คือผลของต้นไม้ที่ทออย่างประณีตกับประเพณีของชาวบ้านชาวเอเชีย

ผลไม้เป็นสีเขียวเมื่อยังไม่ได้รั่วและเปลี่ยนเป็นสีส้มเหลืองเป็นสีน้ำตาลเมื่อโตเต็มที่ ใต้แกลบเป็นเปลือกกลมแข็งที่มีเนื้อสีขาวหนา ตรงกลางเป็นของเหลวที่เรียกว่ามะพร้าว

เนื้อเมื่อมันถูกคัดลอกมาจากเปลือกหอยขูดและกดทำให้เกิดของเหลวหนาและครีมที่เรียกว่า “กะทิ” การกดหนาครั้งแรกเป็นของเหลวที่มีปริมาณไขมันสูง ไขมันเพิ่มขึ้นขึ้นไปด้านบนในรูปแบบของครีมมะพร้าวและใช้ – เพียงแค่ใช้ครีมในอาหารตะวันตก – เพื่อทำจานให้เสร็จหรือเป็นข้นสำหรับซอส การกดครั้งที่สองและสามผลิต “นม” ที่ละเอียดกว่าอย่างต่อเนื่อง ของเหลวครีมที่น้อยกว่าจะใช้เป็นสื่อการปรุงอาหารและอาหาร เป็นเนื้อนุ่มมันถูกใช้ในสตูว์ มันยังใช้ในเครื่องดื่มและซุป

ของเหลวในใจกลางของมะพร้าว – น้ำมะพร้าว – ค่อนข้างหวานและอุดมไปด้วยวิตามิน มันถูกใช้ในอินเดียสำหรับ “ปัญหาของผู้หญิง” และในเอเชียในชนบทมันถูกใช้ในกรณีฉุกเฉินทางการแพทย์เมื่อน้ำเกลือสำหรับการแช่ไม่สามารถใช้ได้ ในขณะที่ยังอยู่ในเปลือกหอยน้ำมะพร้าวสะอาดปราศจากเชื้อโรคและบริสุทธิ์

ชาวเอเชียใช้นมและครีมมะพร้าวในลักษณะเดียวกับชาวตะวันตกใช้นมวัวและครีม

กะทิ – เหมือนนมวัว – โกนหนวดหืนง่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่ได้แช่เย็น มันล้นและเคาะเมื่อต้ม แยกออกเมื่อปกคลุมด้วยฝาปิดหลังการปรุงอาหารและจะต้องกวนและปรุงที่อุณหภูมิต่ำเพื่อรักษารูปร่างและพื้นผิว

มะพร้าวขูดสามารถใช้เป็นน้ำสลัดเป็นเครื่องปรุงและเมื่อคั่วและผสมมันจะให้เนื้อสัมผัสกับ rendangs และสลัดเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

เนื้อสีขาวของมะพร้าวบริสุทธิ์และไม่บุบสลายเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตอย่างหมดจด ชาวเอเชียใช้มะพร้าวสำหรับพิธีกรรมทางศาสนามาหลายชั่วอายุคนนับไม่ถ้วน พิธีฮินดูทำลายมะพร้าวเป็นวันเกิดและงานแต่งงานเพื่อโชคดี เมื่อมะพร้าวแตกในระหว่างการแต่งงานมันเป็นสิ่งสำคัญที่การหยุดพักจะราบรื่นและแม้กระทั่งงานแต่งงานจะราบรื่นและไม่เต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่ขรุขระซึ่งจะรบกวนอารมณ์ของชีวิต มาเลย์ปลูกปาล์มมะพร้าวเมื่อกำเนิดของทารกและนับวงแหวนบนลำตัวเพื่อคำนวณอายุของบุคคล

ดาวน์โหลดแกลเลอรีโปร่งใสมะพร้าว

“