแสดงที่น่าทึ่งทำให้สองกลุ่มอายุเพศหรือวัฒนธรรมต่อต้านอีกกลุ่มหนึ่งในความวุ่นวายที่น่าขบขันหรือการต่อสู้อาจถูกกำหนดให้เป็นหนังตลกกรีก

Northrop Frye อธิบายทั้งสองด้านที่ขัดแย้งกันนี้ว่าเป็น“ ของเยาวชน” และความเก่าแก่ของความเก่า” ตามมุมมองใหม่ ข้อ จำกัด ที่ยืนขวางทางความฝันของเขา ในการต่อสู้ครั้งนี้วัยรุ่นถูก จำกัด โดยการขาดอำนาจทางสังคมของเขาและเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้คำพูดที่ทำให้เกิดการประชดและเสียงหัวเราะอย่างน่าทึ่ง

การวิจารณ์ถ้อยคำและการวิจารณ์ทางการเมืองใช้อารมณ์ขันในการวาดภาพหรือสถาบันว่าโง่หรือทุจริต การล้อเลียนเป็นคำวิจารณ์ที่ทำลายแนวเพลงและรูปแบบที่ได้รับความนิยมโดยไม่จำเป็นต้องวิพากษ์วิจารณ์พวกเขา

ตลกประเภทอื่น ๆ ได้แก่ Screkball Comedy ซึ่งถูกกำหนดโดยอารมณ์ขันชนิดหนึ่งที่รวมเอาองค์ประกอบที่มืดกว่าของความประพฤติของมนุษย์หรือมนุษย์และหนังตลกสีดำซึ่งโดดเด่นด้วยรูปแบบของอารมณ์ขันที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์แปลก ๆ หรือตัวละครที่ไม่คาดคิด ในทำนองเดียวกันอารมณ์ขันทางเพศอารมณ์ขันทางเพศและอารมณ์ขันทางเชื้อชาติทำให้ผู้คนหัวเราะด้วยการทำลายข้อห้ามทางสังคมในรูปแบบที่น่าขบขัน

ในทำนองเดียวกันอารมณ์ขันทางเพศอารมณ์ขันทางเพศและอารมณ์ขันทางเชื้อชาติทำให้ผู้คนหัวเราะด้วยการทำลายข้อห้ามทางสังคมในรูปแบบที่น่าขบขัน ความตลกขบขันของมารยาทมักจะมุ่งเน้นไปที่ส่วนหนึ่งของสังคมและใช้อารมณ์ขันในการเยาะเย้ยหรือเยาะเย้ยความประพฤติและนิสัยของสมาชิก – ตลกเป็นประเภทที่ได้รับความนิยมที่ใช้อารมณ์ขันเพื่ออธิบายความหลงใหลในรุ่นใหม่ กำลังตกอยู่

คำว่า “CompoMedy” มาจาก Kmida กรีกคลาสสิกซึ่งเป็นการรวมกันของ O Kã´mos และ Ida ในการใช้งานในปัจจุบันคำคุณศัพท์“comicâ€ซึ่งหมายถึง“ เกี่ยวข้องกับการแสดงตลกโดยทั่วไปจะถูก จำกัด อยู่ที่ความรู้สึกของการกระตุ้นการหัวเราะ และชาวอิตาลี commedia และมันมีความหมายที่แตกต่างกันไป

ชาวกรีกและชาวโรมันใช้คำว่า “คอมมิวดี” เพื่ออธิบายการเล่นละครที่มีตอนจบที่น่ารื่นรมย์ ตลกตามอริสโตเติลคือการเลียนแบบของบุคคลที่เลวร้ายยิ่งกว่าบรรทัดฐาน

ในทางกลับกันตัวละครในคอเมดี้นั้นไม่ได้เลวร้ายไปกว่าค่าเฉลี่ยในทุกด้านบันทึกในแง่ที่ว่าพวกเขาไร้สาระซึ่งเป็นสายพันธุ์ย่อยของน่าเกลียด ไร้สาระอาจอธิบายได้ว่าเป็นข้อผิดพลาดหรือความผิดปกติที่ไม่ทำให้เกิดความเจ็บปวดหรือการบาดเจ็บต่อผู้อื่น ตัวอย่างเช่นสิ่งที่ทำให้คนอื่นหัวเราะเป็นสิ่งที่น่าเกลียดและผิดรูปโดยไม่ก่อให้เกิดความทุกข์

คำนี้ขยายออกไปในยุคกลางเพื่อรวมบทกวีการเล่าเรื่องด้วยตอนจบที่สนุกสนาน ดันเต้ใช้วลีในชื่อของเขา La Commedia ในความหมายนี้

เมื่อเวลาผ่านไปคำนี้ก็เชื่อมโยงกับการแสดงใด ๆ ที่ทำให้ผู้คนหัวเราะมากขึ้น ในช่วงยุคกลางคำว่า “นักวิชาการ” พัฒนาขึ้นเพื่อหมายถึงการถากถางและต่อมาอารมณ์ขันโดยทั่วไป
ดาวน์โหลดแกลเลอรี่ภาพตลก PNG

“